สามวันต่อมา
สามวันที่ผ่านมาพี่พิชญ์หายเข้ากลีบเมฆ ฉันติดต่อเขาไม่ได้เลย จนวันนี้ฉันมีธุระที่สำนักงานสายการบินเวลฟาย และบังเอิญเจอกับสามีของแทนขวัญที่ลงจากรถเดินกับลูกน้องเกือบสิบคนเข้าตึก จึงรีบกวักมือเรียกเขาไว้ทันที
"องศา! เอ้ย คุณองศาาา พี่องศา องศาาาเดี๋ยวก่อน"
ควรเรียกว่าอะไรดีวะเรียกไม่ถูกเลย แต่เสียงฉันเหมือนลมพัดผ่าน มาเฟียคนนั้นไม่ชายตามองมาด้วยซ้ำ ฉันจึงออกแรงวิ่งตาม และทิ้งมัดหมี่ที่ถือกระเป๋าให้ไว้ข้างหลัง
"หยุด! ฉันมีเรื่องจะถาม" เขาหยุดแล้วหันกลับมา แต่ฉันโดนบอดี้การ์ดล็อคแขนไว้เรียบร้อย
"มีอะไรอลิน" ก่อนจะถามว่ามีอะไรช่วยบอกบอดี้การ์ดปล่อยฉันก่อนเถอะ
"ฉันมีเรืื่องจะถาม"
"อืม เรื่อง?-_-" โคตรน่ากลัว พี่พิชญ์ตาสวยมองเมื่อไหร่ก็เคลิ้ม แต่กับคนตรงหน้าสายตาเย็นชาเหมือนน้ำแข็งขั้วโลกเหนือเลย
"เรื่องพี่พิชญ์ พอดีฉันติดต่อเขาไม่ได้"
"..." เขาไม่ตอบแต่พยักหน้าบอกให้บอดี้การ
