ธันเดอร์นักรบล่าสวาท

ธันเดอร์นักรบล่าสวาท ตอน โทรมสวาทนางเอลฟ์

“เร่งหน่อย ข้าอยากเอานางบ้าง”

เจ้าอ๊อกบอกเพื่อน ขณะโยกกายไปมาให้นางดูดกินน้ำสวาทของมัน ส่วนที่แข็งกร้าวยังไม่อ่อนลงแม้แต่น้อย ปรารถนาจะเข้าไปในส่วนนุ่มและแสนรัดรึงของนางเอลฟ์คนสวย

“ข้าไม่แตกง่ายหรอก ไม่ได้เสพสมกับผู้หญิงมานานแล้ว ขอข้าเอานางให้หนำใจก่อนเถอะ”

เจ้าอสูรไม่ยอมเร่งจังหวะให้เสร็จตามที่เพื่อนร้องบอก มันหิวโหยรสสวาทจากหญิงสาวมาหลายเดือน หัวหน้าของมันหลังจากปล้นไปครั้งหนึ่งจะหยุดปล้นราวสามเดือน จึงจะเริ่มปล้นใหม่ ระหว่างนั้นพวกมันก็หิวโหย ไม่ได้เสพสวาทกับหญิงสาวเลย ผู้หญิงที่หัวหน้ามันเอาไปเป็นนางบำเรอ คือของต้องห้าม ได้แต่มองน้ำลายย้อย ไม่มีสิทธิ์ได้กิน

“ถ้าอย่างนั้น ข้าจะเอาอีกรูของนาง”

เจ้าอ๊อกรอไม่ไหว มันรู้ดีว่าพวกอสูรนั้นอึด ถึก และเอาทนแค่ไหน ขืนรอคงขาดใจตายก่อน อีกวิธีที่มันจะหาความสุขได้พร้อมกับเพื่อนคือช่องทางที่เหลือนั่นเอง

“ได้ นางร่านร้อนขนาดนี้ คงรับเราสองคนไหว”

เจ้าอสูรจับเอวคอดพลิกกายให้นางทับอยู่บนตัวของมัน แล้วปล่อยให้เพื่อน ขยับเข้ามาคร่อมด้านหลังของนาง

“จะ จะทำอะไรข้า”

นางเอลฟ์มีสติขึ้นมาวูบหนึ่ง แต่ถูกเจ้าอสูรคว้าคอลงมาจูบปิดปากเสียก่อน นางหลุดสติไปอีกรอบ ปล่อยให้ความหฤหรรษ์ครอบงำตัวเอง

“ขอข้าเพิ่มความชุ่มชื้นให้นางก่อนนะ”

เจ้าอ๊อก ยกสะโพกของหญิงสาวลอยขึ้น ถอดถอนนางออกจากท่อนกายของเพื่อน แล้วสอดเสียบท่อนกายหนาใหญ่ของตนเข้าไปแทนที่ กระแทกกายถี่ๆ จนน้ำหวานของนางแตกพร่างอาบชโลมท่อนลำของมันจนชุ่ม จึงถอนกายออก ปล่อยให้เพื่อนสอดเสียบเข้าที่เดิม ตัวมันจับท่อนกายมาจ่อที่ช่องทางสวรรค์ทางที่สองของนาง ค่อยๆ เบิกทางจนสามารถสอดใส่เข้าไปด้านในจนลึก แล้วเริ่มต้นขยับกายกระแทกอัดลงไป

“โอ๊ย ข้าเจ็บ มันแน่นไปหมด กรี๊ดดด”

นางเอลฟ์สาวเบิกตากว้างกรีดร้องขึ้นมา เมื่อนางถูกความใหญ่โตสองอันสอดใส่เข้ามาพร้อมกัน มันอึดอัด คับแน่น จุกเสียดแทบปริ

“นางนี่ ทำเสียรมณ์ กินเข้าไปอีก จะได้สนองพวกข้า”

เจ้าอ๊อก บ่นอย่างรำคาญ ก่อนจะหยิบขวดยามากรอกปากนาง ฤทธิ์ยาทำให้หญิงสาวร่านร้อนลืมความเจ็บปวด ยอมให้พวกมันสองตัวเสพสมต่อ ร่างงามเหมือนเนื้อชิ้นหนึ่งสอดไส้อยู่ท่ามกลางขนมปังสองชิ้นเหมือนแซนวิช กายสาวถูกกระแทกกระทุ้งทั้งบนและล่างพร้อมๆ กัน ความเสียดเสียวทำให้ทั้งสามร้องครางครวญขึ้นจนลั่นห้อง

อ๊า โอ๊ว ซี๊ดดด !!!

