ตอนที่ 7
1587 คำ
แล้วก็มาถึงวันที่พี่ชายเฮงซวยกับว่าที่คู่หมั้นขี้วีนเดินทางมาแล้ว เขาเตรียมทุกอย่างไว้รอรับเบลส่วนไอ้สิงห์ช่างหัวมันเถอะไม่ได้สำคัญมากหรอก
“มาแล้วค่ะบอส” จีนเดินเข้ามาพร้อมกับคนสำคัญทั้งสองเพราะเธอกับพี่น้อยเป็นคนไปรับมาเอง
“อืม ไงมึงเบื่ออะไรถึงมาล่ะ?” พี่ชายเขามันทำหน้ากวนส้นตีนได้ใจ
“มึงล่ะไปทำวีรกรรมอะไรเอาไว้กูถึงต้องมาล่ะ” น้องชายมันเหี้ยพี่ชายเลยต้องมาคุมไง
“พี่เสือน้องเบลคิดถึงจังขอกอดหน่อย” เบลยิ้มกว้างให้ว่าที่คู่หมั้นหน้าตาดุแล้วเดินตรงจะไปกอดแต่มือเขามาดันหน้าผากเธอออกซะงั้น
“อย่าแรดไม่ชอบ!” พูดคำเดียวคนทั้งห้องเงียบกริบรวมถึงจีนด้วย
“พี่เสือ!! นี่ว่าน้องเบลเหรอคนใจร้าย!!” เบลเบะปากมองด้วยความไม่พอใจก่อนจะหันไประบายอารมณ์ใส่คนของเขาแทน
ผู้หญิงคนนี้อยู่กับพี่เสือตลอดเวลาเธอไม่ชอบเลย ดังนั้นเธอจะเล่นงานมันก่อนใคร
“นี่เธอออกไปได้แล้วฉันจะอยู่กับพี่เสือแล้วก็พี่สิงห์” เธอหันไปชี้ผู้ช่วยที่ทำงานกับคุณลุงมานานจนมาทำงานกับว่าที่คู่หมั้นของเธอต่อ
เก่งยังไงก็เป็นได้แค่ลูกน้องเท่านั้นแหละ
“จีนอยู่นี่แหละ ส่วนเธอไปโรงแรมไปฉันจองไว้ให้แล้ว” ริอาจมาใส่อารมณ์กับคนของเขาเหรอเบลเดี๋ยวเถอะจีนไม่อยู่เมื่อไรเจอดีแน่
“โรงแรม!! น้องเบลคิดว่าเราจะนอนห้องเดียวกันซะอีก”
“นอกจากแรดแล้วยังร่านอีกเหรอ แบบนี้ฉันไม่เอามาทำเมียหรอกนะ!”
“กรี๊ด…พี่เสือว่าน้องเบล...ไม่ยอมๆๆ น้องเบลจะฟ้องพ่อ” เบลร้องลั่นชี้หน้าผู้ชายตรงหน้าที่หยาบคายเหลือเกิน
“กูจะบ้าตาย!” สิงห์ครางออกมาพร้อมกุมขมับมองน้องชายอย่างเอือมระอาแต่น้องเบลก็น่ารำคาญเกินไปจริงๆ
“บอสสิงห์คะรับอะไรทานไหมหรืออยากไปพักที่บ้านบอกจีนได้นะคะจะโทรบอกพี่น้อยให้” เธอนิ่งพยายามไม่สนใจคุณเบลเพราะอยากให้บอสเสือได้จัดการเองแต่ว่าเหมือนจะยากนะ บอสเสือหน้าเครียดขึ้นมาแล้ว
โครม!!
“รำคาญเว้ย!!” เอกสารบนโต๊ะลงไปกองกับพื้นพร้อมเสียงตวาดดังของเสือก่อนจะเดินชนไหล่เบลแล้วมาจับมือผู้ช่วยเดินออกจากนอกห้องทำงานไป
“กรี๊ด…พี่จะทำแบบนี้กับเบลไม่ได้นะ!!” เธอร้องลั่นเดินตามไปแต่เขาประตูปิดใส่หน้าอีก
นี่มันจะหยามกันเกินไปแล้วนะไอ้คนบ้า!!
