Chapter 4

938 คำ
หลังจากสั่งอาหารเสร็จผมก็นั่งทานเงียบๆดูสองสาวเปิดศึกกันย่อมๆ ไม่น่ามาเจอกันเลยย เห้อ "ธามค่ะทานนี่นะคะจินนี่ตักให้" "เอ่อออออ" ผมกำลังจะบอกไปว่าคือทานไปเถอะผมทานเองได้พิชชาก็ทำท่าทางเบ้ปากมองไปทางจินนี่ "ไม่เอาสิค่ะพี่จินนี่ อย่าตักเนื้อให้พี่ธามเยอะสิค่ะพี่เขาชอบท้องอืดทานเยอะไม่ได้หรอก พี่ธามทานปลาดีกว่าโน๊ะ " ผมยิ้มขำๆกับท่าทางของพิชชา อาการน้องมันนี่เหมือนหึงผมสุดๆอ่ะผมควรดีใจใช่ไหม พิชชาเป็นเด็กที่ค่อนข้างเอาแต่ใจ แล้วก็ปากแข็งมาก ถามอะไรตรงๆไม่มีทางได้คำตอบหรอกถ้าน้องมันไม่อยากจะบอกอ่ะนะ " พอแล้วครับทั้งคู่คือผมอิ่มแล้ว" ผมบอกออกไปแบบนั้นแล้วก็เก็บช้อนซ้อมทันที ไม่ไหวสองคนนี้ตักให้ผมจนอิ่มแปร้ไปหมดละ อีกอย่างทานเยอะไม่ได้ผมชอบท้องอืดนะ พิชชารู้จักผมดีก็รู้จักกันตั้งแต่ตัวเล็กๆนี่เนาะ "ธามไปไหนต่อคะจินนี่ว่างขอไปเที่ยวด้วยคนสิค่ะ" ผมทำหน้าลำบากใจเล็กน้อยเพราะสาวน้อยตรงหน้าเริ่มหน้างออีกแล้ว "พี่ธามกลับบ้านสิค่ะของยังไม่ได้เก็บเลยนะ" พิชชาหน้างอง่ำลุกขึ้นมาดึงแขนผมให้ออกไปข้างนอก ผมเดินตามอย่างว่าง่ายแล้วเดินไปชำระเงินหน้าเคาเตอร์ จินนี่ทำหน้าบึ้งเดินตามออกมา " วันนี้ธามไปก่อนแล้วกันนะจินนี่ ของเต็มห้องเลยยังไม่ได้จัดเลย" จินนี่ส่งยิ้มหวานมาให้ผม " ไม่เป็นไรค่ะพรุ่งนี้ไปเที่ยวกันนะคะ พิชชามีเรียนใช่มั้ยหละ งั้นพี่ขอยืมตัวธามสักวันนะจ๊ะ " ผมปวดแขนมากๆอ่ะตอนนี้ก็แม่คุณหงุดหงิดอะไรไม่รู้บีบแขนผมแน่นจนเจ็บไปหมดแล้วเนี้ย ผมดึงแขนออกจากการเกาะกุมของพิชชา เจ้าตัวเห็นดังนั้นรีบมองผมตาขวางทันที ผมรีบไปจับมือน้องมันไว้ทันที แม่งเอ้ย ผมแค่อยากจะเปลี่ยนเป็นเดินจับมือเฉยๆเอง ทำหน้างอไปได้ " ไปกันค่ะพิชชา อากาศเย็นแล้วเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก " สาวน้อยเหมือนจะยิ้มออกมาได้นิดหน่อย เดินจับมือผมนำออกไปทันที เดินไปเรื่อยๆแต่มันไม่ใช่ทางกลับบ้านแหะ "จะไปไหนคะเนี้ย " ผมถามออกไป สาวน้อยมองซ้ายมองขวาก่อนจะลากผมไปยังซุปเปอร์แห่งหนึ่ง "ซื้อของสดค่ะ พิชชาจะทำกับข้าวตอนเย็น" ผมอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกไป "ขอฝากท้องด้วยนะ " "อยากกินก็กินสิ ชิ ถือตะกร้าแล้วเดินตามมา เร็วๆด้วย!!!" พูดอย่างเกรี้ยวกราดสุดๆแล้วสะบัดหน้าเดินไปทันที เห้ออออ เดาอารมณ์ไม่ถูกจริงให้ตายสิ "วันนี้พิชชาจะทำอะไรทานคะ" ผมถามออกไปเดินตามเด็กน้อยที่หยิบนั้นจับนี่ มองซ้ายมองขวาตั้งใจสุดๆ " สปาเกตตี้ค่ะ" " ไม่เอาชีสด้วยเหรอคะ? " ผมมองด้วยความสงสัยเพราะพิชชาเดินผ่านไปเลย ปกติเวลาไปทานข้างนอกน้องมันจะใส่ไปด้วยอ่ะนะ "เอาไปทำไม" พิชชาทำหน้านิ่งๆมองมาทางผม " ก็พิชชาชอบทานปกติต้องใส่ตลอด" ผมได้ยินเสียงของพิชชาถอนหายใจออกมา "ก็พี่ธามไม่ชอบกินจะใส่ทำไม ขี้เกียจทำหลายรอบ ทำไมพี่ธามพูดมากจังห๊ะ เดินตามเงียบๆมันจะขาดอากาศหายใจตายหรือไง? " ผมหัวเราะขำๆก่อนจะเดินตามอย่างเงียบๆ ไม่ถามอะไรอีก เดี๋ยวเจ๊แกจะโมโหยิ่งกว่าเดิมแล้วผมจะอดกินของอร่อย "ตอนเช้าอยากกินอะไรไหมพี่ธาม" สาวน้อยหันหน้ามามองหน้าผม ผมทำหน้าครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะทำหน้ายิ้มๆ " เอาข้าวต้มก็ได้ค่ะพิชชาต้องไปเรียนนี่เนาะ" พิชชาทำหน้าคิดอะไรเล็กน้อยแล้วก็ทองหน้าผมนิ่ง "พรุ่งนี้พี่ธามจะไปไหน?" "ก็จินนี่จะชวน พะ เอ่อออ ไม่ไปก็ได้คร้าบบบ แหะๆ" ผมกำลังจะบอกว่าพรุ่งนี้จินนี่จะชวนผมไปซื้อของแต่ดูจากสายตาของเจ๊แกแล้วนั้น ผมไม่ไปดีกว่า " พรุ่งนี้พิชชามีเรียนเช้าถึงแค่สิบโมง พี่ธามต้องรอพิชชาอยู่ที่ห้องห้ามไปไหน เข้าใจไหม" ผมพยักหน้ารัวๆ อย่าไปขัดใจเค้าเลยเน้อ " คร้าบบบ แม่" " ชิ!" @บ้านพักพิชชา "พิชชาพี่เอาของใส่ไว้ในตู้เย็นนะครับ" ผมหิ้วของพะรุงพะรังเดินเข้ามาในตัวบ้านก็ตรงไปห้องครัวก่อนเป็นอันดับแรก เก็บของทุกอย่างใส่ในตู้เย็นเสร็จเรียบร้อยก็เดินออกมาตรงโซฟาข้างนอก เจอกับพิชชาที่กำลังชงชาร้อนๆอยู่ " อ่ะ อากาศมันเย็นดื่มชาก่อนแล้วกัน" ผมอมยิ้มเล็กๆแล้วยื่นมือไปรับชามาจากมือของพิชชา เด็กน้อยเชิดหน้าใส่ผม แต่แก้มนี่แดงอย่างกับลูกตำลึง ผมดึงตัวพิชชาโอบรอบเอวของเธอไว้ "พิชชาครับ" "อะ อะไร?" เด็กน้อยเงยหน้ามองผมเล็กน้อย ผมโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ กระซิบข้างๆหู " ไม่เจอกันนานเลย คิดถึงพี่รึเปล่าครับ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม