นารายอมนอนถ่างขาบนเตียงแต่โดนดีเพื่อให้เซโร่ใช้เครื่องมือแพทย์แหวกดูภายในได้ อย่างน้อยเขาก็รับปากแล้วว่าจะไม่เอาหัวมุดเข้าไปในรูผม
แต่ผมนี่ยังอึ้งไม่หายเลยนะ เขาคิดได้ยังไง ต้องจิตแค่ไหนถึงจะคิดแบบนี้ได้ อายเหมือนกันนะครับเนี่ย ทำไมผมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย
ก่อนหน้า
พอโดนเขายัดแขนเข้ามาในรูเสร็จ ผมก็ผล็อยหลับไปแบบอาการคล้ายจะสลบ ก็มันจุกอะเจ็บด้วย แบบบรรยายไม่ถูกเลย แขนนะครับ กระดูกทั้งดุ้น กังวลเหมือนกันว่าข้างในตัวผมจะยับไปมากแค่ไหนแล้ว ตื่นมาอีกทีไอ้บ้าโรคจิตนี่ก็มานอนให้ซุกอกอยู่ข้างๆ แล้ว ผมกลืนน้ำลายลงคอ ใบหน้าหล่อเหลาพร้อมแผงอกแน่นๆ ตรงหน้าไม่ได้ช่วยให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาเลย สยองชะมัด!!
แขนแข็งแรงและหนักวางพาดอยู่บนตัวผม ผมคิดหาทางหนี จึงค่อยๆ จับแขนเขายกออกอย่างแผ่วเบาแต่กลับโดนลากเข้าไปกระชับกอดแน่นไปอีก
พอรู้ว่าเขาตื่นอยู่ผมก็หมดทางหนี จินตนาการถึงเรื่องที่เขาพูดก่อนหน้าแล้วร่าง
