เขากระชากเอวเธอเข้าหาตัว ก้มกัดที่ไหล่บาง อีกมือขยำหน้าอก ของเหลวหลั่งไหลมาอัดปากท่อจนไม่สามารถสะกดกั้นได้อีกตัวไป พยัคฆ์กระแทกตัวเป็นครั้งสุดท้าย ในที่สุดก็ปล่อยสายธารเข้าในซอกลึก
แรงกัดจากฟันเขาส่งความเสียวปลาบจนปานดวงใจตัวสั่น ขาเริ่มอ่อนแรง เธอทิ้งตัวลงโดยมีพยัคฆ์ประคองไว้และพามานอนบนโซฟา
แต่กลับไม่ได้อยู่ในท่วงท่าที่สบาย เพราะพยัคฆ์ตามเข้ามาคร่อมทับเหมือนตอนแรก
เขาจับหน้าหญิงสาวที่กำลังจะหลับเขย่าไปมา “ฉันไม่ได้ชอบดอกไม้สีเหลือง”
ปานดวงใจเบิกตาโพลง เขารู้!
“ฉันไม่จำเป็นต้องตรวจสอบเส้นทางการเงินกระจอกๆ ก็รู้ว่ามันมาจากเธอ”
“ไม่ใช่เมย์คนเดียวสักหน่อยที่รู้ว่าเฮียชอบดอกไม้สีเหลือง พี่มารีก็รู้”
“มารีไม่รู้”
“ก็คืนนั้น...”
ปานดวงใจนึกถึงเหตุการณ์ในคืนฮัลโลวีนที่เธอยื่นดอกกุหลาบสีแดงสดให้เขา
“เฮียชอบกุหยาบเหยอ ดูไม่เข้ากับเฮียเยยนะ”
“ถ้าให้ก็รับ เดี๋ยวเสียน้ำใจ”
“พูดแบบนี้
