เขารับรู้ว่าคำพูดประโยคสุดท้าย ถูกเปล่งออกมาด้วยน้ำเสียงแห่งความน้อยใจ รู้อยู่แล้ว ว่าการเปลี่ยนแปลงความรู้สึกแบบนั้นของผู้หญิงเมื่อเธอรู้สึกแบบนั้น มันคือวิธีของการอธิบาย แต่ตอนนี้เขาเลือกที่จะไม่อธิบาย เพราะมัวแต่ปรายตามองสำรวจความเรียบร้อยบนร่างกายของอีกคนแทน ไม่ทันได้ดูละเอียดดีด้วยซ้ำ ยัยนั่นก็เดินผ่านหน้าเขาไป ซึ่งแน่นอน ว่าเขาเองก็พร้อมที่จะเดินตาม
ธีระมองมาที่ยาหยีตาขวาง จากนั้นนายคนนั้นก็เลือกที่จะเดินเข้ามาคว้าแขนของเจ้าของห้อง และลากให้ไปนั่งลงที่บนโซฟาตัวเดียวกัน
"มีเรื่องจะอธิบายไหมหยี สิ่งที่ฉันเห็น มันหมายความว่ายังไง"
คิดไว้อยู่แล้ว ว่าคำถามคงไม่แตกต่างไปจากนี้สักเท่าไหร่ แล้วมันก็จริงแบบที่เขาคิดเอาไว้ และเขาเอง ก็มีคำตอบในใจแล้วเหมือนกัน แต่ไม่ทันที่เขาจะได้เอ่ยอะไรด้วยซ้ำ ยัยตัวดีที่กำลังน้อยใจกัน ก็โพลงแทรกขึ้นมา
"ไม่มีอะไรหรอกธี มันไม่ใช่แบบที่นายคิดหรอก อ้อ.. ฉัน
