Chapter 1
1545 คำ
เบบี๋เดินไปหาพนักงานที่หน้าเคาน์เตอร์ฝากให้ทำขนมต่อเพราะต้องไปหาฟาโรห์ที่ห้องนอนชั้นบน คาเฟ่ของเธอก่อสร้างในพื้นที่ของครอบครัว คุณพ่อท่านทำไร่ทำสวนอยู่ต่างจังหวัดแต่โชคดีที่มีที่ดินมากมายก็เลยปล่อยเช่าและเธอก็ขอที่ดินตรงนี้เอาเปิดคาเฟ่ที่ใฝ่ฝัน ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากมีร้านเป็นของตัวเอง ได้ทำในสิ่งที่ชอบและตรงนี้ก็เป็นทำเลทองใจกลางเมือง รายได้ของเธอก็มากพอที่จะใช้จ่ายได้ไม่ขัดสน มีเงินเก็บมากพอที่จะซื้อสมบัติเป็นของตัวเองอย่างเช่นบ้านรถทั้งหลาย แต่ว่าตอนนี้เธอตั้งใจเก็บเงินอย่างเดียวส่วนที่นอนก็นอนที่ร้านเนี่ยแหละ เธอออกแบบคาเฟ่ให้เป็นบ้านในฝันอยู่แล้วชั้นบนจึงเป็นที่พักผ่อนของเธอ
"ยังไงฝากด้วยนะเบบี๋จะไปข้างบนก่อนมีอะไรก็โทรมานะคะ"
"ได้ค่ะคุณเบบี๋"
หญิงสาวยิ้มกว้างออกมาเดินขึ้นไปชั้นบนด้วยใบหน้าที่เหนื่อยล้า ทุกวันนี้เธอต้องตื่นไปทำขนมลองสูตรใหม่ๆทุกวันไหนจะต้องมารองรับอารมณ์เพื่อนบ้ากามที่จ้องจะกินเธอทั้งวันทั้งคืนอีก คู่รักที่เค้าคบกันมานานเค้ายังมีวันเบื่อเรื่องอย่างว่าแต่กับฟาโรห์ไม่ใช่เลยสักนิด เขาเป็นคนที่ติดเซ็กส์หนักมากสะกิดนิดหน่อยก็พร้อมเสมอถ้าต้องการ นี่เป็นแค่เพื่อนกันยังโดนขนาดนี้นึกสภาพว่าคนที่มาเป็นภรรยาของเขาในอนาคตสิมันจะโดนอะไรบ้างไม่อยากจะคิดเลย
"เมื่อไหร่จะหมดเวรหมดกรรมสักทีเนี่ย"
หญิงสาวบ่นออกมาพร้อมกับเปิดประตูเข้าไปข้างใน ภาพที่เห็นคือฟาโรห์ในสภาพเปลือยเปล่าท่อนบนนอนอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าอารมณ์ดีเป็นที่สุด
"เตรียมพร้อมเชียวนะเรื่องพวกนี้ไม่ต้องให้บอกเนาะ"
"แน่นอนสิจ้ะเบบี๋เพื่อนรัก เรื่องแบบนี้ไม่ต้องสอนหรอกมันเหมือนสอนจระเข้ว่ายน้ำอ่ะ"
เขาลุกขึ้นเดินเข้ามาหาหญิงสาวมือหนาลูบไล้ตามตัวก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน
"เดี๋ยววันนี้อาบน้ำให้"
"อ๊ะ... ไม่ต้องเลยนะฉันอาบเองได้"
เบบี๋เบิกตากว้างอย่างตกใจพยายามดันตัวชายหนุ่มออกแต่ก็ไม่ทันแล้วเพราะตอนนี้เขาอุ้มเธอขึ้นไปพาดบ่าตรงไปยังห้องน้ำ เขาวางเธอลงบนอ่างอาบน้ำถอดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแทบไม่ได้ทำอะไรเลยแม้แต่น้อย
"อยู่เฉยๆน่าเดี๋ยวอาบน้ำให้"
เขาจัดการถอดเสื้อผ้าเธอจนหมดอุ้มหญิงสาวลงไปแช่ลงบนอ่างก่อนจะเปลือยทั้งตัวและตามลงมาแช่ด้วย จากนั้นก็ถูสบู่ให้อย่างเบามือคนรอบข้างมาเห็นพวกเขาทั้งสองคนในสภาพแบบนี้คงแทบช็อคจนทำอะไรไม่ถูกแน่ ปากบอกเป็นเพื่อนแต่การกระทำยิ่งกว่าสามีภรรยาที่อยู่กินกันมานานแล้ว
