ตอนที่ 1 ชาลี
“อีชา! มึงจะยืนอีกนานไหม” เสียงของอีไหมหรือถ้าเรียกแบบสุภาพหรือชื่อเต็มๆก็คือ...สายไหม อีไหมมันโวยเมื่อฉันยืนโชว์หุ่นสวยไม่นั่งสักที
“กูสวยกูก็อยากจะโชว์บ้างอะไรบ้าง” ฉันยกยอตัวเองซึ่งสิ่งที่ฉันเอ่ยมานั้นมันคือเรื่องจริง...ก็ฉันสวยจริงๆ
“ค่ะ กูรู้มึงสวยมึงจะโชว์ที่ไหนก็ได้ แต่มึงจะยืนบังผู้ที่กูเล็งไว้ไม่ได้!” แล้วอีไหมมันก็เริ่มชี้แจงถึงเหตุผลที่พยายามบอกให้ฉันนั่ง
“อีช่ามึงโทรบอกผัวอีไหมทีว่ามันมองผู้” ฉันรีบร้องบอกเพื่อนอีกคนเพื่อหวังให้ชาช่าโทรรายงานสามีของสายไหม สามีที่สายไหมนั้นอ้างว่าเกรงใจหนักหนา
“จัดไป!” แล้วชาช่าก็ทำท่าจะกดมือถือ ชาช่าคือเพื่อนชายใจหญิงซึ่งชื่อแต่ดั้งแต่เดิมนั้นคือ...อัศวิน นางเฉาะมาเรียบร้อยหลังจากที่นางเก็บกดมาตั้งแต่รู้ตัวว่าใจนั้นเป็นหญิง หลังจากนางเรียนจบนางก็บินไปเฉาะกับหมอมือดีที่เมืองเกา
“คืนนี้กูเลี้ยง” สายไหมร้องขึ้นทันใดแล้วพฤติกรรมทุกอย่างก็หยุดชะงักเมื่อประโยคที่น่าฟังดังออกจากปากของผู้หญิงขี้งก!
“ได้แดกของฟรีอีกแล้ว” ฉันยิ้มกรุ้มกริ่มพร้อมหย่อนตัวลงโซฟาด้วยท่าทางสบายใจเฉิบ
“ผัวก็ไม่มี ทำงานงกๆแต่เงินไม่เคยควัก เก็บไว้ซื้อผู้ชายแดกเหรออีดอก!” เสียงเจ้ามือมื้อนี้เหน็บแนมฉันทันที
“จ้ะ” ฉันตอบสั้นๆแต่ความหมายนั้นกวนบาทาเพราะฉันทำหน้าทำตาที่กวนประสาทสายไหมพอสมควร
“ถ้ามึงไม่ใช่เพื่อน กูเจอหน้ามึงแบบนี้ กูอยากตบบอกเลย” สายไหมตอบกลับด้วยประโยคยาวๆพร้อมกระตุกปลายผมของฉันด้วยความหมั่นไส้
“เลี้ยงๆมันไปเถอะ มึงก็รู้ว่าอีชาลีมันมีปมขื่นขมไม่งั้นมันมีผัวไปนานแล้ว” อีวาสหรืออีกชื่อนั้นคือ...วาสนา เปิดประเด็นความขมขื่นด้านความรักของฉันขึ้น วาสนามันเป็นคนเงียบๆแต่เมื่อได้พูดจะทำให้ทุกคนแทบหงายเงิบ
ซึ่งฉันคิดว่ามัน...ควรเงียบต่อจะดีกว่า!
“อีวาสปากหมามึงเงียบปากไปเลย อีชามันก็แค่กลัวการเสียใจเพราะมันมีปมด้อย” แล้วอีชาช่าก็เอ่ยทำนองปกป้องในประโยคข้างต้น แต่ประโยคหลังทำเอาฉันเจ็บกระดองใจ
“พวกมีผัวไม่มีทางเข้าใจจิตใจที่บอบบางของกู” ฉันทำเสียงเศร้าพร้อมกระดกเหล้าเข้าปาก
“อีดอกเลิกเศร้า” สายไหมและชาช่าประสานเสียงในประโยคเดียวกัน ส่วนวาสนาทำเพียงส่ายหัวไปมาเท่านั้น เพื่อนแต่คนของฉันแปลกแหวกไปคนละแนว แต่แล้วเราดันคบกันมาได้ตั้งแต่มัธยมต้นจวบจนปัจจุบันที่ฉันนั้นอายุ28ปี
ชื่อเสียงเรียงนามของฉันนั้นคือ ‘ชาลี’ เป็นชื่อที่แบบขอกรอกตามองบนเลยจ้า อย่างที่บอกว่าฉันอายุ28ปีแต่ไม่มีผัวเหมือนเพื่อนๆหรอก ฉันสวย รวยและโสด! เพราะคนใจโฉดทำให้ชีวิตของฉันมีปม ฉันทำงานที่บริษัทของพ่อในฐานะรองประธานเพราะพ่อของฉันนั้นเป็นผู้บริหารซึ่งอยู่ระหว่างการตัดสินใจวางมือและยกตำแหน่งให้ฉันดูแล
แต่แล้วแต่รอดพ่อก็ยังไม่ตัดสินใจ เพราะคุณหญิงสไบทองภรรยาคนเก่งไม่เห็นดีเห็นงามที่จะให้ลูกสาวเช่นฉันแบกรับภาระทั้งหมด เอาจริงๆคือคุณหญิงสไบทองท่านอยากจะได้ลูกเขย! แต่ลูกสาวที่ดื้อด้านอย่างฉันยังเฉยเมยเมินต่อคำร้องขอ และมองดูแล้วอีกไม่นานคำร้องขอคงจะแปรเปลี่ยนเป็น...คำสั่ง!