กว่าพวกมันทั้งสองจะอิ่มหนำ เอลฟ์สาวก็หมดสติไปแล้ว จากนั้นนางก็ถูกลากตัวมารวมกับหญิงสาวคนอื่นในหมู่บ้าน เตรียมถูกนำตัวส่งไปขายให้พวกค้าทาส พวกเอลฟ์สาวๆ คือนางทาสชั้นดี ราคาสูง เป็นที่ต้องการของพวกค้าทาส

“หมดเวลาสนุกแล้ว เอาสมบัติขึ้นรถให้หมด พวกนางเอลฟ์เอาใส่กรงขังไว้”

หัวหน้าโจรซึ่งเป็นดาร์กเอลฟ์ออกคำสั่ง หลังจากมันเสพสมกับนางเอลฟ์สาวคนแรกแล้ว ก็ได้เสพสมกับนางเอลฟ์สาวอีกนางจนอิ่มหนำ จึงจัดการสั่งลูกน้องให้ขนสมบัติเตรียมนำกลับรังโจร พวกสาวๆ มันจะนำไปขายให้พวกค้าทาสในวันต่อไป และพวกมันจะมีเงินทองกลับไปเสพสุขอีกมากมาย เหมือนเช่นที่เคยเป็นมา

ทว่า... ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง เมื่อมีใครคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นขวางหน้าขบวนรถขนสมบัติของกองโจร

“เจ้าคือซาเลียนจอมโจรดาร์กเอลฟ์ ใช่หรือไม่”

ชายหนุ่มร่างกำยำสูงใหญ่ดวงตาสีน้ำตาลแกมทองคมงามใต้เรียวคิ้วสีน้ำตาลเข้มดกหนา รับกับจมูกโด่งงามและริมฝีปากหยักโค้งได้รูป ใบหูเรียวแหลมบ่งบอกเชื้อพันธุ์ของเอลฟ์ในตัวเอง เขาปล่อยผมยาวสีน้ำตาลเข้มระแผ่นหลังกว้างที่มีปีกซ่อนอยู่ แน่นอนเขามีเชื้อสายของเผ่าปักษาด้วย รูปร่างกำยำล่ำสันในชุดหนังสัตว์สีน้ำตาลและดำ ทำให้ชายหนุ่มดูหล่อเหลาโดดเด่นสะดุดตา

“เจ้าเป็นใคร บังอาจมาขวางทางพวกเรา”

หัวหน้าโจรดาร์กเอลฟ์ พาม้าเดินเข้าไปหาชายแปลกหน้าคนนั้น จากชุดที่อีกฝ่ายสวมใส่ ไม่บ่งบอกว่าเป็นคนของทางราชการ มันอาจจะเป็นพวกล่าค่าหัวที่เขาเคยกำจัดทิ้งมาแล้วหลายคน หัวหน้าโจรอย่างเขามีหมายนำจับด้วยค่าหัวสูงลิ่ว ย่อมมีพวกล่าค่าหัวพากันมาตามล่าเขา

“ชื่อของข้าคือ ธันเดอร์...”

ธันเดอร์ประกาศนามของเขา ขณะใช้สายตามองหัวหน้าโจรดาร์กเอลฟ์ มันผู้นี้มีค่าหัวเป็นทองคำถึงสิบหีบ มีนักรบรับจ้างหลายต่อหลายคนต้องจบชีวิตเพราะมันมาแล้ว ค่าหัวของมันจึงสูงมากกว่าโจรคนอื่น และมันคือเป้าหมายที่เขาเพิ่งรับงานมาจากผู้ว่าจ้าง ที่ลงทุนเดินทางไปยังปราสาทผลึกนิลของเขาเมื่อสามวันก่อน

“พวกเจ้าคนไหน หากอยากมีชีวิตอยู่ จงหนีไปให้พ้น ข้าต้องการแค่หัวหน้าของพวกเจ้าเท่านั้น”

ธันเดอร์มองกราดไปยังเหล่าลูกสมุนโจรร่วมยี่สิบคน ที่อยู่ด้านหลังของหัวหน้าโจร

“บังอาจเกินไปแล้ว น้ำหน้าอย่างเจ้ารึ จะมีปัญญาทำอะไรข้าได้ ข้าต่างหากล่ะ ที่จะตัดหัวเจ้า”