“พี่สาว สวยจังเลยครับ”
“เธอก็หล่อจ้ะ” ชมมาชมกลับตามมารยาทแล้วเดินต่อ ทว่ากลับผิดคลาดเมื่อเด็กหนุ่มคนนั้นย้อนกลับมาเดินตามหล่อนเฉยเลย
“พี่สาวกำลังจะไปไหนให้ผมเดินไปส่งนะครับ”
“ไม่เป็นไรจ้ะ”
“เถอะน่า มีผมคอยปกป้องก็ไม่มีใครกล้ามาจีบนะครับ ว่าแต่พี่สาวชื่ออะไรเหรอครับผมเป็นคนแถวนี้แต่ไม่เคยเจอคนสวยๆ แบบพี่มาก่อน จะว่านางฟ้าก็ไม่ใช่นี่คนสวยชัดๆ”
ยังมีหน้ามาแซวอีกไอ้เด็กลูกชายร้านขายไอศกรีม จำได้หรอกว่ามันเป็นคนขี้หลีเที่ยวจีบสาวไปทั่ว เคยไปซื้อไอศกรีมร้านมันครั้งหนึ่งมันคุยโทรศัพท์กับสาวร้องบอกให้หล่อนตักเอง
ตักเองเนี่ยนะ สาบานว่าคำนั้นใช้บอกลูกค้า แล้วมีหรือหล่อนจะไม่กล้าตักเองแถมยังตักเยอะจนแทบล้นจ่ายเงินราคาเดิมไม่มีเกิน
พิมพ์ณดายิ้มเย็น “พี่ชื่อณดาจ้ะ”
“ชื่อคุ้นเหมือนเจ้ขาโหดที่ผมเคยรู้จักเลยครับ แต่ว่าเจ้คนนั้นไม่สวยเท่า...” เด็กหนุ่มหยุดปากชั่วขณะเพ่งสายตามองใบหน้าสวย ชัดเลย คน
