ตอนที่ 20 เพื่อนครับ นี่คือความผูกพัน ใช่รึเปล่า
“นะ”
“อื้ม” ผมปัดมือที่มาสะกิดแขนผมออก นี่มันยังเช้าอยู่เลย แล้วผมก็รู้สึกงัวเงียมาก ๆ ใครมันบังอาจมาขัดขวางการนอนของผมได้เนี่ย
“นะ ตื่นเร็ว” เสียงปลุกยังดังขึ้นอีกครั้ง ผมลืมตาออกมาดูพบว่าไอ้คนที่มันบังอาจมาปลุกผมคือใคร ซึ่งพอลืมตาขึ้นมาก็พบว่าคนที่มาก่อกวนผมตั้งแต่ตะวันยังไม่ขึ้นมันคือไอ้พอสครับ
“อะไร จะนอน” ผมดึงผ้าห่มขึ้นปิดหน้าแต่ก็โดนพอสมันดึงลงอีกครั้ง
“อย่าเพิ่งนอน ไม่อยากดูแล้วหรอวะ พระอาทิตย์ขึ้นเนี่ย” พอสดึงผมขึ้นมาจากที่นอนอีกครั้ง คำว่าพระอาทิตย์ขึ้นทำให้ผมที่กำลังงัวเงียในตอนแรกตั้งสติขึ้นมาได้
“อยาก แต่ก็ง่วง”
“ค่อยมานอนต่อก็ได้ ไปก่อนเร็ว เดี๋ยวอดดูนะ”
สุดท้ายผมก็โดนพอสมันพามาที่ทะเล ด้วยการให้ผมขี่หลังมันมา ฟังไม่ผิดหรอกครับ ขี่หลัง ผมบอกมันว่าผมง่วงจนไม่มีแรงเดิน พอสมันเลยให้ผมขี่หลังมา ซึ่งที่น่าตกใจคือผมไม่คิดว่
