“ อยากรู้ไหมว่ามันคืออะไร ” เขาว่าพลางยิ้มมุมปาก “ มะ... ไม่ เจ้าคนเลว คนลามก ปล่อยข้าไปเดี๋ยวนี้นะ ” “ ยัง จนกว่าเจ้าจะขอโทษข้า ” “ ขอโทษเช่นนั้นรึ มีเรื่องใดที่ข้าควรขอโทษเจ้ากัน ” “ ใช่ เมื่อคืนเจ้ากัดลิ้นข้า ทำลิ้นข้าเจ็บ ทั้งเจ้ายังกระทืบความเป็นชายของข้า ” “ สมน้ำหน้าแล้ว ดีเท่าไรที่ข้าไม่กัดมันจนขาด อยากมาล่วงเกินข้าดีนัก ” เขาเลิกคิ้วเข้มขึ้นข้างหนึ่ง “ ทีเจ้าล่ะ เป็นถึงเจ้าหญิงแต่กลับเดินไปเที่ยวแอบดูผู้อื่นร่วมรักกันมันเหมาะมันควรที่ไหน แล้วตรงนั้นมันก็สวนข้างจวนของข้า ถือเป็นที่ส่วนตัวของข้า ดังนั้นข้าจะทำอะไรกับใครมันก็เป็นสิทธิ์ของข้า เจ้าต่างหากล่ะที่บังอาจเข้าไปแอบดู ช่างน่าละอายนัก ” “ กะ... ก็ ก็ข้าได้ยินเสียงแปลก ๆ เสียงร้องราวกับได้รับความเจ็บปวดทรมานก็เลยกลัวว่าจะมีผู้ใดถูกทำร้ายเลยเดินตามเสียงไป ใคร