ตอนที่ 8
1391 คำ
โธ่เว้ย! เด็กดื้ออะไรขนาดนี้วะ แค่ยอมเขาดีๆมันยากนักรึไงถึงได้ต่อต้านอยู่นั่นแหละ เขาหวงดารินมากกว่าพ่อแม่เธอด้วยซ้ำ ยิ่งดารินมาอยู่ใกล้ๆยิ่งหวงมาก เขาไม่อยากให้ออกไปไหนกับใครเลยโดยเฉพาะเพื่อนผู้ชาย
เขาเป็นพี่ชายเลวก็ในสายตาดารินก็ว่าแย่แล้วนะ ถ้าเกิดวันไหนโมโหจนฟิวขาดจับดารินปล้ำไม่ถูกด่าไอ้ผัวชั่วรึไงวะ
เขาแค่มีความรักแม่งก็ผิดแล้วอะ!
“ดารินที่เฮียพูดไปมันมีเหตุผลนะ” เขาเดินตามเธอไปนั่งดูหนังด้วยเลย ยังไงวันนี้มันก็ไม่จบง่ายๆหรอก
“เหตุผลอะไรของเฮียอีก หรือว่าจะกั๊กรินไว้?” เธอรู้ว่าเฮียโยกั๊กเธอไว้นานมากแล้ว แต่เธอไม่เดือดร้อนอะไรเพราะไม่ได้รักหรือชอบใคร ในตอนนี้เธอควรจะมีอิสระในทุกเรื่องได้แล้ว
“ผู้ชายมันไว้ใจไม่ได้” เขาต้องมานั่งอบรมดารินอีกแล้ว
“ทำอย่างกับเฮียโยไว้ใจได้งั้นแหละ!” คนอันตรายที่สุดอยู่ใกล้เธอแค่นี้เอง ถ้าวันไหนเธอพลาดทุกอย่างคือจบ
ขนาดเธอไม่ยอมเชื่อฟัง ไม่ทำตามทุกอย่างเขายังทำตัวเป็นเจ้าของชีวิตเธอเลย นี่ไม่อยากจะคิดถึงวันนั้นที่พลาดท่าเสียทีโดยพี่ชายเปิดซิงจับทำเมียเพราะแค่คิดนะก็น่ากลัวแล้วอะ
“ไว้ใจได้สิริน เฮียดูเลวมากรึไงห่ะ?” เขารู้คำตอบแต่ก็ยังถามเหมือนเดิมไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ถึงยังไงดารินก็ไม่เคยคิดว่าเขาเป็นคนดีตั้งแต่วันนั้นแล้ว
“เลวมาก!” ดารินตอบสั้นๆมองเขาด้วยหางตาก่อนจะสนใจดูหนังต่อไปเรื่อยๆแทน
สายตารังเกียจของดารินที่มองเขามันไม่ได้ทำให้รู้สึกดีเลย เขาเริ่มจะทนไหวแล้วที่ต้องอยู่กับสายตาคู่นี้ เมื่อก่อนดารินมองเขาด้วยความสดใสร่าเริงและเห็นเขาเป็นพี่ชายที่สามารถพึ่งพาได้ ช่วยแก้เหงา เป็นเพื่อนเล่นได้ แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปหมด
ดารินเคยเคารพเขามากขนาดไหนยังจำได้ดี เรียกว่าไม่เคยลืมช่วงเวลาดีๆแบบนั้นเลยก็ได้ แต่ในวันนี้ถึงแม้ระหว่างเราจะเปลี่ยนไปแต่ความรู้สึกเขายังเหมือนเดิมเสมอ
มันแปลกนะที่สามารถทนกันคำด่าว่าสารพัดได้ เพียงแค่ได้เห็นหน้าทุกวัน ได้มีโอกาสใกล้ชิดมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน เขาทนได้ทุกอย่างจนดารินไม่สนใจความรู้สึกแล้ว
“เฮียเป็นห่วงรินนะที่บอกที่สอนเพราะหวังดี” เขาผ่านเรื่องเหี้ยๆมาหมดแล้วกว่าจะมาเป็นผู้คนในวันนี้ เขาไม่อยากให้ดารินต้องมารู้สึกแบบเดียวกันเวลาทำอะไรผิดพลาดไป
“เก็บไว้ให้คนอื่นเถอะรินไม่ต้องการ!” เธอไม่เคยต้องการอะไรจากเฮียโยทั้งนั้นโดยเฉพาะสถานะที่เขาพยายามหาทางจะยัดเยียดให้เธอเป็นอยู่ตอนนี้
เธอต้องคอยวิ่งหนีเขาตลอดไม่ว่าเฮียโยจะแสนดีมากแค่ไหน เธออยากให้เป็นพี่น้องเหมือนเดิมไม่ใช่คนรักหรืออะไรทั้งนั้น เธอไม่ยอมรับและปฎิเสธไปตรงๆไม่สนความรู้สึกใครทั้งนั้น
เธอรังเกียจคนที่มีคิดต่ำๆกับเธอ อยากจะหาทางหลบหลีกหนีไปไกลๆ แต่เหมือนมีคนเล่นตลอดให้ต้องได้มาอยู่ด้วยกัน ตลอด 2 ปีที่ผ่านมาเธอตัดเขาออกจาชีวิตได้เกือบหมด แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาเจอกันเหมือนเดิม
สุดท้ายเรื่องนี้มันจะทำเราเจ็บทั้งคู่มากนะ
เธออยากทำให้เฮียโยท้อแล้วหมดรักเธอไปเหมือนในหนัง แต่ทำไมถึงยังไม่มีท่าทีจะหยุดหรือถอยหนีเลย เฮียโยยิ่งรุกคืบเข้ามามากขึ้นกว่าเดิมอีกด้วยซ้ำ
“รินเป็นผู้หญิงจะเที่ยวแบบนี้ไม่ได้” เขาอยากจะเตือนถึงแม้จะไม่เชื่อฟังก็ตาม
“คนอื่นก็เที่ยวกันเยอะแยะ เฮียอย่ามาอ้างเหตุผลโบราณหน่อยเลย” เพื่อนเธอเป็นผู้หญิงเที่ยวหนักกว่านี้อีก มิหนำซ้ำยังควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้ามันไม่ร้ายแรงกว่าเธออีกรึไง
เธออยากลองมีแฟนแต่กลัวว่าเฮียโยจะตามไปกระทืบนี่ดิ!
“ทำไมต้องเถียงทุกอย่างด้วยวะ!” เริ่มจะหงุดหงิดเพราะดารินเอาแต่ต่อต้านแบบนี้แหละ
“รินแค่อธิบาย” เฮียโยใกล้เหมือนคนแก่ขึ้นทุกทีแล้วนะ
“ทีเฮียเที่ยวละ กินเหล้าก็เก่งมากด้วย ทำไมถึงยังทำได้ละ?” ดารินหันไปถามด้วยความอยากจะเอาชนะบ้าง
ใช่! เธออยากจะชนะเฮียโยเหมือนทุกครั้ง
เฮียโยก็ไม่ใช่คนดีอะไรเลยออกจะเกเรมากเลยด้วยซ้ำ แล้วในเมื่อตัวเองก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วแทนที่จะเข้าใจแต่กลับมาห้ามเธอเนี่ยนะ ใครจะเชื่อกันละ
“ใช่! แต่ว่าเงินทุกบาทเฮียหามาด้วยตัวเอง แล้วก็ไม่เคยไปทำความเดือดร้อนให้กับใครด้วย” ควรจะดีใจไหมที่ดารินจำได้แต่เรื่องเหี้ยๆของเขาเนี่ย ไอ้เรื่องดีๆที่เขาทำให้มันก็มีเยอะแยะแต่ไม่เคยจะสนใจ…เฮ้อ
