“คุยอะไรกัน?”
“เสร่อ” ดารินหันไปว่าก่อนจะหยิบกระเป๋าเดินไปขึ้นรถ
“เฮ้อ...กับกูเนี่ยไม่คิดจะพูดดีเลยนะ” วาโยบ่นเล็กน้อยแล้วเดินตามเธอไปขึ้นรถ ตอนนี้มันบ่าย 2 เขาออกมาจากบริษัททั้งที่งานยังไม่เสร็จ แล้วคงต้องพาน้องสาวที่รักไปด้วยเป็นครั้งแรก หวังว่าคงจะไม่ก่อเรื่องให้เขาต้องอับอายขายหน้าลูกน้องนะ
ขอให้วันนี้ดารินทำตัวน่ารักนานๆเถอะ
ดารินไม่ได้พูดคุยอะไรนอกจากหยิบโทรศัพท์มาเล่นเกมตามปรกติ เธออยากขับรถมาเองมากกว่า เฮียโยมารับส่งทุกวันแบบนี้ทุกคนเลยคิดว่าเราเป็นแฟนกันทั้งที่ไม่ได้เป็น
“เฮียซื้อให้” วาโยส่งกระเป๋าตังใบใหม่ให้แทนใบเก่าที่สภาพยับเยินดูไม่ได้จากอุบัติเหตุเมื่อคราวก่อน
“รินซื้อเองก็ได้ของแค่นี้เอง” เธอรับกระเป๋าตังสีชมพูอ่อนใบเล็กน่ารักตามที่ชอบขึ้นมาดู ก่อนจะหยิบอีกใบที่เละมากจากอุบัติเหตุ กระเป๋ามีความคล้ายกันนะแต่ไม่ทั้งหมด
ดารินเหลือบตาไปแอบมองเขาที่ขับรถเงียบๆด้วยความส
