( Milin Talk )
หลายวันต่อมา ---
" ไปกินข้าวกันลิน "
" จ๊ะ " ฉันหวานและแทนสอบเสร็จก็พากันไปกินข้าวที่โรงอาหาร ตั้งแต่กลับมาจากพัทยาคราวนั้นนายเทวินก็ไม่ค่อยเสียงดังใส่ฉันเท่าไหร่ ฉันนี่ตามอารมณ์เขาไม่ทันจริง ๆ เดียวดีเดี๋ยวร้ายเข้าใจยากยิ่งกว่าผู้หญิงอีก เฮ้อออ! เหนื่อยใจ
" อีลินมึงจะกินไหมข้าว นั่งเหม่ออะไร ? "
" อ๋อ เปล่าไปสิ " ฉันรีบปฏิเสธแทนไปด้วยรอยยิ้มแล้วก็ลุกขึ้นไปซื้อข้าวทันที
" อีลิน "
" เรียกทำไมแทน ? "
" เออ อีแทนอยู่ดี ๆ ก็เรียก บ้า! "
แทนปรายตามองหวานอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะหันมาจ้อง มิลินที่กำลังตักข้าวเข้าปาก
" กูมีเรื่องสงสัย "
" อะไรแทน ? "
" มึงกับไอ้เทวินนั่นเป็นเจ้านายกับลูกน้องกันจริงหรือเปล่ากูว่าจะถามนานล่ะแต่ไม่มีโอกาส " แทนขมวดคิ้วถามมิลินด้วยน้ำเสียงจริงจัง
" ถามทำไมอีแทนกูก็บอกแล้วว่าเป็นเจ้านายกับลูกน้องกัน " หวานที่นั่งข้าง ๆ อดไม่ได้ที่จะแย้งขึ้น
