K Part.
หลังจากซื้อของเสร็จผมไม่ได้พาอ้อมกลับมาที่คอนโดทันทีแต่แวะไปร้านกาแฟไอ้กีต้าร์ก่อน
"ลงมา"
ออมมีท่าทางลังเลมองไปข้างในอย่างหวาดระแวงเหมือนกับกลัวคนจะเห็นว่ามากับผม เธอก้าวลงมาช้าๆก่อนจะเดินหลบหลังผมเข้ามาด้านในร้าน
"ออม!"
ทั้งไอ้ครามและไอ้กีต้าร์ตรงดิ่งเข้ามาทางนี้โดยทันทีที่เห็นหน้ายัยตัวเล็ก
"ออมหายไปไหนมา! รู้มั๊ยว่าพวกพี่เป็นห่วง! แล้วนี่เป็นอะไรทำไมถึงจะลาออกมีอะไรทำไมไม่บอกพี่!"
ไอ้ครามเอ่ยถามอย่างร้อนรนดูท่าทางเป็นห่วงเป็นใยออมเอามากๆ
"คือ...หนู.."
เธอมองผมอย่างกล้าๆกลัวๆทั้งๆที่ตอนแรกเหมือนจะพูดอะไรออกไปแต่พอผมมองด้วยสายตาดุๆเธอก็ไม่กล้าพูดและเงียบลงไปทันที
"แล้วนี่ออมมากับเคเหรอ?"
เธอพยักหน้าเบาๆก่อนจะก้มหน้างุด ส่วนไอ้ครามก็มองผมด้วยสายตาจับผิดแบบที่มันชอบทำ
"มึงรู้จักออม?"
"ก็นี่เมียกู กูจะไม่รู้จักได้ไง ถามอะไรโง่ๆ"
ทั้งสองคนชะงักก่อนจะมองออมด้วยสายตาเป็นกั
