“แม่แกคงหลงรักแม่สาวยูทาห์ของพี่ชายแกเข้าแล้วล่ะ ไม่มีเสน่ห์อะไรที่จะมัดใจยูจีนของฉันได้เท่าคนที่มีเสน่ห์ปลายจวัก”
โฮเวิร์ดเสริมขึ้นและโอบไหล่ภรรยาซึ่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างพออกพอใจ
“แดนรีบพาซอนญ่าออกไปท่องทะเลจนไม่ยอมแตะอาหารเช้าเลยนะคะคุณ”
“แต่ผมเห็นเขาให้เชฟจัดใส่กล่องไปแล้วนะยูจีน พวกเขาคงอยากเบรกฟาสต์บนเรือน้อยที่ล่องลอยกลางทะเล”
“สุดจะโรแมนติกเลยล่ะครับ พ่อ”
คิลเลียนแทรกขึ้นด้วยรอยยิ้มแต่โมนิกากลับเหยียดปากออก หญิงสาวไม่แสดงความเห็นกระทั่งยูจีเนียและโฮเวิร์ดเดินกลับเข้าไปด้านใน
“ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าแดเนียลจะคบกับแม่สาวยูทาห์ของเขาไปได้อีกนานแค่ไหน”
โมนิกาโพล่งออกมาเมื่อตรงนั้นเหลือเพียงคิลเลียนที่ยังคงยืนอยู่
“ดูเขาจริงจังนะ” ชายหนุ่มออกความเห็นด้วยสีหน้ายินดีดังเดิมทว่าอีกฝ่ายกลับเบ้ปากกับญาติผู้พี่ซึ่งสำหรับเธอแล้วเขามองโลกในแง่ดีเสียเหลือเกิน
“คิลเลียน...นายคงไม่เคยนับ