"นายจะบีบอีกนานมั้ยเนี่ย"
"ก็มันเด้งดึ๋งดีอ่ะ"
ฟาโรห์บีบหน้าอกหญิงสาวเล่นอย่างสนุก เบบี๋ส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจปลงกับทุกสิ่งที่เขาทำกับเธอแบบนี้แล้ว เมื่อก่อนไม่ใช่ว่าเธอยอมให้เขาทำแบบนี้แต่ว่ามันห้ามไม่ได้คนดื้อแบบเขาพูดจนปากจะฉีกก็ไม่ฟังหรอก
"พอแล้วแช่นานแล้วนะ นายรีบขึ้นไปเลยเดี๋ยวไม่สบายอีก"
"ฉันแข็งแรงขึ้นแล้วตั้งแต่ออกกำลังกายอ่ะไม่ต้องห่วงหรอกน่า เดี๋ยวนี้ไม่ป่วยง่ายแล้ว"
"ให้มันจริงเถอะเดี๋ยวมาเป็นภาระฉันป้อนข้าวป้อนยาอีก เจ็บป่วยก็อยู่บ้านไม่ใช่มานอนค้างที่นี่ทุกวัน"
และที่บ่นไปก็เท่านั้นเพราะคนอย่างฟาโรห์ไม่ฟังอยู่แล้ว ในตอนนี้เขาสนใจแต่ร่างบางตรงหน้าเท่านั้นไม่ว่าจะผ่านมากี่ครั้งเขาก็ยังรู้สึกอยากจะกลืนกินเธอเสมอไม่เคยลดน้อยลงไป เขาอุ้มหญิงสาวไปนั่งลงบนเตียงหยิบผ้าเช็ดตัวมาซับน้ำออกจากตัวก่อนจะใช้ริมฝีปากลากไล้ตามหน้าอกของหญิงสาว
"เช็ดตัวก่อนสิ"
"กำลังเช็ดอยู่นี่ไง"
ไม่พูดเปล่ายังใช้ริมฝีปากหนาดูดเม้มหน้าอกของเธออย่างแรงอีก เบบี๋ร้องครางออกมาเล็กน้อยมือเล็กตีไหล่เขาหลายทีแต่ดูเหมือนว่ายิ่งใช้กำลังยิ่งถูกรังแกหนักขึ้นไปอีก
"พอแล้วฟาโรห์มันเจ็บ"
"เจ็บหรือว่าสะ..."
"หยุดพูดนะ อ๊ะ"
เธอเอามือปิดปากชายหนุ่มทันทีแต่ก็ถูกเขาดันตัวให้ล้มลงจากนั้นก็ขึ้นมาคร่อมบนตัวของหญิงสาว ฟาโรห์มองร่างบางอย่างหลงไหลไม่ว่าจะมองมุมไหนก็สวยไปซะทุกส่วน
"ทำไมแกสวยจังเบบี๋"
"ไม่ต้องมาชมเลยนะไม่เคลิ้มหรอก อื้อ จั๊กจี้นะฟาโรห์ อ้าาาาาา"
หญิงสาวกำมือแน่นเมื่อเขาก้มลงมาซุกไซ้ตามซอกคอของเธอ และมันก็เป็นแบบนี้ตลอดปากบอกว่าไม่อยากทำไม่ชอบแต่ก็เคลิ้มกับสัมผัสที่เขามอบให้ทุกครั้ง ไม่ว่าจะทำท่วงท่าไหนใช้เวลานานเท่าไหร่เธอก็ไม่เคยบ่นเพราะสิ่งที่เขาทำให้เธอก็ต้องการมันมากเหมือนกัน และนึกภาพไม่ออกว่าถ้าวันหนึ่งเธอต้องไปมีอะไรกับผู้ชายอีกคนมันคงรู้สึกแปลกเพราะสิ่งที่เธอได้รับอยู่ในตอนนี้มันดีมากจริงๆ
ร่างกายหญิงสาวสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อถูกร่างใหญ่กระแทกเข้ามาไม่ยั้ง ความเสียวซ่านมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนล่องลอยอยู่ในอากาศ เบบี๋หลับตาลงกัดริมฝีปากของตัวเองไว้แน่นก่อนจะร้องออกมาเสียงหลงเมื่อชายหนุ่มกระแทกมาไม่ยั้งพร้อมกับปล่อยน้ำสีขุ่นเข้ามาในตัวของเธอทุกหยาดหยด ไม่เคยมีครั้งไหนที่จะป้องกันและต้องเป็นเธอที่ต้องมานั่งกินยาคุมทุกวัน
"ไหวมั้ยเนี่ยสภาพดูไม่ได้เลยนะ"
ฟาโรห์ถอดความเป็นชายออกจากร่องสาวของเธอ มองสภาพของหญิงสาวที่นอนคว่ำหน้าหายใจเหนื่อยหอบเหมือนผ่านสมรภูมิรบมาหมาดๆ
"ก็เพราะนายนั่นแหละทำฉันเป็นแบบนี้"
"โอ๋ๆไม่ทำแล้วก็ได้ นอนพักเถอะไม่ทำแล้วเดี๋ยวจะออกไปงานเลี้ยงพนักงานก่อน"
ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวมานอนบนหมอนห่มผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะยื่นมือไปลูบผมหญิงสาวอย่างห่วงใย
"ดูแลตัวเองด้วยเดี๋ยวคืนนี้จะมาค้างด้วยนะ กินโจ๊กร้านเดิมมั้ยเดี๋ยวซื้อมาฝาก"
"ใส่ไข่ด้วยนะเพิ่มตับด้วย"
หญิงสาวเอ่ยออกมาทั้งที่ยังหลับตาอยู่ เธอเหนื่อยมากทุกครั้งที่มีความสัมพันธ์กับเพื่อนสนิท เมื่อก่อนก็ไม่ได้อึดทนขนาดนี้หรอกตั้งแต่ไปออกกำลังกายมานั่นแหละถึงได้ยาวนานไม่หยุดพักขนาดนี้
"ได้เลยจ้ะเดี๋ยวป๋าสั่งแบบพิเศษให้นะ"
"ฉันไม่ใช่เด็กเลี้ยงแกนะเว้ยป๋าเป๋ออะไร ชิ"
"ก็ฉันจะเปย์ให้แกก็ไม่เอานี่นา บ้านฉันรวยนะเว้ยแกไม่รู้เหรอไงเป็นถึงทายาทโรงแรมหมื่นล้านหรือว่าอยากเปลี่ยนใจจากเพื่อนสนิทเป็นเมียฉันก็ไม่ติดนะแกก็ลีลาใช้ได้อ่ะฉันชอบ"
เขาคุยโม้อวดสรรพคุณของตัวเองต่อหน้าหญิงสาว เบบี๋ลืมตาขึ้นหยิบหมอนปาใส่เขาอย่างหมั่นไส้ เป็นพนักงานในบริษัทของตัวเองได้เงินเดือนเท่ากับพนักงานคนอื่นทำมาคุยโม้จะเปย์นั่นนี่
"ไว้แกเลื่อนตำแหน่งเป็นท่านประธานเป็นเจ้าของธุรกิจหมื่นล้านเมื่อไหร่แล้วฉันจะพิจารณาแล้วกัน"
"เหยดเอาวะ... นี่ฉันจะได้เพื่อนเป็นเมียเหรอเนี่ย"
"ฉันประชดเว้ยไอ่บ้า! ออกไปได้แล้วไม่งั้นแกจะโดนถีบลงจากเตียง"
เบบี๋ตั้งท่าจะถีบเขาลงเตียง ชายหนุ่มรีบเซถอยห่างออกไปเพราะเกรงว่าจะโดนถีบจริงๆรายนี้ยิ่งไม่ได้ดีแต่พูดด้วย ถ้าได้ลองเอยปากมาทำจริงแน่นอน
"โหดจังวะผู้หญิงอะไร ล้อเล่นนิดหน่อยเองเอะอะก็จะถีบใจร้ายชะมัด ไปแล้วนะเดี๋ยวคืนนี้มาค้างด้วย"
"จะไปก็รีบไปหวังว่าฉันคงไม่ต้องไปหิ้วแกออกจากงานมาอีกนะ สภาพเมาแล้วกลับไม่ได้เนี่ยเลิกได้เลิกนะ"
"ไม่เมาขนาดนั้นหรอกน่าเชื่อใจฉันได้"
เบบี๋ได้ยินแบบนั้นก็เบะปากทันที เชื่อสิว่าคืนนี้หมอนี่มันจะดื่มไม่ยั้งและจะมีคนโทรศัพท์มาหาเธอบอกให้มารับด่วนเพราะเขาเมาอย่างกับหมาหาทางกลับบ้านไม่ได้ ที่รู้เพราะไม่ใช่ครั้งแรกและทุกครั้งก็มีแค่เธอเนี่ยแหละที่ต้องไปรับกลับมา
"ฉันจะรอดู...."
- ผู้เขียน
