ตอนที่ 19 เพื่อนครับ ไม่ทำที่โขดหิน ได้เปล่า
เช้าวันใหม่ อากาศสดใสเหมาะแก่การเดินเล่น ผมตื่นมารับลมแต่เช้า เดินออกมาสูดอากาศที่หน้าบ้าน แต่ที่น่าแปลกคือไม่มีใครตื่นมารับลมตอนเช้ากับผมเลย พอไปแง้ม ๆ ดูห้องสโนว์ก็พอว่าทั้งเปอร์และสโนว์กำลังหลับอยู่ แถมยังกอดกันกลมจนน่าหมั่นไส้
“พอส ตื่น” พอเห็นว่าสโนว์กับเปอร์หลับอยู่แบบนี้ ผมเลยกลับมากวนไอ้พอสแทน
ผมกระโดดขึ้นไปนั่งบนเตียงแล้วเขย่าตัวพอสให้ตื่นแต่มันไม่ยอมตื่น ผมเลยนั่งทับลงบนหน้าท้องมัน แล้วเขย่าตัวมันแรง ๆ
“ตื่นๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ...เหวอ” ระหว่างที่ผมกำลังเขย่าตัวพอสให้ตื่น พอสมันก็รวบเอวผมไปกอดแล้วพลิกตัวให้ผมอยู่ข้างล่าง
“จะจัดแต่เช้าเลยเหรอวะ”
“จัดบ้าอะไร ถอย”
“หัวยุ่ง ๆ แบบนี้น่ารักจัง” พอสมันไม่สนใจคำที่ผมบอกให้ถอย แถมมันยังบิดแก้มผมแล้วยีหัวผมเล่นอีก
“ลงไป หนัก”
“อยากขี่เองสินะ ได้” พูดจบพอสก็พลิกตัวอีกครั้ง โดยมันลงไปนอนเหมือนเดิมแล
