“ที่ไม่ได้บอกเพราะลูกสาวคุณก็ไม่ได้เป็นอะไรมากมาย ที่หยุดงานเป็นอาทิตย์นั่นเพราะที่ทำงานให้หยุดพักผ่อน แล้วลูกก็ยังเดินปร๋อ เมื่อวันศุกร์ยังไปงานแต่งงานได้เลย อีกอย่างขืนบอกคุณก็ทำเป็นเรื่องใหญ่โต แล้วดูเหมือนที่ยายโรสถูกรถเฉี่ยวเพราะเดินไม่ระวังเองด้วย” พูดจบก็หันไปทางชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่กำลังยกมือไหว้ทำความเคารพเธอ “แล้วตกลงคุณคนนี้คือใครกันหรือคะ” “เห็นบอกว่าเป็นคนขับรถเฉี่ยวลูกสาวเรา” ดอกเตอร์อธิปพูดเสียงไม่ค่อยนัก ทำเอาภีมวัจน์ที่กำลังจะแนะนำตัวต้องหุบปากฉับ พลางมองคนพูดเสียงดังและคิดว่าท่าทางคงจะหวงลูกสาวใช่ย่อย “อ้าวคุณเองหรือที่ขับรถเฉี่ยวยายโรส ขอบคุณมากที่อุตส่าห์แวะเข้ามาดู” “คือวันรุ่งขึ้นผมก็ขับมาวนเวียนดูอยู่แต่ไม่รู้ว่าบ้านคุณโรสอยู่ตรงไหนครับ” ชายหนุ่มไม่ได้บอกไปว่าไม่ใช่แค่วันเดียวที่ขับมาดู “อ๋อ อย่างนี้นี่เอง แล้วทราบได้ยังไงคะว่าบ้านยายโรสอยู่ที่นี่” มารดาของร