เสือขับรถออกมาพร้อมพี่ชายและผู้ช่วยไปร้านกาแฟประจำของเธอที่ไม่ไกลเท่าไรคิดว่าเขาจะยอมให้เบลอยู่ใกล้ตัวเหรอ ฝันไปเถอะ! ที่สำคัญเขาก็ไม่ยอมให้ไอ้สิงห์อยู่ใกล้จีนตามลำพังด้วย
“ลาเต้ปั่นหวานน้อย ชีสเค้กเลม่อน กาแฟดำแล้วมึงจะแดกอะไร?” เขาสั่งแบบไม่ถามจีนแต่ถามพี่ชายแทน
“เอสเปรสโซ่เย็น” กับผู้ช่วยนี่รู้ดีจังว่ะแสดงว่าที่สงสัยกันกับพ่อคงไม่ผิดแน่ เขามาที่นี่เพื่อจับสังเกตน้องชายด้วยว่าคิดอะไรกับจีนรึเปล่าเพราะว่ามันเชื่องผิดปรกติเกินไป มันก็จริงที่ในช่วงหลายปีมานี้น้องชายยังคงสร้างเรื่องก่อศัตรูไปทั่วแต่จีนสามารถห้ามได้เสมอ
ปรกติน้องชายไม่สนใจจะฟังใครด้วยซ้ำ!
เขากับพ่อสงสัยตั้งแต่การให้เกียรติที่มากขึ้นผิดจากลูกน้องคุณอื่นเลยมันแทนตัวเองว่า “ผม” แล้วเรียกผู้ช่วยว่า “คุณ” มันแปลกมาก ไหนจะยอมตามใจผู้ช่วยหลายเรื่องอีกด้วยนะ
“มึงหยาบคายใส่น้องเบลมากระวังเขาไม่หมั้นด้วยล่ะ” ไอ้เสือจัดให้เบลตั้งแต่วันแรกที่เจอเลยไม่ต้องถามถึงว่าหลังจากนี้จะบรรเทิงขนาดไหน
“ใครสนว่ะ กูไม่เคยอยากจะหมั้นกับเบลเลย” ยกเลิกไปเลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลา
“แล้วใครจะเอามึง กูถามจริงมึงคิดว่ามีใครรับนิสัยเหี้ยๆของมึงได้เหรอห้ะ?” ไอ้เสือมันเป็นเจ้าพ่อทุกสถาบันยกเว้นเรื่องผู้หญิงนะแค่เฉพาะในช่วงนี้นะเพราะเมื่อก่อนมันก็โชกโชนมากจนกลัวว่าจะเป็นเอดส์ตายเข้าสักวัน แต่ถ้าเป็นหาเรื่องชาวบ้านคือยกให้เลยคงมาตรฐานเดิมไม่เคยเปลี่ยน!
“กูว่ามีใกล้ๆนี่แหละ” ใกล้มากเกินจนถูกมองข้ามตลอดเลยไม่ว่าจะใส่ใจมากขนาดไหนก็ตาม
“เหรอ? มึงคิดว่าจะได้เหรอ” มันยากเว้ยยิ่งมีว่าที่คู่หมั้นมาหาถึงขนาดนี้นะไอ้น้องชาย
“มึงอย่าเสือกก็พอไอ้สิงห์” ต่อยพี่ชายตัวเองพ่อจะด่าไหมว่ะแม่งพูดไม่ถูกใจเลย
“พอเลยค่ะทั้งคู่ เรามาทานขนมกันไม่ใช่เหรอคะ?” จีนรีบห้ามก่อนเรื่องมันจะบานปลายไปมากกว่านี้
“เห็นแก่คุณนะ” เสือกรอกตาใส่พี่ชายแล้วหันมาสนใจกาแฟกับคนข้างๆมากกว่า
ชักอยากจะรู้แล้วสิว่าไอ้น้อยมันจะรับมือกับความสติแตกของเบลยังไงในเมื่อเขาพาจีนหนีมาแบบนี้ แต่นี่มันพึ่งจะเริ่มต้นพรุ่งนี้หนักกว่านี้และมันจะหนักมากขึ้นทุกวันไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ได้เปิดแน๊บกลับนิวยอร์กแทบไม่ทันแน่ หลังจากนั้นก็มาจัดการไล่พี่ชายต่อจะได้ไม่มีก้างมาขวางอีก
ทำไมเรื่องชั่วๆถึงคิดได้ไวจังนะ
กลับมาถึงบ้านสิงห์ก็ไม่เห็นเลยว่าน้องชายหายไปไหนมีแค่เบลที่นั่งรอตีสีหน้าบูดใส่เขาตั้งแต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยสักคำ เขาเคยเตือนแล้วว่าไอ้เสือมันบังคับไม่ได้ต่อให้พ่อของเธอจะสนิทกับพ่อเขาขนาดไหนก็ตาม
“พี่เสือล่ะคะ?” เบลถามเสียงแข็ง
“ไม่รู้” เขาเดินผ่านไปจะไปพักแต่เสียงกรี๊ดลั่นของเบลกำลังจะทำเขาประสาทกิน
“กรี๊ด…เบลจะฟ้องพ่อ!!” เธอบอกอย่างขัดใจ
“เอาเลย! พี่บอกแล้วไงว่าเบลเปลี่ยนใจไอ้เสือไม่ได้แล้วแล่นมาหาเนี่ยมันสนใจไหมล่ะ อ้าว! โน้นมาแล้ว” กำลังพูดถึงน้องชายตัวดีก็เดินมาหน้าระรื่นส่งยิ้มให้กับเบลแบบมีเลศนัย
“พี่เสือไปไหนมาคะ” เธอเดินเข้าไปเกาะแขนเขาแล้วซบอย่างอ้อดอ้อน
“ไปตีกระหรี่มั้ง ปล่อยรำคาญ!”
