ห้ามรัก NC20+ (เซตวิศวะ)

EPISODE 15 ครั้งเดียวไม่เคยพอ 🔞🔥 NC18+

เขาหัวเราะเบาๆ จากนั้นก็เลื่อนตัวออกเล็กน้อย ขยับมือมาเชยคางฉันขึ้นจนตอนนี้สายตาของเราต้องมองสบกันพอดี

"..." เขาไม่พูดอะไรซักอย่างเอาแต่มองด้วยสายตาที่ทำให้ฉันหวั่นไหวในใจ ดวงตาคู่นี้ฉันเคยมองว่ามันดูไม่น่าไว้ใจ มันแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่ามันหวานหยาดเยิ้มเหลือเกิน

"มะ...มองทำไม"

"มองเมีย"

"บอกว่าไม่ได้เป็น ไม่อยากเป็นด้วย" น้ำเสียงของฉันแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน ยอมรับว่าตอนนี้ฉันหวั่นไหวให้เขาไปแล้ว รับรู้ทันทีว่าต่อจากนี้มันจะเกิดอะไรขึ้น

"ไม่อยากเป็นก็ต้องเป็นแล้ว เวลานี้"

พี่คิวพูดยิ้มแล้วขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ ประกบริมฝีปากทาบทับริมฝีปากอวบอิ่มของฉันทันที เขาแทรกลิ้นร้อนเข้าหาและตวัดฉกชิมความหวานอย่างชำนาญ ร่างกายของฉันเริ่มอ่อนปวกเปียกและไหลไปตามห้วงอารมณ์ที่เขากำลังมอบให้

"อื้อ~" ฉันร้องครางเมื่อรู้สึกถึงการถูกคุกคามเบื้องล่าง ฝ่ามือหนาสอดเข้าไปในกางเกงและแพนตี้สีเนื้อและลากผ่านรอยแยกที่เริ่มเปียกชื้น ก่อนจะบดขยี้กลีบกุหลาบด้วยปลายนิ้วของเขา "อ๊ะ พี่คิว..."

"เธอเปียกแล้ว ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย" เขาบอกเสียงพร่าแล้วมองสบตากับฉัน

จากนั้นเสื้อผ้าของเราก็ค่อยถูกเขาถอดออกไปทีละชิ้นจนหมด

"ไม่ทำไม่ได้เหรอ" ฉันแอบหลบสายตาของคนที่กำลังมองมาแล้วเม้มปากแน่น

"ไม่ชอบเหรอ"

"..." ไม่รู้เหมือนกันว่าชอบมันมั้ยแต่ยิ่งมีอะไรกันบ่อยฉันก็ยิ่งรู้สึกกลัว

กลัวว่าตัวเองจะรู้สึกแย่ถ้าวันหนึ่งเขาหายไปจากชีวิตฉัน

"อย่าคิดเรื่องอื่นสิเตย" เขาโน้มตัวลงมากระซิบบอกก่อนจะดึงฉันลุกขึ้นแล้วจับให้ไปนั่งทับตัวเขาแทน "รอบนี้เธอทำ"

"เตยทำไม่เป็น..."

"..." พี่คิวไม่พูดอะไร เขายิ้มแล้วดึงฉันลงไปหา "ขนาดจูบยังเก่งขึ้นตั้งเยอะ ทำครั้งเดียวก็เก่งแล้วมั้ง"

"..." ฉันไม่ได้พูดอะไร ยอมเป็นฝ่ายเริ่มจูบเขาก่อน พยายามเดินเกมเองและเขาก็แกล้งเป็นคนถูกควบคุมให้ฉันอีกต่างหาก ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาเก่งกว่าฉันเป็นไหนๆ

ครั้งนี้ฉันรับรู้ได้ถึงความผิดปกติของตัวเอง กล้ามเนื้อหัวใจมันเต้นแรงเหลือเกินอาจจะเป็นเพราะความตื่นเต้นที่ต้องทำอะไรแบบนี้หรืออาจจะเป็นเพราะฉันเริ่มรู้สึกดีกับเขา

"อ๊า เตย" คนด้านล่างครางออกมาเบาๆเมื่อฉันเลื่อนฝ่ามือลงไปกำความแข็งขึงของเขาแล้วจับรูดขึ้นลง

เอาจริงๆฉันไม่เคยทำแต่ก็ศึกษาเรื่องพวกนี้มาบ้าง เพราะการมีแฟนทำให้ฉันคิดว่าวันหนึ่งต้องมีเรื่องพวกนี้แน่ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ใช้กับคนเป็นแฟน

