พยัคฆ์เดินทางกลับรีสอร์ตไปประชุมกับทีมงานต่อ และจะกลับมาที่ฟาร์มของเมย์ พร้อมกับครอบครัวของฉลาม
คราวนี้เขาไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ เพราะได้รับสิทธิ์ให้เป็นเด็กฝึกงานชั่วคราว
ส่วนสุเมธเดินกอดถุงเหล้าอย่างอารมณ์ดีกลับบ้าน เห็นรถกระบะของภูผาจอดอยู่ก็เดินเข้าไปหาด้วยความแปลกใจ
“ตา ป๋ามียูกหมา ขนพูมาก” พลอยใสวิ่งมาบอกสุเมธอย่างตื่นเต้น สภาพของหลานสาวเขาขาววอกตั้งแต่หัวถึงคาง เดาได้ว่าตอนนี้ปานดวงใจคงจะบ่นกระปอดกระแปดอยู่ในห้องนั่งเล่น
“ตา น้องแพอยากได้ยูกหมา” แพรสวยวิ่งตามพี่สาวมาจับข้อศอกตาซึ่งกอดของสำคัญไว้แน่น สภาพใบหน้าของแฝดผู้น้องก็ไม่ต่างกัน
“สวัสดีครับอาเมธ พอดีได้ลูกหมาตัวใหม่มาน่ะครับก็เลยเอามาให้เด็กๆ ดู”
“อ้อเหรอ ได้มาจากไหนล่ะ” สุเมธพยักหน้าให้หมา เหมือนกับพยักหน้าให้เด็กทารกเวลาเห็นตามที่ต่างๆ
“บ้านที่ผมไปฉีดวัคซีนให้วัวน่ะครับ เขาเลี้ยงไม่ไหวเลยให้ผมเอามาเลี้ยง”
“เหมือนตุ๊ต๊