“พี่เสือ!!”
“รำคาญว่ะ เออไอ้สิงห์คืนนี้กูจัดปาร์ตี้ให้มึงเตรียมตัวเมาด้วยล่ะ”
“จีนมาป่ะกูมีเรื่องจะคุยด้วย” เรื่องนี้สำคัญมากแต่น้องชายมันก็มองเขาในแง่ร้ายเหมือนเดิมตลอดเวลา
“กูไม่ให้มาแล้วมึงมีอะไรคุยกับกูเดี๋ยวกูบอกจีนเอง” ใครจะให้โอกาสมันอยู่กับจีนตามลำพังล่ะห้ะ
“งั้นฝากถามด้วยว่าพร้อมจะกลับนิวยอร์กรึยัง กูมารับแล้ว” สิงห์เบ้ปากก่อนจะหันหลังกลับแต่ยังไม่ทันได้ก้าวขาเลยตัวก็กระเด็นลงไปกองกับพื้นเจ็บสะโพกเพราะน้องชายถีบ
ผลั๊ว!!
“อย่ายุ่งกับคนของกู!!” เสือชี้นิ้วสั่งแล้วสะบัดแขนเดินผ่านพี่ชายไปแต่ว่า…
“มึงคิดว่ากูยอมเหรอห้ะ!?” สิงห์จับเสื้อน้องชายดึงให้หันหน้ามาแล้วประเคนหมัดหนักกระแทกหน้ามันจนปากแตก
ผลั๊ว!!
“อย่ามายุ่งกับคนของกู!!”
“เห้ยบอส!!!”
“บอสสิงห์!!!”
น้อยและเกรทเข้ามาพอดีต่างรีบเข้าไปห้ามแล้วดึงตัวเจ้านายทั้งสองคนออกจากก่อนจะมีเรื่องหนักกว่านี้ เกรทเข้าไปประกบบอสสิงห์ที่ดูใจเย็นมากกว่าจนแทบไม่ต้องออกแรงมากต่างกับน้อยที่ตะโกนเรียกต้นให้มาช่วยจับบอสเสือที่จ้องจะกระโจนเข้าไปต่อยพี่ชายแท้ๆความรุนแรงระดับนี้บอดี้การ์ดสองคนแทบเอาไม่อยู่แล้ว
ทะเลาะเรื่องอะไรกันว่ะเนี้ย?
“ไอ้สัตว์ถ้ามึงยุ่งกับคนของกูมึงบรรลัยแน่!!” เสือตะคอกขู่พยายามจะสะบัดไอ้สองคนนี้ออก
“…” เอาเข้าไปน้องกูนี่มันจะฆ่าพี่ตัวเองเพราะผู้หญิงคนเดียวโคตรภูมิใจเลย สิงห์ถอนหายใจแล้วเดินขึ้นไปห้องนอนจะพักสักชั่วโมงส่วนไอ้น้องชายเหี้ยก็ปล่อยให้ลูกน้องมันรับผิดชอบก็แล้วกัน
“ไอ้น้อยไปเตรียมรถ”
“พี่เสือจะไปไหนคะแล้วน้องเบลล่ะ พี่เสือจะทิ้งน้องเบลเหรอ?” เบลรีบวิ่งมาดักหน้าว่าที่คู่หมั้นก่อนตัวนิ่งแข็งเป็นหุ่นปูนปั้นน้ำตาไหลออกมาเมื่อวัตถุสีดำสนิทจ่อกลางหน้าอก
ทำไมโหดร้ายกับเธอแบบนี้
“กลับไปซะฉันไม่มีวันหมั้นกับเธอ”
“ตะ...แต่...”
“จะเอาลูกปืนก่อนไหมถึงตัดสินใจได้?”
“หนึ่ง…”
“สอง…”
“สะ...”
“ยะ...ยอมแล้ว!! น้องเบลยอมแล้ว!!” แข้งขามันอ่อนแรงจนทรุดลงไปกองกับพื้นน้ำตาไหลออกมาพร้อมตัวที่สั่นเทาไปด้วยความกลัว เบลมองตามคนที่เดินผ่านไปแบบไม่สนใจกันสักนิดเดียวแล้วรีบลุกขึ้นโทรหาพ่อยกเลิกงานหมั้นทันที
ไม่เอาแล้วใจร้ายเกินไป!!
- ผู้เขียน
