วันเสาร์วันที่ต้องใจจะไปดูตัวก็มาถึง และเป็นวันที่อธิคุณจะย้ายออกเช่นกัน แต่งมองหน้าลูกสาวที่ไม่สดใสตั้งแต่ตื่นนอนเหมือนว่ากำลังมีเรื่องเครียดในหัว แต่นางไม่รู้ว่าลูกสาวเครียดอะไร ส่วนอธิคุณนางก็เดาไม่ออกว่ารู้สึกยังไง แต่เมื่อจะไปนางก็ยินดีกับหลานชายด้วย
“ไม่รอน้ากับน้องกลับมาจากทานข้าวก่อนเหรอพ่อคุณ” นางถามอธิคุณที่ลากกระเป๋าเดินทางออกมาจากห้อง ชายหนุ่มเอาไปแค่เสื้อผ้า ส่วนตะกร้าเสื้อผ้าและของใช้อื่นๆ เขาไม่เอาไปด้วย เพราะไปซื้อใหม่ได้ ส่วนที่ทิ้งไว้นี่ก็ให้ต้องใจเก็บทิ้งเลยจะได้ไม่รกห้องเธอ
“คือผมอยากไปจัดห้องด้วยครับ เผื่อที่ห้องมีอะไรต้องเคลื่อนย้ายน่ะครับ” เขาบอกตอบ
“อือ...น้าอยากไปส่งเรานะ แต่ว่าก็ติดพาน้องไปดูตัววันนี้” นางบอกตอบพร้อมมองไปยังลูกสาวที่นั่งข้างๆ ตนอยู่ ต้องใจเอาแต่สนใจหน้าจอโทรศัพท์
“ไม่คิดจะพูดอะไรกับพี่เขาหน่อยเหรอลูก ดูแต่มือถือนั่นแหละ”
“อ้อ...ค่ะ โชคดีนะคะพ
