เขาหัวเราะเบาๆ จากนั้นก็เลื่อนตัวออกเล็กน้อย ขยับมือมาเชยคางฉันขึ้นจนตอนนี้สายตาของเราต้องมองสบกันพอดี
"..." เขาไม่พูดอะไรซักอย่างเอาแต่มองด้วยสายตาที่ทำให้ฉันหวั่นไหวในใจ ดวงตาคู่นี้ฉันเคยมองว่ามันดูไม่น่าไว้ใจ มันแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่ามันหวานหยาดเยิ้มเหลือเกิน
"มะ...มองทำไม"
"มองเมีย"
"บอกว่าไม่ได้เป็น ไม่อยากเป็นด้วย" น้ำเสียงของฉันแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน ยอมรับว่าตอนนี้ฉันหวั่นไหวให้เขาไปแล้ว รับรู้ทันทีว่าต่อจากนี้มันจะเกิดอะไรขึ้น
"ไม่อยากเป็นก็ต้องเป็นแล้ว เวลานี้"
พี่คิวพูดยิ้มแล้วขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ ประกบริมฝีปากทาบทับริมฝีปากอวบอิ่มของฉันทันที เขาแทรกลิ้นร้อนเข้าหาและตวัดฉกชิมความหวานอย่างชำนาญ ร่างกายของฉันเริ่มอ่อนปวกเปียกและไหลไปตามห้วงอารมณ์ที่เขากำลังมอบให้
"อื้อ~" ฉันร้องครางเมื่อรู้สึกถึงการถูกคุกคามเบื้องล่าง ฝ่ามือหนาสอดเข้าไปในกางเกงและแพนตี
