หลังจากแยกตัวออกมาจากงานเลี้ยงลูกค้าเสร็จ ไรอันก็กลับมาถึงเพนท์เฮาส์ตอนเกือบจะสี่ทุ่ม แต่แล้วก็ต้องหยุดเดินเมื่อเสียงหวานใสของนางแบบสาวยุโรปร้องทักเอาไว้
“กลับมาแล้วเหรอคะ ไรอัน”
“ซาร่า…ดึกแล้วทำไมคุณยังไม่นอน”
ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเนือยๆ เพราะตลอดทั้งวันมานี้เขาต้องนั่งอยู่แต่ในห้องประชุมเพื่อพูดคุยและวางแผนโปรเจคงานใหม่ที่จะมาทำที่เมืองไทย หลังจากประชุมเสร็จก็พาลูกค้าไปเลี้ยงฉลองที่ได้ร่วมทำธุรกิจด้วยกัน กว่าจะเดินทางกลับมาถึงบ้านก็อยากพักผ่อนเต็มที
“ฉันนอนไม่หลับค่ะ มีเรื่องอยากจะคุยกับคุณ”
ซาร่าบอกพลางเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม พร้อมกับใช้แขนเล็กทั้งสองข้างโอบลำคอแข็งแรงไว้อย่างถือวิสาสะ
“แต่ผมเหนื่อย วันนี้ประชุมทั้งวันอยากจะพักแล้ว”
ไรอันไม่สนท่าทางยั่วยวนนั้น เขาดึงมือเล็กออกจากลำคอแข็งแรงของตน ก่อนจะผลักร่างบางออกไปห่างๆ หากเป็นเมื่อก่อนเธอให้ท่ามาขนาดนี้เขาจะไม่รอช
