บทที่ 13 อดทน

1000 คำ

“สวัสดีค่ะ” รอไม่นานหญิงสาวก็กดรับสายทันที “ธิชาครับนี่พี่เองนะ” “พี่ต้นน้ำหรอคะ ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น” “ช่วยด้วยครับพี่โดนวางยา” “ว่าไงนะคะ ยาอะไรคะพี่อยู่ที่ไหน” “พี่อยู่ที่โรงแรมเลอแกรนด์ครับ” “บังเอิญจังเลยค่ะธิชาก็อยู่ที่โรงแรมนั้น” “จริงหรอครับ” เขาถามออกไปอย่างมีความหวัง “จริงค่ะ พี่อยู่ตรงไหนคะ” “พี่อยู่ที่ลานจอดรถครับ ด้านหน้าโรงแรมนะครับ” “ค่ะๆเดี๋ยวธิชาไปหานะคะ” เธอมองเห็นได้ทันทีเพราะรถของเขานั้นโดดเด่นกว่ารถคันอื่นๆ “ก๊อกๆ” เสียงเคาะกระจกสองสามครั้งให้เขารู้ตัว เขาเปิดกระจกทันทีที่รู้ว่าเป็นธาริกา “พี่ดูไม่ค่อยโอเคเลยนะคะ” “ไปจากที่นี่กันเถอะครับ” “แล้วจะไปที่ไหนละคะ ไปโรงพยาบาลดีไหมคะ” “ไปคอนโดพี่ครับอยู่ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไร ถ้าจะให้ทนไปถึงโรงพยาบาลพี่ทนไม่ไหวแน่ๆครับ” “ค่ะ พี่ขยับมานั่งฝั่งนี้ดีกว่าค่ะ” “ครับ” เขาเปลี่ยนมานั่งที่นั่งข้างคนขับทันที หญิงสา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม