หลังจากวิ่งเสร็จ กลับมาถึงฐาน อาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยก็เป็นเวลาเกือบหกโมง เหล่าเสืออากาศต่างคนต่างก็ทำกิจกรรมรีแล็กซ์ของตัวเองผู้หมวดภูผานั้นมายืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่หน้าเต๊นท์ จนน้องต้องถาม
“ พี่ภู เป็นไรครับ ผมเห็นยืนงงอยู่นานแล้ว ” ภูผาสะดุ้ง
“ เปล่า ไม่เป็นไร ก็ยืนมองโน่นมองนี่ไปเรื่อย ”
“ อยากไปตลาดก็ไปสิ หรือไม่กล้าไปคนเดียว ” เสียงแหบห้าวของเพื่อนดังขึ้นจากในเต๊นท์ แล้วมันก็เดินออกมา
“ อะไรเก่ง มึงชอบพูดอะไรเพ้อเจ้อ ”
“ เออ กูมันคนเพ้อเจ้อ กูอยากไปตลาด พากูไปหน่อยได้มั้ยภู อยากไปซื้อขนมกิน นะ กูขอร้อง ” เก่งกล้าพูดขึ้นพร้อมยิ้มตาฉ่ำ น้อง ๆ หัวเราะคิกคักอย่างรู้ทัน ภูผาพยักหน้า
“ ไปก็ไป ”
“ ไม่อยากไปก็ไม่เป็นไร นั่งรออยู่ที่นี่แหละ กูไม่อยากฝืนใจเพื่อน ” เก่งกล้ากระเซ้า
“ พูด
