“มันก็น่าเจ็บใจอยู่หรอกแล้วแม่นั่นจะจงใจชนแกทำไม หรือว่า...”
“นั่นแหละคือสิ่งที่ฉันอยากรู้” รสิกาพูดพลางนิ่วหน้าแล้วใช้มือขวานวด ที่สะโพกเบาๆ จนคนที่มองอยู่เอ่ยถามอย่างสงสัย
“แล้วแกเป็นอะไรไป ทำหน้านิ่ว”
“ยังเจ็บสะโพกที่ถูกรถเฉี่ยวนิดหน่อย” คนถูกถามบอกตามตรง
“แกหยุดงานไปเป็นอาทิตย์ยังไม่หายเจ็บอีกเหรอ วันนั้นไม่เข้าใจเลยว่าแกเดินท่าไหนนะถึงถูกรถเฉี่ยวได้” กรองขวัญยังพูดถึงเรื่องนั้นไม่เลิก
“แกพูดเรื่องนี้อีกแล้ว ฉันก็เดินปกติแหละไม่ได้เดินท่าไหนแต่คิดอะไรเพลินไปหน่อยเท่านั้น”
เมื่อพูดถึงเรื่องท่าก็ทำให้รสิกานึกถึงเหตุการณ์ในหนังสือนิยายเรื่องนั้นขึ้นมา ตอนที่นางเอกกระโดดแล้วพี่เลี้ยงบอกว่าไม่งาม ตัวนางเอกก็บอกว่าจะลองไปหัดกระโดดหน้ากระจกดูว่าท่าไหนงามที่สุด คิดแล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้
“อ้าว นั่นเป็นบ้าอะไรยิ้มคนเดียวก็ได้ยายโรส” กรองขวัญซึ่งมองอยู่เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าจู่ๆ ผู้เป็นเพื
