"ฉันแค่อยากเปลี่ยนอ่ะ เบื่อทรงผมเก่าๆ" "เหรออออออออ?!" เจ้อลินลากเสียงยาวกว่าเดิม ส่วนเจ้ซีลีนเบ้ปากเป็นสระอิ คำพูดฉันไม่น่าเชื่อตรงไหน อุตส่าห์ทำหน้าปกติที่สุดแล้วนะซิส! "จริงๆนะ ฉันเบื่อทรงผมเก่าจริงๆ" "โอเคๆเบื่อก็เบื่อจ้า กินชากับขนมเสร็จจะตัดให้" หลังจากนั้นเราสามคนก็นั่งจิบชาร้อน และกินขนมท่ามกลางบอดี้การ์ดที่ยืนคุ้มกันอย่างหนาแน่น แต่ไม่ได้อึดอัดหรอกนะ เพราะข้างหลังเราเป็นกระจกกว้างมองเห็นวิวทุ่งหญ้าข้างนอกด้วย มาเรื่องที่สนทนากันดีกว่า เจ้อลินกำลังโกอินเตอร์ไปเล่นซีรี่ย์จีน ส่วนเจ้ซีลีนกำลังได้บินรูทบินใหม่เก็บชั่วโมงบินได้เยอะกว่าเดิม ชีวิตการทำงานทุกคนกำลังลงตัวราบรื่น ฉันเองก็เริ่มถนัดและทำงานเร็วขึ้น เอกสารต่างๆจากที่ใช้เวลาอ่านทั้งวัน ตอนนี้อ่านไม่ถึงสามนาทีก็เข้าใจแล้ว จนถึงเวลาเสี่ยงตายตัดผม "ตัดแค่นี้พอไหม?" "เจ้ว่าน่ารักไหมล่ะ ถ้าสั้นขนาดนั้นน่ารักก็ตัดเลย" "