ห้องนวดแห่งนี้ถูกจัดสร้างอยู่ในสวนสวยที่ให้ความเป็นส่วนตัวสูง แต่ละห้องจะถูกล้อมกรอบไปด้วยกำแพงหนาทึบเพื่อความเป็นสัดส่วน ทว่าด้านบนที่เปิดโล่งและปิดเป็นบางจุดคล้ายโดมขนาดย่อมๆ ก็ทำให้เธอรู้สึกโปร่ง ไม่อึดอัด แต่ก็ไม่โดนลม อากาศถ่ายเทไปมาทำให้อุณหภูมิของห้องนวดไม่รู้สึกว่าร้อนจนเกินไป แต่กลับรู้สึกอบอุ่นและสบายตัวไปพร้อมๆ กัน
เพราะว่าใกล้บ้านเธอจึงมักจะมาที่นี่ทุกครั้งที่มีโอกาส และเพราะได้แสดงให้ใครต่อใครเห็นว่า..ลูกสาวกำนันเอกรัตน์นั้นมีฐานะระดับไหน จึงสามารถมาใช้บริการสปาของ “ธารารีรีสอร์ท” ได้สัปดาห์ละหลายๆ ครั้ง ทั้งที่ค่าบริการแต่ละครั้งนั้นแพงแสนแพง บรรยากาศผ่อนคลายจนทำให้น้ำเพชรดื่มดำและกำลังจะเข้าสู่นิทราต้องหยุดลงเพราะเสียงอุปกรณ์สื่อสารของเธอที่ดังแว่วเข้ามา หัวคิ้วเรียวสวยขมวดมุ่นไม่สบอารมณ์แต่ก็ให้สัญญาณพนักงานไปหยิบมาที่นี่
“ว่าไงก้อย ฮะ! เธอว่าอะไรนะ ไหนพูดอีกทีสิ บ้าน่า!