วาโยถอนหายใจมองน้องสาวที่รักข้างตัว ดารินยังเด็กมากแล้วยังมีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะ เขาไม่อยากให้เธอต้องมาเสียเวลากับเรื่องไม่ดีพวกนี้ เรื่องกินเที่ยวมันปรกติของวัยรุ่นอันนี้เข้าใจ แต่เธอเป็นผู้หญิงมันใช่เหรอที่จะเมาหัวราน้ำ ลองถ้าเป็นคนอื่นไม่ใช่เขาป่านนี้คงมีคลิปโป๊ของตัวเองโผล่หน้าเว็บแล้ว
“จะด่ารินเหรอ?” เธอหันไปถามเสียงสูงอย่างไม่พอใจ
“แค่สอน เฮียโตกว่า แก่กว่า เฮียผ่านอะไรมากกว่านะ” เขาพูดเรื่องจริงทั้งนั้นแต่ดารินก็เป็นแบบนี้ตลอด
“แก่กว่าแล้วไง! เฮียมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับชีวิตริน” เธอเถียงเขาอย่างไม่พอใจมาก ให้ตายสิ! เธออายุ 19 ปีแล้วนะ เธอโตเป็นผู้ใหญ่แล้วรู้ว่าอะไรดีไม่ดีแยกแยะเองเป็นหรอกน่า
“สิทธิ์อะไรก็ได้แต่ชีวิตรินเฮียจะยุ่งทุกเรื่อง!” ต้องให้บอกไหมว่าเขาอยากจะใช้สิทธิ์ความเป็นผัวมากกว่าพี่ชาย แต่ในเมื่อยังไม่ได้กันแถมดารินก็ไม่ยอมรับความรักของเขาอีก ทุกอย่างเลยต้องดันทุรังเสือกดิ้นเข้าในชีวิตเธอแบบนี้
“รินขอร้องนะ อย่ายุ่ง” เธอแพ้ไม่เถียงต่อแต่ไม่ขอทำตาม
“เสียใจด้วยเพราะเฮียไม่ยอมหรอก” เขาพูดจบดารินก็สบัดหน้าพรืดหันไปทางอื่นคงจะโกรธ
ใครจะยอมให้คนที่รักต้องเจอเรื่องแย่หรือทำตัวแย่จนทำอนาคตพัง มันก็จริงที่วัยขนาดนี้อยู่ในช่วงฮอร์โมนพลุ่งพล่าน ชอบเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ถึงบางครั้งอยากจะลองให้ดารินเจ็บเองบ้าง แต่ทนไม่ได้เพราะว่ารักคำเดียวนี่แหละ
“พ่อแม่รินยังไม่ยุ่งกับชีวิตรินเหมือนเฮียโยเลยนะ” พ่อแม่ตามใจเธอทุกอย่างไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ไม่เคยห้าม เธออยากได้อะไรแค่บอกก็เท่านั้น ดูอย่างรถมินิคูเปอร์คันนี้ของเธอนี่ไงที่ราคาแพงหลักล้านแต่แค่เธอบอกพ่อซื้อให้แล้ว
แล้วเฮียโยเป็นใครถึงมาสั่งเธอ!
“เฮียจะเป็นผัวรินไง”
“ทุเรศ!!” เธอมองเขาก่อนจะลุกวิ่งขึ้นไปบนห้องนอนทันที
“โธ่เว้ย! ไอ้เฮียโยบ้าคิดได้ไงเนี่ย!!” เธออยู่ในห้องนอนทุบหมอนอย่างโมโหก่อนจะหยิบกรอบรูปที่ถ่ายคู่กันกับเขาขว้างทิ้ง
เพล้ง!!
“รินเกลียดเฮียโย!!” เขาคิดต่ำๆกับเธอแบบนี้ไม่ได้มันผิดเกินไป เธอเป็นน้องสาวนะแล้วเขาก็มีศักดิ์เป็นเหมือนพี่ชายด้วย เธอควรจะเอายังไงต่อดีกับชีวิตเฮงซวยแบบนี้
- ผู้เขียน
