เฝ้า

1699 คำ

ทันทีที่คำว่า 'ไม่ต้องมาให้เห็นหน้า' หลุดลอดออกมา ยาหยีก็เข้าถึงตัวเขาทันที มือบางทั้งสองข้าง ดันทาบที่อกของเขา ก่อนที่เธอจะออกแรงดันเพียงแผ่วเบา เพื่อเป็นการขับไล่เขาออกไป แต่เรี่ยวแรงเพียงเท่านี้ เธอจะไล่เขาออกจากที่นี่ได้ยังไง "ไปเลยนะ จะไปตกนรกเพราะแอบรักเมียชาวบ้านที่ไหนก็ไป แล้วไม่ต้องมาให้เห็นหน้า" "อย่าบ้าได้ไหมหยี พูดแบบนี้ไม่คิดว่าเพียงฝันจะเสียหายหน่อยรึไง" เขามองว่าสิ่งที่เขาพูด มันไม่ได้ผิดไป ยาหยีจะมาพูดพาดพิงถึงอีกคนไม่ได้ เพราะเธอไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเขาเลย "ก็ได้ ไม่แตะต้องก็ได้ จบแล้วใช่ไหมที่จะพูด จบแล้วก็ออกไป" แรงผลักที่ชวนให้รำคาญ ทำให้เขารวบข้อมือทั้งสองข้างของอีกคน ก่อนจะกระชากเข้าหาตัว แต่แรงกระชากเพียงแผ่วเบา ก็สามารถทำให้ร่างของเธอ ปลิวเข้ามาปะทะร่างของเขาในทันที "แค่จะมาพูดในเรื่องที่ค้างคา แค่จะบอกว่า ถ้า.. ถ้าพลาดขึ้นมาให้บอก" "บอกหรอ.. บอกแล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม