23.00 น. เพื่อนๆ ของอรรถพลต่างกลับไปแล้วแต่นีรนุชยังนอนไม่หลับกระสับกระส่ายไปมาภายเมื่อตอนหัวค่ำมันติดตา แถมยังแอบดูตรงหน้าต่างที่เห็นไปยังสวนหลังบ้าน เห็นความไกล้ชิดของเพื่อนผู้หญิงกับชายหนุ่มแล้วยิ่งคิดมากเกิดความหึงหวงขึ้นแบบไม่ทราบสาเหตุแม้รู้ว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองก็ตาม " เป็นบ้าอะไรของแกยัยนุช จะคิดอะไรกับเด็กนั่นกันนะ " ปกติก็ไม่เห็นจะคิดอะไรอยู่แล้ว แต่พอมามีความสัมพันธ์เกินนายบ่าวไม่รู้ไอ้ความรู้สึกบ้าๆ นี่มาจากไหนเธอไม่เข้าใจตัวเองเลยเช่นกัน ก๊อกๆๆๆ " คุณนุชครับ หลับรึยังครับ " เพราะเห็นไฟที่ส่องออกมาข้างนอกเลยเดินมาดูว่าเธอหลับรึยัง ตอนแรกตั้งใจจะมาคุยด้วยเรื่องเมื่อตอนเย็นกลัวว่าเธอจะเข้าใจผิด แต่พอเดินขึ้นว่าก็คิดได้ว่าเธอคงหลับไปแล้วเพราะนี่ก็ดึกมากแล้วรอคุยพรุ่งนี้แล้วกัน จังหวะจะหันหลังกลับก็เห็นไฟสว่างเล็ดลอดออกมาเลยลองมาเคาะถามดู " หมอนั่นมาอะไรนะ " เธอ