สายลับสาวปัดป้องในจังหวะที่แดเนียลถอนริมฝีปากออก ร่างบางผลักอกกว้างออกห่างพลางขยี้ปากตัวเองเมื่อนึกถึงภาพที่เห็นบนดาดฟ้าเรือ
“ไม่ต้องมาแสดงความสงสารฉัน! คุณน่าจะกลับไปปลุกปลอบคนที่เขาต้องการอ้อมกอดของคุณมากกว่าที่จะเป็น ออโซลย่า...สายลับที่หาทางเอาคืนคุณอยู่ตลอดเวลา”
“แน่ใจหรือว่าคุณไม่ต้องการผม”
แดเนียลกระชากร่างแน่งน้อยกลับเข้าไปในอ้อมแขน สายลับมือหนึ่งแห่งไซออนเนตควรตอบโต้เขากลับด้วยวิชาการต่อสู้ไม่ท่าใดก็ท่าหนึ่ง แต่หญิงสาวกลับแสดงท่าทีตรงกันข้าม เธอตื่นตระหนกเหมือนวันแรกที่เผชิญหน้ากันในแคนยอนแลนด์ ชายหนุ่มก้มหน้าลงไปชิดจนลมหายใจร้อนราดรดบนหน้าผากมน
“ซอนญ่า...ที่จริงคุณมีโอกาสจะฆ่าผมได้หลายครั้ง แต่คุณไม่ทำ ผมชักไม่แน่ใจว่าที่ผมสงสัยจะเป็นเรื่องจริง“
“ฉันคือออโซลย่า ฉันเป็นสายลับแห่งไซออนเนต”
“ผมไม่ถียงคุณหรอก...แต่...”
ร่างสูงใหญ่เว้นวรรคขณะปล่อยลมหายใจเป่ารดไปบนใบหน้าของร่างร
