"ไม่ ไม่อยากได้"
(ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ทำให้อยากได้เอง)
"พี่จะทำอะไรอีกพี่องศา?"
(บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิครับ เอาเป็นว่าหนูไปอาบน้ำกินข้าวก่อนเถอะนะ นี่ก็จะเย็นแล้ว)
"ก็ได้ แต่ฉันขอบอกไว้เลยนะว่าฉันไม่ใจอ่อนง่ายๆหรอก"
(ครับที่รัก... พี่เข้าใจ)
พอเขาวางสายปุ๊บฉันก็หันไปมองตึกข้างๆทันที ก่อนที่จะแยกเขี้ยวใส่ และรีบหลบเข้าไปในห้องปิดม่านไว้ ร้อนไม่ไหว ไม่ใช่อากาศนะ หน้าฉันนี่แหละ!
ความเล่นใหญ่สายเปย์นี่คืออะไรกัน ไม่ใช่ว่าฉันรวยอยู่แล้วและเงินจะไม่มีอิทธิพลกับฉันนะ มันมีมาก ฉันชอบเงิน ชอบคนดูแลเอาใจใส่ ซึ่งผู้ชายคนนี้มีแทบทุกอย่างเลย
ฉันวางมือถือไว้แล้วเดินไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะตัดสินใจกดลิฟต์ขึ้นไปหาพ่อกับแม่ชั้นบนเพื่อขอข้าวกิน ฟังไม่ผิดหรอก ฉันไม่อยากนั่งกินข้าวคนเดียวอีกแล้ว รู้สึกโล่งๆโหวงๆยังไงก็ไม่รู้
"พ่อแม่อยู่ใช่ไหม" ฉันถามบอดี้การ์ดหน้าห้อง
"อยู่ครับ" ฉันพยักหน้าแล้วเดินเข้าไ
