หลีเริ่นหรานคิดไม่ตก ในใจทั้งกลัวและรู้สึกสับสน นางกลัวว่าความลับที่เก็บซ่อนจะแตกก่อนจะได้กลับไปแก้แค้น แต่ครุ่นคิดอยู่ได้ไม่นานร่างเล็กก็เผลอหลับไป
เอ๊ะ? เข้ามาที่นี่แล้ว
หลีเริ่นหรานเอ่ยพูดกับตัวเองเมื่อมองไปรอบกายพบแต่เพียงความมืดมิด ร่างน้อยถอนหายใจพรืดใหญ่เมื่อรู้ว่านางได้กลับมายังที่มืดมิดแห่งนี้อีกครั้ง....ห้วงจิตมายา
ร่างเล็กเดินเรื่อยเปื่อยอย่างเดิมเหมือนเมื่อครั้งก่อน ทว่าครั้งนี้นางถึงกลับต้องแปลกใจเมื่อสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าตอนนี้เปลี่ยนไปจากเดิม
คราวก่อนนอกจากความมืดมิดแล้วนางก็มองไม่เห็นสิ่งใดอีก แต่มาคราวนี้กลับมีกระท่อมหลังหนึ่งปรากฏอยู่ต่อหน้า และถึงแม้จะมืดมิดแต่หลีเริ่นหรานกลับมองเห็นกระท่อมหลังนั้นได้อย่างชัดเจน อีกทั้งแสงสีขาวอ่อนๆ ที่เหมือนจะเปล่งประกายออกมาจากภายในกระท่อม ทำให้ตอนนี้ในหัวน้อยๆ ของนางเต็มไปด้วยความสงสัย
หลีเริ่นหรานไม่ปล่อยให้เวลาเสียไปโดยเปล่าปร
