อัยลดานั่งทำงานอยู่แต่ในห้องไม่ได้ออกไปไหนเลยทั้งวันเพราะช่วงนี้งานของเธอเร่งมากจนปลีกตัวไปหนไม่ได้เลยแต่ถึงแม้ว่างานจะเยอะแค่ไหนเธอก็ไม่เคยลืมหน้าที่ที่เคยสัญญากับพี่สาวไว้ว่าจะดูแลหลานชายให้พี่สาวของเธอ อัยลดาออกมาจากห้องตอนบ่ายสองเพื่อที่จะขับรถไปรับไอดินหลานชาย
“ออกมาจากรูได้แล้วเหรอ?วันๆไม่ทำอะไรได้แต่นั่งๆนอนๆเกาะลูกชายชั้นกินคงทำอะไรไม่เป็นสินะเมื่อก่อนกวีคว้าพี่สาวเธอมาเป็นเมียนังนั่นยังช่วยทำงานบ้านและอาหารคอยดูแลสามีอย่างดีแต่เธอนี่คงจะแย่กว่าพี่เธอมากเลยถึงไม่ทำอะไรเลยถ้าเธอไม่รีบออกไปจากบ้านชั้นแล้วเธอจะได้รู้ว่านรกขุมไหนก็ไม่น่ากลัวเท่าขุมนี้”
“ใครว่าอัยทำอะไรไม่เป็นคะก็บอกแล้วไงคะว่าอัยมีหน้าที่ทำให้ลูกชายของคุณแม่มความสุขสมอยู่บนเตียงอัยต้องนอนเอาแรงไว้คืนนี้นี่คะคุณแม่ขา ว๊าย...แค่คิดก็อยากให้ถึงกลางคืนเร็วๆจัง แต่ว่าถ้าที่นี่คือขุมนรกและถ้าอัยต้องลงนรกไปอัยก็จะดึงขาคุณแม