"ถุง" ฉันเลิกคิ้วถามแต่พี่คิวกลับส่ายหน้าเป็นคำตอบ

"บอกแล้วว่าให้ฉีด ไม่ก็กิน"

"เห็นแก่ตัวอีกแล้วนะพี่คิว" ฉันทุบลงไปที่แผงอกกว้างของเขาแต่เจ้าตัวกลับยิ้มออกมาไม่สำนึกผิด

"ลองคำนวณดูแล้ว ซื้อถุงมันแพงกว่าถ้าต้องเอาทุกวัน"

"ฝันเถอะ ใครจะให้เอา"

ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ถ้าได้อยู่ด้วยทุกวันฉันก็คงโดนเขาจู่โจมทุกวันจริงๆ และวันหนึ่งคงไม่ใช่แค่ครั้งเดียว

"เตย ทำให้หน่อย" เกลียดสายตาออดอ้อนของเขาที่สุดเลย ฉันยิ่งใจไม่แข็งพอด้วยสิ

"ทำไม่เป็นห้ามว่าเตยแล้วกัน"

พี่คิวอมยิ้มแล้วพยักหน้า ฉันจึงเลื่อนตัวลงไปด้านล่าง ใช้ปลายลิ้นแตะลงบนส่วนปลายหยักและตวัดลิ้นไปมาก่อนจะค่อยๆครอบความแข็งแรงนั้นด้วยปากตัวเอง

"อ๊า... เตย โคตรดี" พี่คิวเปร่งเสียงพอใจ

ฉันใช้มือจับและรูดมันเป็นจังหวะไปพร้อมๆกับใช้ปากของตัวเองรูดขึ้นลงด้วย การได้เห็นเขาทรมานมันก็สนุกเหมือนกัน

ตอนนี้ฝ่ามือหนาเลื่อนลงมารั้งศีรษะของฉันเอาไว้ด้วย พยายามจะควบคุมฉันให้ทำตามใจตัวเองอีก ไอ้บ้านี่!!

"ซี๊ด เร็วอีกเตย" พี่คิวกดศีรษะฉันขึ้นลงและร้องขอ ฉันที่เล่นไปตามเกมของเขาแล้วก็ทำอะไรไม่ได้นอกจาก ทำใจ...

เร่งจังหวะให้เขาทั้งปากทั้งมือที่จับรูดอยู่จนตอนนี้กล้ามเนื้อแข็งแรงนั่นเป็นมันวาวเพราะน้ำลายของฉัน และในที่สุดพี่คิวก็เกร็งกระตุกพร้อมกับปล่อยน้ำสีขุ่นเข้ามาในปากของฉัน

"อื้ม! พี่คิว!"

"..." เขาหายใจหอบแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา "กินผลไม้มาตั้งเยอะ เพื่อรอวันนี้เลย"

"ไอ้คนทุเรศ!!" ด่าเขาแล้วฉันก็จำใจกลืนมันมันลงไปจนหมด มันไม่ขมอย่างที่บอก ออกจะหวานๆเปรี้ยวๆด้วย

"มาๆ ทำต่อไม่งอนนะน้องเตยคนสวย" เขาดึงฉันลงไปนอนราบอยู่บนเตียงก่อนจะเลื่อนตัวลงต่ำ ดันเรียวขาฉันขึ้นไปพาดบนบ่าแกร่งและฝังจมูกลงกับกลีบเกสรที่เริ่มชื้น

"อ๊ะ พะ...พี่คิว~" เขารู้ว่าทำแบบไหนถึงจะทำให้ฉันพอใจและทรมานในเวลาเดียวกัน ความช่ำชองของเขาฉันปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันทำให้ฉันปรารถนาและโหยมันมากขึ้นเรื่อยๆ "เตยเสียว...พี่คิว~"

นิ้วโป้งนวดคลึงเบาๆ ขณะที่ลิ้นร้อนค่อยลากขึ้นลงตามรอยแยกอยู่หลายครั้ง ก่อนที่ลิ้นสากจะค่อยๆแทรกสอดเข้าไปในช่อทางรักที่มีน้ำหวานหล่อลื่นหลั่งออกมาปะปนกับน้ำลายสีใสของเขา

"อ๊า..." จังหวะที่เขารัวลิ้นเข้าออกพร้อมกับตวัดลิ้นสลับไปมามันยิ่งเหมือนหัวใจจะขาดเป็นเสี่ยงๆ ร่างกายเรียกร้องเข้าหาถึงแม้จะบอกว่ามันทรมาน

เสียงลามกดังระงมทั่วห้อง แต่ยังไม่เท่าเสียงครางของฉันที่เปร่งออกมาจนต้องปิดปากตัวเองเอาไว้ จนในจังหวะสุดท้ายที่เขาพาฉันไปสู่จุดหมายปลายทาง ร่างกายของฉันกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำหวานออกมา

"หวาน..." พี่คิวปาดลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองด้วยท่าทางที่ร้อนแรงก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบเครื่องป้องกันในกระเป๋าคาดอกออกมาฉีกซองและใส่มันด้วยความรวดเร็ว

"ไหนบอกไม่มี"

"เหลืออันเดียวแล้ว" เขายิ้มตอบแล้วดันเรียวขาวฉันขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม จับแก่นกายของเขากดเข้ามาในช่องทางรักของฉันที่ยังคงตอดรัดอยู่ภายใน "ซี๊ด...เป็นเด็กดีแบบนี้ทุกวันได้มั้ย"

"ไม่เอา..." ปากปฏิเสธแต่ร่างกายกลับตอบสนองเองสอบที่ขยับเข้าหาด้วยจังหวะเนิบนาบ

เขาค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้น อัดกระแทกความแข็งแรงเข้ามาไม่หยุดจนร่างกายของฉันโยกคลอนไปตามจังหวะรักของเขาที่จาบจ้วงและเริ่มรุนแรง

"อ๊ะ!"

เขาถอดถอนมันออกก่อนจะจับฉันหันหลังอยู่ในท่าคลานเข่าจับแก่นขายแข็งขึงเข้ามาอีกครั้งจากทางด้านหลังและเริ่มต้นอีกครั้งด้วยการขยับเอวสอบเข้าออก

ร่างหนาเลื่อนลำตัวลงมาใกล้ ฝ่ามือสอดเข้ามาบีบนวดเคล้นคลึงหน้าอกคู่งามที่กระเพื้อมไปตามจังหวะรักหนักหน่วงของคนด้านหลัง

มันรู้สึกดีเหมือนที่เขาเคยพูด ฉันมีความสุขที่ได้อยู่กับเขาจริงๆ ถึงแม้มันอาจจะเป็นเพียงความสุขทางร่างกายสำหรับเขาก็ตาม

แต่ตอนนี้หัวใจของฉันมันเริ่มเข้ามาเอี่ยวด้วยแล้วสิ มันเต้นแรงทุกครั้งที่เขามองมา ทุกครั้งเราจับ สัมผัสกันและกัน รวมถึงคำพูดทุกคำของเขาด้วย

"อ๊า...พี่คิว"

"ขยับขึ้นไปหน่อย" เขาจัดแจงให้ฉันขยับตัวขึ้นทั้งที่ร่างกายของเรายังเป็นหนึ่งเดียวกัน ดึงฉันขึ้นจนแผ่นหลังแนบกับแผงอกแกร่งของเขา "เกาะหัวเตียงเลย"

"พี่คิวจะทำอะไร"

"ทำให้เตยชอบไง" น้ำเสียงหวานๆของเขาทำหัวใจฉันสั่นไหวเหลือเกินจนต้องทำตามอย่างไม่มีข้อแม้

ฉันทำตามแล้วเอียงหน้าไปมองคนด้านหลังโดยที่ไม่พูดอะไร พี่คิวก็เริ่มขยับตัวอีกครั้ง มือทั้งสองข้างของเขาจับทรวงอกแล้วใช้มือคลี่คลึงยอดถันสีหวานสลับกับนวดเฟ้นอย่างเอาใจ

"อ๊า...พะ...พี่คิว เตยเสียว"

"ครางเลย" เขากระซิบและจูบซับลงมาตรงลำคอ หัวไหล่และแผ่นหลัง แบบนั้นยิ่งทำให้ฉันสยิวเข้าไปใหญ่

เขาสอนบทเรียนใหม่ให้ฉันอยู่นานเกือบครึ่งชั่วโมง จนเราแตะขอบสวรรค์ด้วยกันทั้งคู่ก็กลับมานอนต่อด้วยความอ่อนแรง

"คืนนี้จะพาไปเที่ยว"

"ใครไปบ้าง"

"เพื่อนสามคนกับแฟนพวกมัน" เขาตอบแล้วเอามือลูบผมฉันอย่างอ่อนโยน นัยน์ตาคมเข้มจ้องมองลึกเข้ามาในดวงตาของฉันเหมือนมีความหมาย แต่ฉันก็ไม่กล้าเข้าข้างตัวเองนัก

"ถ้าไม่ไปล่ะ"

"ไม่ได้"