หลังจากเก็บมะม่วงแบ่งสรรปันส่วน เอาไปให้นางประนอมและบรรดาช่างคนอื่นๆ ในร้านจนครบ ก็เหลือเพียงหรั่ง คู่แฝดเอบี และชมพู่ ที่กำลังหามุมเหมาะๆตั้งวงทานมะม่วงน้ำปลาหวาน
“พี่ชมพู่ นี่ก็จะเต็มตระกร้าแล้วพอเถอะ เราไปนั่งกินมะม่วงหลังร้านกัน ..อยู่ใกล้บ่อปลาด้วยเย็นดีนะ”
ฝาแฝดบีถือตระกร้ามะม่วงเดินเข้ามา หาชมพู่กับหรั่งที่กำลังช่วยกันเก็บมะม่วงพวงดก ที่ย้อยยื่นออกมานอกรั้วบ้าน
“เรานั่งกินกันใต้ร่มต้นมะม่วงนี่เลยดีกว่าไหม? หมดแล้วก็สอยกินอีกได้ สะดวกดีนะ!”
ชมพู่ไม่อยากไปนั่งตรงม้านั่งนั่น เพราะภาพหรั่งเริงสวาทกับแม่สาวหนองโพเมื่อวานนี้ ยังติดตาบาดหัวใจดวงน้อยๆ ของเธออยู่
“นั่งกินกันที่นี่แหละ ย้ายไปย้ายมาอยู่นั่นไม่ใช่เด็กกันแล้ว ใครเขาจะอยากมาเล่นแม่งูเอ๋ยกับพวกมึง! ใช่ไหมจ๊ะน้องชมพู่”
ดูท่าทางหรั่งก็รู้ถึงความในใจสาวสวยข้างบ้านว่าคิดอะไรอยู่ เขาจึงแกล้งดุช่างฝาแฝดหนุ่มน้อยเอบีให้นั่งทานมะม่วงในสวนหน้าบ้านชมพู่แทน แล้วหันไปออดอ้อนเสียงหวานเอาอกเอาใจเจ้าของบ้านสาวคนงาม
“พี่ชมพู่ใจดีจัง มะม่วงก็อร่อยเจ้าของสวนก็อร่อย เฮ้ย! ก็สวยด้วยใจดีด้วย แฮ่ะๆ”
ฝาแฝดช่างเอรีบปะเหลาะชมพู่ เพราะชักติดใจรสชาติมะม่วงแสนอร่อยเข้าให้แล้ว
“จ้า! ขอบใจนะเอ ถ้าอยากกินอีกวันหลังเอกับบีขอให้ป้านอมทำน้ำปลาหวานมากินมะม่วงกับพี่ชมพู่แบบวันนี้แหละ”
~❤*❤*❤*❤*❤~
ฝาแฝดเอบีช่วยกันเช็ดคราบฝุ่นบนโต๊ะเก้าอี้ม้าหินอ่อนใต้ต้นมะม่วง แล้วพากันจับจองที่นั่งรอหนุ่มสาวซึ่งกำลังล้างมะม่วงอยู่
“พี่ชมพู่ มานั่งข้างผมนี่ ตรงนี้ร่มกว่าจะได้ไม่ร้อน”
ฝาแฝดเอตบม้านั่งด้านข้างตนเองแปะ ๆ เป็นเชิงเชิญชวนชมพู่ ให้มานั่งตรงม้านั่งอีกอันด้านข้างตนที่อยู่ตรงข้ามฝาแฝดบี
“มานั่งในใจพี่ดีกว่าน้องชมพู่ ที่ตรงนี้พี่เก็บไว้ให้น้องชมพู่คนเดียวเลยนะ”
พอได้ทีหรั่งก็หลีชมพู่แก้มแหม่มซะแทบทุกเม็ดแบบที่ไม่ยอมปล่อยให้สาวเจ้ามีช่องไฟว่างไว้หายใจหายคอกันเลยทีเดียว
“โห! ลูกพี่ ขนมุกพระเอกลิเกมาเพียบแบบนี้ผมไม่มีพวงมาลัยมาคล้องให้หรอกนะ”
ฝาแฝดบี แซวหรั่งอย่างอดคันปากไม่ได้
การที่ช่างบีพูดแบบนั้นช่วยบรรเทาอาการเขินของชมพู่ได้มาก เพราะขนาดอยู่ต่อหน้าคนมากมายเวลาที่ได้ยินคำพูดเกี้ยวพาสาวภาษาบ้านๆ ของหรั่ง มันก็สามารถทำเอาชมพู่อ่อนปวกเปียกไปไม่เป็นเหมือนกัน
เธอหย่อนสะโพกลงบนม้านั่งระหว่างหรั่งและฝาแฝดเอผู้พี่
“พี่ชมพู่ ช่วยขยับไปทางซ้ายอีกนิดนึงซิ”
ฝาแฝดบีทำท่าทางเอียงตัวเหมือนจะมองหาอะไรด้านหลังชมพู่ ทำให้เธอเอียงซ้ายตามคำขอของเขาแบบงงๆ
“ขอบคุณครับพี่ชมพู่ เห็นไหมตอนนี้ หัวใจเราสองคนก็ตรงกันแล้ว! อะจึ๋ย!!”
และแล้วชมพู่ก็โดนเจ้าฝาแฝดบีผู้น้อง แกล้งหยอดมุกลิเกหลีเธออีกคน จนสาวสวยขำกลิ้ง
“ไอ้บี! มึงอยากเปลี่ยนที่กับนั่งกับไอ้เอไหม จะได้ใจตรงกันกับกูบ้าง ?... เป็นเด็กเป็นเล็กริจีบสาวแก่นะมึง!”
ชายหนุ่มแกล้งหาเรื่องว่าชมพู่แก่ด้วยอีกคน ตามประสาผู้ชายปากจัดชอบกัดชอบแทะ จนโดนเธอจิกตาขว้างค้อนใส่เขาวงเบ่อเริ่ม
“เด็กกว่าแล้วไง?.. คนแก่แล้วแบบลูกพี่น่ะรู้จักอ๊ะป่าวเพลงของวงเอบีนอร์มัล?”
“กูรู้จักแต่เอบีหมาเน่าแบบมึงกะมันสองตัวนี่แหละ!”
คนเป็นลูกพี่พูดพลางหยิบเอามะม่วงที่ฝาแฝดเอสับวางไว้บนจานชี้หน้าสองแฝดเอบีไปด้วย ก่อนจิ้มน้ำปลาหวานมาเคี้ยวทานกรุบกรับอย่างเอร็ดอร่อย
วันนี้แทบทั้งวันชมพู่ได้แต่นั่งหัวเราะขำ ลูกน้องลูกพี่ปะทะคารมณ์กันไปมาจนท้องคัดท้องแข็ง