"เอาเป็นว่า.. หยีลงไปซื้อเสื้อผ้าที่ด้านล่างให้นะคะ"
เธอเอ่ยออกมา เมื่อเห็นว่าอีกคนเงียบไป เขาไม่ได้ให้คำตอบแก่เธอ ว่าจะเอาแบบไหน ไม่ตอบว่าจะอยู่หรือไป เธอจึงต้องใช้คำพูดที่เป็นการรวบรัดออกมา
"ปวดหัวก็ไปนอน!"
"แล้ว..?"
เธอเอียงหน้าถาม อยากรู้มาก ว่าต่อจากนั้นเขาจะทำแบบไหน ให้เธอไปนอนแล้วเขาจะกลับไป หรือคำตอบเขาคืออะไร
"ฉันจะลงไปซื้อเอง"
ยาหยียิ้มเก๋ เมื่อคำตอบนั้นหลุดออกมา เธอนึกว่าเขาจะปฏิเสธ เพราะเห็นว่าเรื่องของเธอมันไม่ได้สำคัญ เธอคิดว่า กับการแค่กินยาลดไข้ มันคงไม่ได้พิเศษหรือสำคัญกับใครทั้งนั้น และที่เธอเลือกที่จะเอาไปต่อรองกับเขา เธอก็ไม่ได้หวังสิ่งใดเช่นกัน แต่ไม่คิดไม่ฝันว่าสิ่งนั้น จะรั้งผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอเอาไว้ได้
.
.
.
ส่วนอีกคน ก็ไม่ได้เข้าใจกับความคิด ของตัวเองสักเท่าไหร่ เขาไม่เข้าใจว่าเขาจะอยู่ที่นี่ต่อไปเพื่ออะไร เขาจำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอ ก็คงไม่ อีกอย่
