ก่อนที่อะไรจะเกินเลยไปอัยลดารีบหลบตาแล้วออกจากห้องน้ำทันทีสถานการณ์ตอนนี้ไม่ปรอดภัยเสียแล้วหัวใจเต้นระรัวแทบจะหลุดออกมาจากทรวงอกใบหน้าร้อนผ่าวความรู้สึกเช่นนี้อัยลดาไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อนเลย กวินอาบบน้ำเสร็จแล้วออกมาจากห้องน้ำ “เพราะคุณเลยทำให้ผมว้าวุ่นไปหมดกว่าจะสงบสติอารมณ์ได้ตั้งนานคุณนี่ใจร้ายมาก” “เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่...” “เมื่อกี้ยังบอกว่าเป็นสามีอยู่เลยตอนนี้ไม่ได้เป็นอะไรกันอีกแล้ว..เชอะน้อยใจแล้วนะเนี่ยคนใจร้าย” อัยลดากลัวสิ่งที่อยู่ในใจของตัวเองกลัวจะถลำลึกไปมากกว่านี้เธอไม่กล้าที่จะรักเขาลูกสะใภ้ที่แม่สามีไม่ต้อนรับสุดท้ายแล้วก็ต้องจบทุกรายอัยลดาต้องข่มความรู้สึกพยายามคิดแค่เรื่องเดิมเรื่องเดียวคือหาหลักฐานเท่านั้น อัยลดาเดินผ่านกวินไปยังโต๊ะทำงานของธอโดยไม่พูดจาสักคำเธอทำงานเงียบๆจนกวินหลับไปอัยลดาจึงเดินมานอนข้างๆเขาใบหน้าหล่อคมคายหญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มนิ่งนานภายในใจค