ตอนที่ 6 ปรับความเข้าใจ

1273 คำ
ตอนที่ 6 ชูครีมหลบสายตาเจ้าเล่ห์ของทิศใต้ที่มองมาด้วยการหันไปหยิบเอกสารกรอกรายละเอียดการเข้าพักสำหรับแขกส่งให้เขา “รบกวนคุณลูกค้ากรอกรายละเอียดด้วยค่ะ” เธอพูดด้วยท่าทางห่างเหิน การทะเลาะครั้งนั้นดูไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรแต่คนตัวเล็กกลับมาคิดดูแล้ว เธอไม่ควรเปิดรับใครเข้ามามีอิทธิพลในชีวิตง่าย ๆ อีก ถ้าไม่อยากกลับไปเจ็บซ้ำ เธอเลยตัดสินใจตัดขาดทิศใต้ ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะเอาเรื่องที่ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บมาขู่อีกก็ตาม “ชูครีม” ทิศใต้เรียกชื่อเธอ แต่หญิงสาวก็ยังเมินทั้งยังทำทีหันไปหยิบของไม่สนใจ “วันนั้นขอทะ...” “ทิศใต้คะ ทำไมรีบเข้ามาจังเลย ไม่รอลิลลี่ถ่ายรูปเลยนะ” ชูครีมเหลือบมองสาวอกโตในชุดเดรสเกาะอกที่เดินเข้ามาเกาะไหล่ทิศใต้พลางกระตุกยิ้มมุมปาก เหอะ ทิศใต้ก็คือเสือตัวหนึ่งที่เขาพูดกันนั่นแหละ “คนอื่นล่ะ” ทิศใต้พยายามแกะมือผู้หญิงคนนั้นออกพลางชะเง้อคอหาเพื่อนคนอื่น ตอนแรกเขาตั้งใจมากับเพื่อนในกลุ่ม แต่ไม่รู้ไอ้เพื่อนเวรไปชวนผู้หญิงมาได้ไง “ทุกคนกำลังถ่ายรูปและซื้อชูครีมทานตรงซุ้มด้านหน้าอยู่ค่ะ” “อ๋อ เห็นเขาบอกว่าชูครีมที่นี่อร่อยนี่เนอะ” สายตาเจ้าเล่ห์หันมามองเจ้าของชื่อ เขาเลยโดนชูครีมค้อนกลับ มาวงใหญ่ “คงอร่อยมั้งคะ แต่อ้วน ลิลลี่ไม่กินหรอก” “อะแฮ่ม คุณลูกค้าจะกรอกข้อมูลได้รึยังคะ” “ผมขอกรอกใจลงไปด้วยได้มั้ยครับ” ทิศใต้เลื่อนหน้าเข้าไปถามเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน เป็นจังหวะเดียวกับที่ลิลลี่หันไปเรียกคนอื่นซึ่งเดินเข้ามาพอดี “ทุกคน ทางนี้ค่ะ” “พี่ไม่ได้มากับลิลลี่สองคน พี่มากับเพื่อน” “ใครถามคะ” ไม่ทันที่ทิศใต้จะได้จัดการเด็กปากดี เพื่อนของเขาก็เดินเข้ามาเสียก่อน “แหม เสือใต้ครับ มึงรีบมาเช็กอินเพราะน้องคนสวยตรงนี้รึเปล่า” “เสือกครับคุณแชมเปญ” แชมเปญหัวเราะชอบใจก่อนจะหันไปทางชูครีม แต่พอเห็นหน้าเธอชัด ๆ เขาถึงได้นึกออก “น้องชูครีม น้องชูครีมใช่มั้ยครับ” “ใช่ค่ะ” ชูครีมพยักหน้ายิ้ม ๆ “เฮ้ย พวกมึงสองตัวเช็กอินเสร็จรึยังวะ” คนที่เดินเข้ามาคือเฮียเก้า หนุ่มคณะวิศวะ ชูครีมรู้จักเขาเพราะเพื่อนสาวของเธอชอบหวีดในความหล่ออยู่บ่อย ๆ แต่น่าเสียดายที่เขามีแฟนแล้ว ชื่อกวากวาอะไรนี่แหละ “เฮียคะ กวาอยากกินชูครีมอีก” “พอแล้ว กินมากเดี๋ยวปวดท้อง” “แต่เฮีย...” “ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น ค่อยกินอีกพรุ่งนี้” ชูครีมก้มลงมองสาวน้อยร่างเล็ก เธอน่ารักราวกับตุ๊กตาเดินได้ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงว่าเฮียเก้าหลงเมียคนนี้มาก “เดี๋ยวกูพาเมียไปหาน้ำกินก่อน เดี๋ยวมาเอากุญแจนะ” “ไอ้เหี้ยนี่ตามใจเมียฉิบหาย แต่อย่างว่าน่ารักขนาดนั้นเป็นกูก็ตามใจ เนอะน้องชูครีม” “ค่ะ เขาน่ารักกันดีนะคะ ยังไงรบกวนรุ่นพี่กรอกแบบฟอร์มเข้าพักให้หน่อยนะคะ” “อ๋อ ได้เลยครับ” “เผื่อเธอไม่รู้ ฉันก็ตามใจเมียนะ” ดวงตากลมโตถลึงใส่เขาแต่คนโดนกลับยิ้มร่าไม่สำนึกใด ๆ แค่เหยื่อกำลังพยศ ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเสือใต้หรอก “กุญแจห้องทั้งหมด 5 ห้องค่ะ พักได้ห้องละ 2 ท่าน หากมีอะไรขาดเหลือแจ้งพนักงานได้ 24 ชั่วโมงเลยนะคะ” “ขอบคุณครับ น้องชูครีมนี่ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีกนะครับ” เพื่อนทิศใต้คนอื่นเอ่ยชม ไม่แปลกที่พวกเขาจะรู้จักชูครีมเพราะเธอถือเป็น Hot girl ของมหา’ลัย ผู้ชายคนไหนก็อยากจีบกันทั้งนั้นแหละ แต่ติดตรงที่ว่าผู้ชายไม่มีสิทธิเลือกเธอ เธอต่างหากที่มีสิทธิเลือก “แมร่ง น้องชูครีมนี่ดีฉิบหาย ทั้งหน้าทั้งหุ่น นี่มันผู้หญิงในฝัน ชัด ๆ” ทิศใต้นั่งเงียบทำทีไม่สนใจสิ่งที่เพื่อนคุยกัน “เออ แต่กูได้ข่าวว่าน้องเขาก็ร้ายไม่เบานะ คบใครไม่เคยเกินสามเดือนเลย” ประโยคนี้ทำให้ทิศใต้กระตุกยิ้ม จะว่าไปที่อีกฝ่ายเคยบอกว่าเธอกับเขาเหมือนกันท่าจะจริงสินะ เวลาล่วงเลยมาถึงบ่ายสาม เพื่อนคนอื่นต่างเดินทางไปยังร้านกาแฟของบ้านชูครีมหมดเลย เหลือก็แต่ทิศใต้ที่ยังคงอยู่โฮมสเตย์ “หนูครับ” เขาเดินออกมาจากห้องแล้วตรงไปหาชูครีมที่เคาน์เตอร์ “คุณลูกค้ามีอะไรรึเปล่าคะ” “ไม่เห็นต้องห่างเหินขนาดนี้เลย” “ถ้าไม่มีอะไร ดิฉันขอตัวนะคะ” “เดี๋ยวสิ” มือหนาเอื้อมไปจับข้อมือเล็ก ชูครีมก้มมองมือเขาที่จับเธออยู่ด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ทิศใต้เลยต้องปล่อยมือออกอย่างเลี่ยงไม่ได้ “ไปส่งพี่ที่ร้านกาแฟหน่อยสิ” “ขอโทษนะคะ ที่นี่ไม่มีบริการรับส่งค่ะ” ชูครีมตอบเสียงนิ่ง ปกติส่งลูกค้าแค่นี้ไม่ใช่เรื่องลำบากหรอก แต่สำหรับทิศใต้ เธอไม่มีวันไปส่งแน่ ตอนนี้หญิงสาวเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าตนเองยังเคืองเขาเรื่องเมื่อห้าวันก่อนที่อีกฝ่ายอารมณ์เสียใส่เธอ หรือเรื่องที่เขามากับผู้หญิงวันนี้กันแน่ “แต่พี่เห็นมอเตอร์ไซค์นะ” “น้ำมันหมดค่ะ” ชูครีมตอบทันทีชนิดแทบไม่ต้องคิด แต่ทันใดนั้นเองแม่ครัวประจำ โฮมสเตย์ก็เดินเข้ามา “คุณหนูชูครีมจ้าว ป้าขอช่วยคุณหนูไปเอาน้ำพริกอ่องที่คุณนายหน่อยได้ก่อจ้าว คุณนายเปิ้นอยู่ตี่ร้านกาแฟนี่เองจ้าว คุณหนูเอามอเตอร์ไซค์มาใช่กา” ทิศใต้ระบายยิ้มออกมาในขณะที่ชูครีมเริ่มทำหน้าไม่ถูก เธอพึ่งบอกเขาไปเมื่อกี้เองว่าน้ำมันหมด “อ่า ได้ค่ะป้าสน เดี๋ยวครีมไปเอามาให้” “ถ้าอย่างนั้นพี่ขอไปด้วยนะ” ใบหน้าหล่อเปื้อนรอยยิ้มที่สาวคนไหนได้เห็นเป็นต้องหลงใหล แต่สำหรับชูครีมตอนนี้เธออยากข่วนหน้าเขามากกว่า ผู้ชายอะไรน่าหมั่นไส้ “ตามใจสิ” สรุปคือทิศใต้เป็นคนขี่และมีคนซ้อนท้ายนั่งหน้าบูดบึ้งอยู่ด้านหลัง แถมยังนั่งห่างออกไปจนแทบตกรถ “ขยับเข้ามาอีกมาเดี๋ยวตก” “ยุ่ง” เอี๊ยด! ทิศใต้เบรกรถกะทันหัน ก่อนจะลงจากรถเพื่อจับร่างบางมานั่งด้านหน้าและรีบขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์ซ้อนหลังเธอไว้ไม่ให้หนีได้ “พี่ทิศใต้ ทำอะไรเนี่ย” “พี่กลัวเราตก” คนหน้าหล่อตอบแบบลอยหน้าลอยตา ทั้งยังแกล้งใช้คางกระแซะหัวคนที่นั่งด้านหน้าเบา ๆ “บอกพี่ได้ยังครับว่าหนูโกรธพี่เรื่องอะไร” “มะ… ไม่ได้โกรธ” “ไม่ได้โกรธแล้วหลบหน้าพี่ทำไม” “แล้วพี่จะอะไรล่ะ เรา เอ่อ ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” ดวงตาคมยังคงมองถนน ทิศใต้ผ่อนความเร็วลงก่อนจะถามออกไปเสียงเบา “สองอาทิตย์ที่อยู่ด้วยกัน ไม่มีความหมายอะไรกับหนูเลยเหรอ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม