บัวตองลดขาลงจากเอวเขามายืนในน้ำ เอนกายพิงอกแกร่งอย่างหมดเรี่ยวแรง ภูผากอดเธอไว้แนบแน่น
“ หายหนาวหรือยังครับ ” เธอยกมือขึ้นทุบหน้าอกเขาแทนคำตอบ เขาหัวเราะ
“ ถ้ายังไม่ตอบแปลว่ายังไม่หายหนาว ถ้างั้นเดี๋ยวพี่ทำให้หายหนาวอีกรอบสองนะ ”
“ หายแล้วจ้ะ หายแล้ว ” เธอรีบลนลานตอบเขา ภูเขาเอื้อมมือไปประคองหน้าหวานให้เงยหน้ามาสบตาเขา
“ กลัวอะไรพี่นักหนา ไม่อยากรักกับพี่เหรอ เห็นหาทางเลี่ยงตลอดเลย ”
“ ก็..เอ่อ บัวตองอายนี่ ”
“ อายอะไรกัน บัวตองเป็นเมียพี่แล้วนะ ผัวเมียก็ต้องทำแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ ”
“ พี่ภู ”
“ จ๋า ” เขาลากเสียงยาวยียวนตอบไป
“ บัวตองอยากขึ้นบ้านแล้ว นะจ๊ะ หนาวจริง ๆ ”
“ ไปจ้ะ ขึ้นก็ขึ้น พี่ไม่แกล้งแล้ว ” เขาโอบร่างบอบบางเดินเคียงคู่กันขึ้นบ้านไป เมื
