เช้าวันถัดมา
@บ้านอดิเทพ
คุณบงกชและสโรชากำลังนั่งรับประทานอาหารเช้าอยู่ นางรู้สึกเป็นห่วงบุษบบันเพราะเธอบอกว่าไม่สบายและไม่อยากลงมาทานอาหารเช้า เมื่อคืนจำได้ว่าบุตรสาวกลับมาถึงบ้านเป็นเวลาตีสองกว่า รู้ดีว่าคงไปฉลองกับเพื่อนในงานวันเกิดจึงไม่ได้ว่าอะไร
"เดี๋ยวนี้ยัยบัวเริ่มทำตัวเหลวไหลใหญ่แล้วนะคะคุณแม่ เมื่อวานก็ไปปาร์ตี้กับเพื่อน วันก่อนก็ปาร์ตี้กับเพื่อน" สโรชาเอ่ยขึ้นระหว่างที่ตักอาหารเข้าปาก คุณบงกชมองค้อนบุตรสาวคนโตเล็กน้อย
"บัวเป็นเด็กดีมาตลอดนะหอม แล้วตอนนี้น้องก็อายุครบสิบแปดปีแล้ว แม่ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องห้ามน้อง บัวจำเป็นที่จะต้องออกไปเรียนรู้โลกภายนอกแล้ว"
"ก็ใช่น่ะสิคะ บัวเป็นลูกรักของคุณแม่นี่ ไม่เหมือนหอมที่พอออกไปเที่ยวหน่อยคุณแม่ก็เอาแต่ว่า" หล่อนตัดพ้อน้อยใจ
"หอมก็เป็นลูกที่แม่รักเหมือนกัน ว่าแต่เราเถอะ จะเอายังไงกันแน่เรื่องแต่งงาน ได้คุยกับคุณเสกข์บ้างหรือยัง?"
