ตอนที่ 1
1442 คำ
งานเลี้ยงต้อนรับท่านประธานคนใหม่แห่งไทเกอร์กรุ๊ปจัดได้อย่างหรูหราท่ามกลางแขกมากหน้าหลายตามาร่วมแสดงความยินดี ทีมงานด้านความปลอดภัยต่างเข้มงวดเป็นอย่างมาก บอดี้การ์ดแฝงตัวเป็นแขกอยู่ใกล้บอสไม่ห่างตัวและหญิงสาวคนสนิทที่เป็นเหมือนทุกอย่างให้กับบอส
หญิงสาวคนนั้นแต่งกายในชุดเดรสสีแดงสดเปิดไหล่จัดแต่งทรงผมเป็นลอนได้เป็นที่สวยงามยืนมองบอสจากด้านหลังขณะกล่าวเปิดงาน
“ทำไมบอสต้องให้น้องจีนอยู่ใกล้ตลอดเวลาด้วยว่ะพี่น้อย?” เกรทถามหัวหน้าทีมบอร์ดี้การ์ดรุ่นชื่อน้อยแต่ตัวแม่งโคตรใหญ่
“กูจะไปรู้เหรอว่ะ น้องจีนคงคอยเตือนบอสมั้ง” น้อยตอบกลับพลางมองไปรอบห้องรับรองแขกหาความผิดปรกติ
“น้องจีนทำงานกับบอสมากี่ปีแล้วว่ะ?” ต้นหันมาถามบ้าง
“4 ปีมั้ง” น้อยตอบปิดท้ายก่อนจะปรบมือเมื่อบอสกล่าวเปิดงานจบอย่างสวยงาม
บอสใหญ่แห่งไทเกอร์กรุ๊ปรับแชมเปญจากมือหญิงสาวคนสนิทมาดื่มก่อนจะลงจากเวทีไปพูดคุยกับแขกในงาน เขาคือ ‘เจ้าพ่อ’ ที่ทุกคนต่างรู้จักกันดียิ่งในวงการสีเทานั้นยิ่งรู้จักดีเพราะไม่ว่าจะเป็นระเบิดโรงแรม เผาคาสิโน หรือแม้แต่อัดเจ้าพ่อด้วยกันเองก็ทำมาแล้ว
เขาชื่อ ‘เสือ’ รับรองว่าไม่ดุเหมือนชื่อหรอก!
“บอสคะระวังคุณนิดไว้ก็ดีนะคะ” หญิงสาวเดินมาแตะแขนบอกเสียงแผ่วเบา
“คิดว่าจะวางยาผมอีกรึไง?” เขาหรี่ตามองถาม
“ครั้งที่แล้วถ้าฉันช่วยไม่ทันบอสคงได้เป็นลูกเขยท่านนิรุจแล้วค่ะ ระวังตัวหน่อยนะคะ” หญิงสาวเงยหน้าไปตอบกล้ามาพอจะสบตากับคนตรงหน้า
“แล้วถ้ารอบนี้ผมโดนอีกล่ะคุณจะช่วยไหม?”
“หน้าที่ค่ะ”
“แน่ใจเหรอจีน?”
“ค่ะบอส ฉันช่วยได้แน่นอนไม่ต้องห่วง”
งานเลี้ยงผ่านไปจนกระทั้งตีหนึ่งกว่าถึงกลับมาถึงบ้านได้อย่างปลอดภัยบอสก็ยังไม่โดนใครทำอันตรายใดๆทั้งนั้น แต่ถ้าเอาตามความจริงคนอื่นต้องระวังบอสมากกว่าเยอะรายนี้หัวร้อนง่ายมากจนเธอถูกสั่งให้บินตรงจากนิวยอร์กมาเพื่อดูแลความเรียบร้อยของเขา เธออายุ 26 ปีเริ่มทำงานกับนายใหญ่ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบได้มีโอกาสเจอบอสบ้างเป็นครั้งคราวจนถูกสั่งให้กลับมาจนถึงตอนนี้ก็ผ่านไป 4 ปีแล้ว
“ให้ส่งที่คอนโดไหม?”
“ขอบคุณค่ะ อันที่จริงฉันจอดรถไว้ที่บ้านบอสคงต้องขับกลับมาอยู่แล้ว”
“งั้นคืนนี้คุณก็นอนบ้านผมสิ กลับดึกๆมันอันตราย”
“ขอบคุณค่ะบอส” เธอหันไปยิ้มกว้างให้กับเขาก่อนจะนั่งมองบรรยายกาศยามกลางคืน พรุ่งนี้บอสมีประชุมใหญ่เธอคงตามไปดูแลถึงบอสจะมีเลขาอยู่แล้วก็ตาม
“ที่นิวยอร์กคุณอยู่กับใคร?”
“คนเดียวค่ะ”
“แล้วคนรักล่ะ? ที่บริษัทได้ข่าวว่ามีคนมาจีบแต่คุณไม่เอาเหรอทำไมล่ะ ตั้งสเป็คแบบไหนล่ะเผื่อผมจะแนะนำได้”
“ไม่มีหรอกค่ะ”
ชายหนุ่มหันมามองตรงหลับตาพักสายตาเล็กน้อยจากความเหนื่อยล้าในวันนี้ ตั้งแต่มีจีนเข้ามาทุกอย่างในชีวิตง่ายขึ้นมากเพราะเป็นลำดับขั้นตอนแล้วยังมีระเบียบมากด้วย
ถึงบ้านพักหลังใหญ่ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อนชายหนุ่มเลือกจะอาบน้ำเร็วๆมากกว่าการแช่ตัวนานๆเพราะอีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงดวงอาทิตย์จะขึ้นแล้วผู้ช่วยคงจะโทรมาปลุกอย่างทุกวันแต่เธอนอนที่นี่คงจะไม่โทรมาหรอกน่าจะมาปลุกเองมากกว่า
ช่วงเวลาพักผ่อนผ่านไปอย่างรวดเร็วหญิงสาวลุกขึ้นล้างหน้าแปรงฟันเปลี่ยนชุดที่มีอยู่แล้วไปวิ่งออกกำลังกายในเวลาหกโมงเช้าตามปรกติ มีเวลาอีกประมาณสองชั่วโมงก่อนบอสจะตื่นซึ่งค่อนข้างมากสำหรับเธอเลยทีเดียว
“น้องจีนตื่นเช้าจังครับ?” เกรทถามพลางอ้าปากหาว
“พอดีว่าผิดที่เลยนอนไม่ค่อยหลับค่ะ” เธอวิ่งเหยาะๆไปต่อรู้สึกถึงเหงื่อที่ไหลออกมามันค่อนข้างสดชื่นเลยทีเดียว
ถึงเวลาเธอโทรไปปลุกบอสมากกว่าจะไปหาเขาที่ห้องเพราะว่านั่นถือเป็นพื้นที่ส่วนตัวมากๆได้ยินเสียงไม่งัวเงียเท่าไรแสดงว่าตื่นแล้วเพียงไม่นานก็เดินลงมาให้ชุดเรียบร้อยแต่ว่าทำไมเนคไทมันเบี้ยวแบบนั้นล่ะ
“เอ๊ะ!” มาแบบนี้อีกแล้วนะคุณผู้ช่วย
“บอสผูกเบี้ยวตลอดเลยนะคะ” เนคไทผูกให้ใหม่อีกรอบ
“บอสครับ เอ่อ...รถพร้อมแล้ว” เชี้ยนี่กูเข้ามาขัดจังหวะรึเปล่าว่ะ! น้อยรีบหมุนตัวกลับอย่างหนักใจ ใครไม่เชียร์แต่กูเชียร์ให้เขาได้กันเว้ย
กูนี่มันพวกเรือบาปชัดๆ
“บอสล่ะพี่?” เกรทจิ้มนิ้วไปที่ต้นแขนอย่างสงสัย
“อยู่กับน้องจีน เดี๋ยวคงตามมา” น้องจีนเป็นคนเป๊ะมากแล้วยังเก่งทุกอย่างเลยไม่ว่าจะเป็นการพูดได้ถึง 6 ภาษาไม่อ่อนแอเป็นนางเอกนิยายหรืองี่เง่าเป็นเด็กอมมือที่สำคัญสามารถจัดสรรทุกอย่างได้ตามที่บอสต้องการภายในเวลาแค่แป๊บเดียวเท่านั้น
เพราะแบบนี้ไงถึงอยากให้ได้กัน!
คิดบาปอีกแล้วกู!
“เกรท ต้นพวกแกนั่งคนล่ะคันกับฉัน” น้ำเสียงห้าวพูดขึ้นเสียงไม่ดังมากแต่ชัดเจนทุกคำ
“ครับบอส”
“น้อยขับรถจีนไปบริษัท” นัยน์ตาคมกริบหรี่มองผู้หญิงข้างกายเล็กน้อย
“ให้ฉันขับไปเองก็ได้นะคะบอส”
“ถ้าคุณไปใครจะนั่งกับผมล่ะ?”
“…” เชี้ยบอสกูจะเล่นผู้ช่วยแล้วไง!
น้อยกลืนน้ำลายดังเอือกรีบไปขับรถหรูของหญิงสาวก่อนบอสจะส่งกระสุนปืนมาแทน ส่วนเกรทกับต้นรีบไปประจำการรถอีกคันที่เหมือนกันคันที่บอสนั่งเป๊ะเพราะเป็นรุ่นเดียวกัน
“ค่ะบอส” ไม่มีทางเลือกอะไรเลยนอกจากขึ้นรถกับบอสไปแต่ก็ดีจะได้มีเวลาอธิบายเรื่องงานรายล่ะเอียดการประชุมให้ฟัง
“ใจคอคุณจะไม่พักสมองเลยรึไง?” เขาควรชินแต่ไม่เคยชิน
“นี่เวลางานนะคะบอส” เธอขมวดคิ้วนิดๆใส่คนที่ดุเธอผ่านแววตาชัดเจน
“ผมอายุ 33 ปีแล้วนะไม่ต้องกังวลหรอก” เรียกว่าแก่กว่าเกือบสิบปีได้เลย
“ความเพอร์เฟคของบอสคืองานของฉันนะ” ไม่ว่าเขาจะอายุเท่าไรแต่ทุกอย่างต้องดูดีมาก การประชุมใหญ่ในครั้งนี้ถึงแม้ว่าบอสจะเก่งอยู่แล้วแต่ความเป๊ะของข้อมูลเป็นสิ่งที่ดีเป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน
“วันนี้หน้าคุณดูซีดไปนะ”
“เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับค่ะพอดีเป็นคนติดที่นอนน่ะค่ะถ้าไม่เคยชินก็จะเป็นแบบนี้”
“งั้นคุณก็ย้ายมาอยู่กับผมสิ” มุมปากชายหนุ่มขยับยิ้มเล็กน้อยแอบหรี่ตามองหญิงสาวข้างกายลอบสังเกตแบบที่เธอไม่รู้สึกตัวแล้วอมยิ้มเล็กน้อย
“อย่าเลยค่ะเกรงใจ วันนี้บอสมีประชุมตอน 10 โมงตอนบ่ายนัดคุยกับลูกค้าชาวสิงคโปร์นะคะ หลังจากนั้นว่าง ส่วนฉันคงไม่สามารถอยู่ด้วยทั้งวันได้” เธอหยิบไอแพดขึ้นมาส่งข้อมูลงานให้เขาได้อ่านรายล่ะเอียดซ้ำแต่เขามองแค่นิดเดียวก็ส่งกลับมาคืนจนเธอต้องเงยหน้ากำลังจะถาม
“คุณจะไปไหน?”
“ฉันต้องไปดูโกดังเก็บของกับพี่เกรทค่ะ บอสเป็นคนสั่งเองนะคะ” เป็นโกดังที่มีปัญหาอยู่ในตอนนี้เธอเลยต้องลงพื้นที่ไปเอง
“ถ้าคุณไปผมจะอยู่กับใครล่ะ? ไอ้น้อยมันจะไปรู้เรื่องผมเหรอหรือคุณวงเดือนก็ไม่รู้ดีเท่าคุณด้วยซ้ำ ผมจำได้ว่าสั่งไอ้เกรทให้ไปคนเดียวนะ” จีนเป็นผู้หญิงเก่งความจำดีจนน่าสงสัยเธอทำทุกอย่างให้ง่ายขึ้นแม้แต่การคุยงานเป็นร้อยล้านแบบนี้ได้ไง
“บอสก็ต้องพึ่งตัวเองแล้วล่ะค่ะเผื่อวันไหนฉันถูกเรียกกลับจะได้ชิน”
“พ่อจะเรียกคุณกลับเหรอ?” บ้าน่า! พ่อไม่เคยพูดอะไรแบบนั้นเลยนอกจากถามไถ่ทั่วไป
“ก็ไม่แน่ไงค่ะ”
- ผู้เขียน
