ตอนที่ 13
ความลับของหินสีดำ
หอยทากน้อยไม่รู้ว่าซอมบี้กำลังไปที่ไหน ซอมบี้บอกว่าจะพาไปหาคน
“ทำไมต้องไปหาพวกมนุษย์ล่ะ” หอยทากน้อยถามขึ้นขณะที่กำลังนั่งกินผลไม้ลูกโตอยู่บนตำแหน่งประจำอย่างบนหัวยุ่ง ๆ
“พว...กคนทรยศ” เสียงติดขัดพูดขึ้น ถ้าหากยังไม่แก้แค้น เขาคงไม่สามารถสงบใจได้
“พวกคนเลวสินะ เราจะช่วยนายเอง! งั่ม ๆ เราจะแก้แค้นให้ แต่ ๆ ถ้ามีขนมต้องแบ่งเราด้วยนะ งั่ม ๆ” หอยทากน้อยพูดทั้งที่ในปากเต็มไปด้วยผลไม้ แก้มเนียนพองออกจนดูเหมือนซาลาเปา
“ให้ทุกอย่าง...ที่เธอต้องการ” หอยทากน้อยเบิกตากว้างเมื่อได้ยินแบบนั้น และตอบรับด้วยท่าทีมีความสุขโดยไม่รู้ถึงความหมายแอบแฝง
“ขอบใจนะ นายดีที่สุดจริง ๆ! เราชอบนายพอ ๆ กับขนมเลย” ดวงตามืดมนของซอมบี้เป็นประกายขึ้น เขารู้สึกมีความสุข คำว่าชอบก้องอยู่ในหัว
“พูดว่ารักสิ” หอยทากน้อยเอียงคอเมื่อได้ยินคำแปลกประหลาด รักเหรอ ทำไมรู้สึกจำความหมายของคำนี้ไม่ได
