K Part.
"พี่จะบอกไรให้นะเป็นเมียไอ้เคสุขสบายไปทั้งชาติ ไม่ทำงานก็มีเงินใช้ อยากได้อะไรก็ขอจากมันได้ ออมน่ะโชคดีมากรู้ตัวป่ะ"
ผมหันมองออมที่นั่งเขี่ยข้าวในจานจนกระจัดกระจาย เธอมีสีหน้าเบื่อหน่ายคงจะรำคาญที่ไอ้โจมันพูดมาก
"พี่น่ะยังอยากเป็นเมียมันเลย ฮ่าๆๆๆ"
ไอ้โจเอ่ยพร้อมหัวเราะเสียงดังไม่เกรงใจใคร ไม่ใช่แค่ออมหรอกที่รำคาญมันขนาดผมยังรำคาญมันเลย
"เมื่อไหร่มึงจะหยุดพูด"
"โธ่เพื่อนเค เพื่อนโจก็แค่ไม่อยากให้น้องรู้สึกอึดอัดไง"
"กูรำคาญ"
มันยู่ปากงอนๆก่อนจะตักข้าวใส่ปากเงียบๆพร้อมชำเลืองตามองสาวๆรอบๆ ผมหันมองออมที่ยังนั่งเขี่ยข้าวเล่นก่อนจะดึงช้อนออกมาจากมือเธอ
"ทำไมไม่กิน"
เธอมองผมแวบหนึ่งก่อนจะหลบตาและเอ่ยขึ้น
"ไม่อยากกิน"
ผมไม่สนว่าเธออยากกินหรือไม่อยากกินรู้แต่ว่าเธอต้องกิน ไม่อย่างนั้นอาจส่งผลเสียต่อสุขภาพและผมก็ไม่ได้อยากเห็นเธอมานั่งปวดท้องเพราะเป็นโรคกระเพาะอาหาร
ผมกวาดข้าว
