บทที่ 14 คนผีทะเล

1005 คำ

ทั้งสองไม่ได้เอ่ยคำใดออกมา ตอนนี้หญิงสาวแก้มแดงกล่ำเพราะความเขินอายส่วนชายหนุ่มก็ยิ้มเต็มใบหน้าลืมความเจ็บปวดที่กำลังเผชิญไปชั่วขณะเพราะสาวน้อยข้างกายทำให้เขาใจเต้นแรง เขาจะมีความสุขแค่ไหนนะถ้าธาริกากลับมาชอบเขาอีกครั้ง เขาได้แต่ถามตัวเองไปมาในใจ "คนบ้า คนผีทะเล คนฉวยโอกาส" เธอว่าเขาออกไปเสียงดังอย่างต้องการจะกลบเกลื่อนความอายที่มันแสดงออกบนใบหน้าชัดเจนเหลือเกิน เธอยอมรับเลยว่าเขาทำให้เธอรู้ซึ่งถึงคำว่าจูบอย่างดูดดื่มของแท้ "รักนะครับ" เขาบอกรักเธอหน้าตาเฉย หญิงสาวถึงกับไปต่อไม่ถูก คนอะไรบอกรักออกมาได้ง่ายดายขนาดนี้ "..." "พี่มีความสุขจังที่ได้อยู่กับธิชา รู้ไหมครับว่าถ้าเกิดผู้หญิงข้างกายพี่เป็นคนอื่นพี่คงเสียเปรียบเขาไปแล้ว" แน่นอนว่าถ้าเป็นคนต้นเรื่องสุดท้ายคนคนนั้นก็ต้องมาเรียกร้องความรับผิดชอบจากเขาแน่นอนและเขาก็คงต้องเลยตามเลยทั้งที่ในใจไม่มีความสุขเสียเลย "ก็ใช่สิคะตอนนี้ธิชาเส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม