ตอนที่ 5

1688 คำ
5 “อุ๊ย!!” แต่แทนที่จะหลีกหนี กันติชากลับเบียดกระแซะเรือนกายให้แนบชิดเข้าไปอีก พร้อมเปิดทางให้ชายหนุ่มได้ทำตามต้องการอย่างไม่มีการขัดขืนแม้แต่น้อย “เบาๆ นะคะ หนูยังไม่เคย” แม้อายแต่ไฟร้อนที่แผดเผานำซึ่งความสุขมาให้ เธอคือแมลงเม่าที่กระโดดเข้าหากองไฟ ใบหน้าแดงระเรื่อแย้มยิ้มด้วยเอียงอาย ดวงตาเข้มเป็นประกายวามวาวที่เหลือบมองทำให้หัวใจเต้นระทึก ลิ้นเล็กยื่นออกมาไล้เลียกลีบปากที่บวมเจ่อเพราะแรงกดย้ำ พรางเปล่งเสียงหวานเมื่อราชันย์ส่งสัมผัสหนักหน่วงค่อนไปทางดุดัน สองมือเล็กสั่นระริกจนต้องหาทางระบายความกระสันซ่านเสียว ลูบไล้บ่ากว้าง ปลายนิ้วซอกซอนไปในเส้นผมหนานุ่ม สลับเคลื่อนลงมาจิกทึ้งเสื้อคลุมตัวใหญ่ออกจากกายแกร่ง เพื่อให้ได้สัมผัสกับร่างกายอันทรงพลังและเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่เหมือนจะเคลื่อนไหวได้ด้วยตัวมันเอง มือเล็กลากไล้ไปบนกล้ามเนื้อแข็งแกร่งอย่างไม่ประสาและสะเปะสะปะด้วยความลุ่มหลง ผิวกายชายหนุ่มสากระคายด้วยไรขนและกล้ามเนื้อ ไม่เหมือนกับผิวกายของเธอที่นุ่มลื่น ยามแตะลงไปบนกล้ามเนื้อที่เคลื่อนไหวตอบกลับมา ทำเอาหัวใจดวงน้อยถึงกับเต้นแรงและเร็ว สร้างความปั่นป่วนและร้อนรุ่มให้กับกายใหญ่ จนถึงกับเปล่งเสียงคำรามดังลั่น “อู้...เบาๆ สิหนูน้อย เดี๋ยวฉันระงับใจเอาไว้ไม่ไหว ทำอะไรรุนแรงไป เธอนั่นแหละจะแย่” กระเซ้าเสียงพร่า ขณะช้อนสะโพกหนั่นแน่นจนลอยขึ้นจากโซฟาตัวใหญ่ และจิกทึ้งเอากางเกงยีนรัดรูปออกจากกายโปร่งบางด้วยความร่วมมือจากเจ้าของ “เธอนี่น่าแตะต้องไปหมดทุกแห่งเลยนะ” ริมฝีปากหนาร้อนยอมละจากสองบัวดอกงามหวานนุ่มชั่วคราว ด้วยการขบเม้มจุมพิตลงไปตามผิวกายเนียนนุ่มหอม แต่ก็ใช่จะยอมปล่อยให้สองเต้าอวบอัดได้เป็นอิสระ ด้วยการจัดส่งมือใหญ่ไปครอบครอง พร้อมบีบเคล้นอย่างหนักหน่วงรุนแรงตามอารมณ์ที่ปะทุขึ้นเหมือนไฟกองใหญ่กำลังไหม้กองฟาง ขณะมืออีกข้างเปิดทางให้ริมฝีปากหนาได้แนบชิดกับกายสาวสะพรั่ง “อา...หนูน้อย เธอทั้งสวยและหวานไปหมดทั้งตัวเลย” ยังไม่ได้สัมผัสกุหลาบดอกงามเลย แต่กลิ่นของเธอยั่วยวนใจจนเขาปวดร้าว พร้อมความคิด...จะขึ้นเขาลงห้วย ทะเลเดือดพล่าน เขาจะต้องได้แม่หนูน้อยคนนี้มาครอบครอง...เตียงจะต้องร้อนยิ่งกว่าลาวาใต้พื้นพิภพ โซ่สวาทจะต้องถักทอ สองร่างจะต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน! ฝ่ามือหยาบร้อนขยำนวดต้นขาเนียนเรียบและขาวนวล ริมฝีปากหนาร้อนขบเม้มขบกัดผิวหน้าท้องแบนราบเรียบและไร้ไขมันส่วนเกิน ปลายลิ้นสากระคายตวัดไล้หยอกเย้ากับช่องเล็กๆ กึ่งกลางท้องและลากลงมาทีละนิด... “หอม...ที่ฉันรู้ว่าเธอจะต้องงดงามและพร้อมสำหรับฉัน” พึมพำเสียงแหบพร่า ขณะซบใบหน้านิ่งบนเนินดอกรัก “ใช่ไหมหนูน้อย” ริมฝีปากหนาร้อนขบเม้มผิวกายหอมกรุ่นราวกับผีเสื้อกำลังโบยบินเสาะหาอาหาร จมูกเคล้าเคลียซุกไซ้ซอกขานุ่มและประทับแน่นิ่งตรงกึ่งกลางกุหลาบงาม “อือ... คุณ...หนูไม่รู้” กันติชาร้องครวญคราง เรือนกายสั่นระริกเหมือนกับเรือลำน้อยล่องลอยอยู่กลางนาวาอันกว้าง ซึ่งเต็มไปด้วยพายุลูกใหญ่โหมพัดอย่างรุนแรง ท้องน้ำก็กระเพื่อมไหวอย่างเชี่ยวกราก ลำขาเรียวยาวจิกเกร็ง ปลายเท้ากดบนพรมหนานุ่ม มือใหญ่จับขาเรียวยาวข้างหนึ่งให้พำนักบนโซฟา กุหลาบดอกสวยและงดงามมีน้ำหวานหล่อเลี้ยงอยู่เล็กน้อยไหวระริกอยู่ใต้อันเดอร์แวร์ตัวเล็กและบาง “อู้...” ราชันย์ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดังเฮือกใหญ่ ปลายนิ้วยาวใหญ่ลากไล้ไปบนบุปผาดอกนุ่มอย่างแผ่วเบา แต่ถึงจะอย่างนั้นก็ยังทำให้กายโปร่งบางสะดุ้งด้วยความเสียวซ่านจนต้องขยับหนี แต่ติดทั้งโซฟาตัวใหญ่และกายแกร่ง “จะหนีฉันไปไหนล่ะแม่หนูน้อย” ราชันย์เอ่ยถามเสียงแหบพร่า เริ่มต้นสร้างความประทับใจและปลุกปั่นอารมณ์แม่สาวร้อนสวาทช่างยั่วด้วยการประทับจุมพิตร้อนผ่าวขบเม้มขบกัดไล่เริ่มต้นบนลำขาเนียนเสลาข้างหนึ่งแล้วย้ายไปอีกข้างและขยับเคลื่อนไปขบกัดหน้าท้องแบนราบเรียบที่ไหวกระเพื่อมเป็นลอน ก่อนหยุดแนบชิดบนกุหลาบดอกสวย “...” สัมผัสหนักหน่วงรุนแรงที่ตามมาติดๆ ไล่กันจนหายใจหายคอไม่ทัน กันติชาหวีดร้องเสียงหลง ด้วยวาบหวิวสยิวซ่านระคนสุขสมแล่นพล่านไปตามกระแสเลือด ลามเลียไปทั่วกายา เหงื่อกาฬไหลแตกพลั่กทั่ววงหน้าและตามร่องรูขุมขน ปลุกเร้าและกระตุ้นอารมณ์ให้ความปรารถนาในกายใหญ่ยิ่งลุกโชนเป็นไฟเร็วมากยิ่งขึ้น มือใหญ่ลูบไล้ขยำนวดลำขาเรียวยาว ริมฝีปากขบกัดไล้เลียบนกุหลาบดอกสวยไปทั่วดอกอย่างตะกรุมตะกรามและหลงใหล จนไม่รู้ว่าที่อันเดอร์แวร์ตัวน้อยที่เปียกชื้นนั้น มาจากน้ำผึ้งหวานที่ไหลล้นมาจากเรือนกายสาว หรือเพราะน้ำลายเขากันแน่ “โอ้...แม่หนูน้อย เธอช่างหวานฉ่ำเสียจริงๆ ” เรียวลิ้นสากระคายฉกไปกดคลึงมุกมณีอันน่าเสน่หา แต่เพราะยังมีปราการอีกชั้นขวางอยู่ เลยทำให้ราชันย์หงุดหงิดเล็กน้อยที่ได้ลิ้มชิมรสแม่สาวร้อนแรงอย่างทั่วถึงและแนบชิดเป็นเนื้อเดียวกันช้าไป “ฉันอยากเห็น...อยากสัมผัสเธอไม่เว้นสักที่” มือใหญ่เกี่ยวอันเดอร์แวร์ตัวน้อยรูดไปตามลำขาเนียนเรียบ โดยความร่วมมือของผู้เป็นเจ้าของ ที่นอนกระส่ายกระสับร้องครางเสียงหวานแว่ว วงหน้าแดงปลั่งเหมือนกับผลทับทิมสุกยั่วเย้าให้รีบจัดการเร็วๆ “ขอฉันชิมเธอหน่อยนะสาวน้อย” เหมือนจะเอ่ยขอ แต่ราชันย์กลับไม่คิดที่จะฟังคำอนุญาตปากเรียวปากอวบอิ่มที่กำลังขบกัดระบายอารมณ์ปรารถนาอันร้อนแรงที่มันลุกโชติช่วงอยู่ สะโพกผายส่ายเป็นระวิงยั่วยวนให้เขาถึงกับแทบจะเป็นบ้าเพราะความต้องการ ปลายนิ้วใหญ่ร้อนระอุเปิดแยกผกากรองดอกนุ่มอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยน ด้วยกลัวว่ากลีบกายบอบบางและอ่อนเยาว์จะบอบช้ำเสียก่อน กดฝังใบหน้าคมคร้ามวางแนบเนินอวบอูม ฝีปากหนาร้อนขบเม้มซุกไซ้ไปตามผิวเนื้ออ่อนไหวและไวต่อสัมผัสอย่างเชื่องช้า จนประทับบนเนินเนื้อดอกไม้หอมจรุงใจ เรียวลิ้นสอดแทรกแยกกลีบบุปผานุ่มล่วงล้ำเข้าไปแตะแต้มผนังอ่อนนุ่มที่บีบตัวตอดรัด สองมือใหญ่บีบเคล้นปทุมถันจรดปลายยอดอย่างเมามันและรุนแรง โดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเจ็บปวดหรือเปล่า รู้เพียงแค่ว่าตอนนี้เรือนกายปวดร้าวด้วยความต้องการจนสุดจะทานทน มือใหญ่กระชากเสื้อคลุมออกจากกายและจับรั้งมือเล็กๆ ให้ลากไล้ไปตามเรือนกายแข็งแกร่ง แตะต้องในจุดสำคัญที่จะกระตุ้นอารมณ์เขาให้ลุกโชติช่วงเป็นเปลวเพลิง ปลายลิ้นสากระคายและร้อนผ่าวสอดแทรกแยกกลีบกุหลาบ ดูดกลืนเนื้อในฉ่ำหวานสลับกดคลึงมุกมณีแสนหวานและกรีดกรายไล้วนรอบๆ ช้าเร็วสลับกันอย่างไม่ยอมหยุดยั้ง “อือ...คุณ...” กันติชาร้องครางไม่เป็นเสียง สะโพกกลมมนส่ายร่อนไปมา อยากจะหลีกหนีก็ใช่ อยากให้การเดินทางสุดแสนทรมานแต่เร่าร้อนระคนความสุขนี้ยืดไปอีกนานแสนนานก็ใช่ สองมือเล็กขยุ้มผมหนานุ่มบนศีรษะทุย ดึงสลับกดให้แนบชิดกับสัดส่วนเรือนกายอันอ่อนไหวมากยิ่งขึ้น ท้องน้อยแบนราบเรียบบิดเกร็งขมวดมุ่นเป็นเกลียวคลื่น ระบบภายในปั่นป่วนตอดรัดทุกสัมผัสที่เกิดขึ้น “ให้ฉัน...” ริมฝีปากหนาขบกัดกลีบกุหลาบนวลนุ่มสลับดูดกลืนเกสรสวาทสลับลากไล้ซอกซอน...สอดลึก...กวาดเคล้า...สำรวจความลึกล้ำตามธรรมชาติ กลีบกายบอบบางนุ่มนวลและกลืนกินน้ำหวานบ่อน้ำน้อยๆ ทุกหยาดหยด แต่ความสวยสดของกุหลาบดอกน้อยที่ยังไม่บานเบ่งเต็มที่ แม้จะถูกเขาชอนไชไปบ้างแล้ว ปลายนิ้วยาวใหญ่จึงต้องเริ่มขยับเคลื่อนไหวโยกซ้ายสะบัดย้ายไปทางขวาซอกซอนสอดลึกไปเท่าที่จะเดินทางไปได้ ก่อนจะถอยออกมาและเดินทางกลับเข้าไปใหม่ช้าสลับรัวเร็ว ปลุกเร้าความต้องการพร้อมเติมเต็มความปรารถนาอย่างต่อเนื่อง “คุณ...ได้โปรด” เว้าวอนเสียงหวานพร่า เมื่อเรือนกายถูกซอกซอนด้วยความช่ำชองที่แทรกลึกสอดหายไปในโถน้ำผึ้งอุ่นร้อน เป็นจังหวะเนิบนาบหนักแน่น กระดิกไหวตามผนังเนื้ออ่อนนุ่ม กดคลึงมุกมณีอ่อนนุ่มและไวต่อความรู้สึก ส่งร่างร้อนปีนไต่บันไดสายรุ้งอย่างเชื่องช้า กันติชาหวีดร้องติดๆ กันหลายครั้ง เรือนกายเบาหวิวเหมือนกับลูกโป่งที่ถูกอัดด้วยแก๊สเต็มๆ และลอยละล่องไปบนท้องฟ้า ก่อนจะแตกกระจายเหมือนกับพลุ ร่างน้อยโผโอบกอดร่างใหญ่ไว้ขนแน่น จิกปลายเล็บบนแผ่นหลังกว้างและลากแรงๆ พร้อมกับเสียงหวีดร้องยาวๆ อีกครั้งกับสายธาราแห่งความปรารถนาที่เอ่อไหลติดมือใหญ่มา เมื่อเห็นยายจอมยั่วพร้อมที่จะรับความสุขที่เขามอบให้และยังจะให้ความสุขแก่เขาด้วยเช่นกัน สองมือใหญ่ปลดรั้งแขนเสลาให้กายโปร่งบางนอนราบไปกับโซฟา สองมือใหญ่จับทึ้งเสื้อคลุมตัวใหญ่ออกจากกายพร้อมกับเคลื่อนไปดึงบอกเซอร์ แต่เพียงแค่มือแตะลงไปเท่านั้นเอง…นรกก็มาเยือนราชันย์ เมื่อมารตัวเป้งมาขัดจังหวะความสำราญ!  
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม