ขืนรัก มาเฟีย : 04 - คุกคาม NC+
1244 คำ
มิลินเดินตรงไปยังโรงจอดรถ ที่เธอดันจอดไว้ไกลพอสมควร ขณะที่เธอเดินออกมาเธอสัมผัสได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง เธอรู้สึกว่าเหมือนมีคนกำลังเดินตามเธออยู่ เธอจึงตัดสินใจหยุดฝีเท้าและหันหลังกลับไปมองด้านหลังทันที แต่เธอก็พบเพียงแต่ความว่างเปล่า
“นี่เรา คิดมากไปเองเหรอ” เธอยังคงรู้สึกไม่แน่ใจ บวกกับท่ามกลางบรรยากาศที่น่าวังเวงตอนนี้ ทำให้มิลินตัดสินใจรีบเดินเร็วขึ้นมากกว่าเดิม
“กรี๊ดดดดดดดด” มิลินหลับตากรีดร้องดังลั่น เมื่อมีมือหนามากระชากแขนเธออย่างแรงจนหน้าของเธอปะทะกับอกแกร่ง ในขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูรถ
คาร์เตอร์ไม่รอช้า มือหนารีบรั้งตัวหญิงสาวเข้ามาแนบชิดตัว และกอดรัดเอวบางไว้แน่น ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะซุกเข้าที่ซอกคอขาวสูดดมกลิ่นหอมจางๆจากตัวเธอ พร้อมเอ่ยเสียงกระซิบที่ใบหูขาวสะอาด
“ไง......”
มิลินชะงักไปทันทีเมื่อรู้สึกคุ้นกับน้ำเสียงที่ได้ยิน เธอรีบลืมตาขึ้นมามองใบหน้าคนที่อยู่ตรงซอกคอขาวของเธอ ก่อนจะพบว่านี่คือคุณคาร์เตอร์นี่นา...
คาร์เตอร์ที่เห็นหญิงสาวนิ่งไป ก็ค่อยๆเลื่อนใบหน้าออกมาสบตาหวานกับเธอตรงๆ มือหนาเลื่อนขึ้นมาลูบไล้ริมฝีปากอวบอิ่มของเธออย่างแผ่วเบา ราวกับกลัวว่ามันจะเจ็บ มิลินเองก็จ้องมองผู้ชายตรงหน้าด้วยแววตาที่สั่นระริกเพราะเธอรู้สึกกลัว เธอไม่เข้าใจเลยว่าเขากำลังจะทำอะไร และต้องการอะไรจากเธอกันแน่
“คะ...คุณคาร์เตอร์”หญิงสาวเอ่ยชื่อคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัว
“มิลิน......”
“มะ...มีอะไรเหรอคะ?”
“เธอ....เคยลองทำ....ในรถรึเปล่า”
“คุณ...คุณพูดเรื่องอะไร”
“หึ เธอ....ไม่เข้าใจเหรอ? งั้น.....ฉันพูดอีกครั้งก็ได้นะ”
"อึกก.."มิลินลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เมื่อเขาแสยะยิ้มร้ายกาจออกมาให้เธอ
“ฉัน.....อยากเล่นกับเธอในรถ”
“คุณ...คุณพูดบ้าอะไร!”
“......”
“ฉะ...ฉันไม่เล่นกับคุณหรอกนะคะ ปะ...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!” มิลินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ติดขัด เธอพยายามดีดดิ้น เพื่อหวังว่าจะหลุดพ้นจากการกอดรัดของผู้ชายตรงหน้า
คาร์เตอร์รีบเอื้อมมือไปเปิดประตูรถของมิลิน แล้วผลักเธอเข้าไปที่เบาะหลังทันที ส่งผลให้กระโปรงของเธอที่สวมใส่ร่นขึ้นมาที่โคนขาอ่อน เผยให้เห็นความเนียนขาวของเรียวขาอย่างใกล้ตา
“อึก!” มิลินรู้สึกจุกที่ท้อง เมื่อโดนผลักเข้ามากระแทกกับเบาะรถอย่างแรง ไม่รอช้าคาร์เตอร์รีบตามเข้ามาปิดประตู และขึ้นคร่อมร่างบางทันที
คาร์เตอร์แทรกตัวเข้ากลางหว่างขาเรียวสวยคู่นั้น และรวบแขนของเธอทั้งสองข้างไว้เหนือศีรษะด้วยมือหนาเพียงข้างเดียวได้
“ชู่.....” น้ำเสียงของมาเฟียหนุ่มที่เหมือนกำลังปลอบประโลมเธอ มันช่างตรงกันข้ามกับกระทำของเขาโดนสิ้นเชิง
“ฉัน.....ขอชิมเธอหน่อยนะ....” น้ำเสียงที่แหบพร่าของคาร์เตอร์ มันยิ่งทำให้มิลินรู้สึกหวาดกลัว
“คุณ...คุณบ้าไปแล้วเหรอ ปะ...ปล่อยฉันนะ กะ...กรี๊ดดดดดด... อุ๊บ!”
คาร์เตอร์โน้มใบหน้าลงมาจูบประกบริมฝีปากอวบอิ่มทันที มิลินเม้มริมฝีปากเข้ากันแน่นเมื่อมาเฟียหนุ่มพยายามที่จะรุกล้ำสอดเรียวลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากของเธอ
คาร์เตอร์ที่เห็นแบบนั้นจึงกัดที่ริมฝีปากล่างของมิลินอย่างแรง ทำให้เธออ้าปากส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด คาร์เตอร์จึงใช้จังหวะนี้สอดเรียวลิ้นสากเข้าไปตวัดเกี่ยวพันกับเรียวลิ้นเล็กของเธอด้วยความหื่นกระหายอย่างไม่นึกรังเกียจ
การกระทำที่อุกอาจนี้ ทำให้มิลินกลั่นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เธอพยายามสะบัดหน้าหนี หยาดน้ำตาสีใสไหลอาบแก้มนวลขาว เมื่อเรี่ยวแรงของเธอไม่สามารถต่อต้านผู้ชายคนนี้ได้เลย
“อืมส์~” ฝ่ามือหนาบีบเข้าที่หน้าอกอวบใหญ่ของเธออย่างแรงเพื่อระบายอารมณ์กระสัน เพราะน้ำตาของเธอก็ปลุกเร้าอารมณ์ของเขาได้เป็นอย่างดี
มิลินดีดดิ้นไปมาเมื่อมาเฟียหนุ่มเลื่อนมือหนาลวงเข้าไปในใต้กระโปรงตัวสวย และกระชากกางเกงในของหญิงสาวออกมาอย่างแรงส่งผลให้เนื้อผ้าบางบาดที่ผิวขาวของเธอจนเกิดเป็นรอยแดงยาว
"อื้อออออ!"
มือหนาลวงเข้าไปจับกลีบกุหลาบสาวที่ปิดสนิท เขาใช้นิ้วกลางแวกกลีบแคมออก และถูไปตามร่องสาวซ้ำๆพยายามจะยัดนิ้วเรียวยาวเข้าไปในร่องที่คับแน่นของเธอ จนน้ำหวานสีใสเริ่มจะไหลออกมา
“อื้อ อื้อ อื้อ" มิลินพยายามส่งเสียงร้องประท้วง เมื่อเธอรู้สึกเจ็บที่ใจกลางความเป็นสาว
“อ๊า....ไม่เคยสินะ.....” คาร์เตอร์ผละใบหน้าหล่อออกจากริมฝีปากอวบอิ่ม เอ่ยถามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
"ฮือๆ"มิลินร้องไห้ปานจะขาดใจ พร้อมส่ายหน้าหนีไปมา
คาร์เตอร์ก้มลงมามองใจกลางความเป็นสาวผ่านความมืด ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนมาใช้นิ้วบดขยี้ติ่งเกสรของเธออย่างแรงแทน จนหญิงสาวดิ้นพล่านอยู่ใต้ร่างของเขา
"ฮือๆ จะ..เจ็บ..พะ..พอแล้ว ฮือออ"
มาเฟียหนุ่มมองใบหน้าหวานที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ก่อนที่เขาจะก้มตัวลงไปจูบนัวเนียกับเธออีกครั้ง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“นายครับ ได้เวลาแล้วครับ” คาร์เตอร์ ค่อยๆ หยุดการกระทำของตัวเองลง เมื่อได้ยินเสียงลูกน้องเรียก
“ฮึก...ฮือออออออ” ทันทีที่ปากของมิลินได้รับอิสระ เธอก็ปล่อยโฮร้องไห้ออกมาอย่างสุดจะกลั่น โดยไม่สนใจสายตาของผู้ชายที่อยู่บนร่างของเธอเลย คาร์เตอร์มองหญิงสาวตรงหน้าเงียบๆ ก่อนที่จะดึงนิ้วมือออกมาจากติ่งเกสร
“วันนี้....ฉันมีเวลาไม่มาก” พูดจบมาเฟียหนุ่มก็ดูดเลียนิ้วมือที่เปอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำหวานของหญิงสาวอย่างหน้าไม่อาย
“ระ..โรคจิต”
“หึ ฉัน....มีเวลาชิมเธอแค่นี้ล่ะ”
“ฮึก...ฮืออออออออออออออออออ” คำพูดของมาเฟียหนุ่มยิ่งทำให้มิลิน ปล่อยโฮร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เพราะเธอคิดว่าเธอกำลังจะรอดจากเหตุการณ์ที่เลวร้ายนี้แล้ว แต่เธอก็ดีใจได้ไม่นานเมื่อมาเฟียหนุ่มก็พูดอีกประโยคออกมา ประโยคที่ทำให้เธอรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง
“ถ้าฉันว่าง......เดี๋ยวฉันจะมาหาใหม่”
“ฉะ..ฉัน...ฉันจะแจ้งตำรวจ!”
“ได้! ”
“.......”
“แต่เธออย่าลืมไปแจ้งตาย.....ให้น้องสาวตัวเองด้วยล่ะ”
“..อึก!” คำพูดของคาร์เตอร์ทำให้มิลินนิ่งอึ้งไป เธอกำลังคิดตามคำพูดของมาเฟียหนุ่มที่พูดออกมา เขารู้ได้ยังไงว่าเธอมีน้องสาว
“หึ” หลังจบประโยค คาร์เตอร์ก็เปิดประตูลุกออกไปจากรถทันที โดยที่ไม่สนใจว่าเธอจะอยู่ในสภาพแบบไหน ทำให้มิลินต้องรีบลุกมาจัดการเสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วล็อกประตูเหมือนกลัวว่าคาร์เตอร์จะกลับมาอีกครั้ง
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด” มิลินกรีดร้องลั่นในรถอีกครั้ง อย่างระบายอารมณ์ เธอโกรธตัวเองที่เธอไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- ผู้เขียน
