ตอนที่ 15 ไม่อยากไป
1058 คำ
“อืม งั้นฉันนั่งรอน้าจันทร์ที่นี่แหละ" พูดจบลูกฟูกก็นั่งลงที่เก้าอี้
ถ้าแม่ไม่รู้ว่าฉันจะไปเที่ยวนะมีหวังให้ไปอยู่แล้วล่ะ ถ้าถามว่าไปเที่ยวไม่ดีหรอก มันก็ดีนะแต่ฉันไม่อยากไปน่ะสิ หรือเราจะบอกกับลูกฟูกไปตรงๆเลย
“ลูกฟูก" ฉันเรียกลูกฟูกที่กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่
“อื้อ" ลูกฟูกเงยหน้าจากโทรศัพท์มามองฉัน
“คือ....ฉันไม่อยากไม่ไปน่ะ"
“ไม่อยากไป?"
“อือ"
“ไม่อยากไปไหน?"
ว่าละต้องถามฉันกลับแบบนี้
“ฉันไม่อยากไปเที่ยวน่ะ"
“ทำไมล่ะน้าจันทร์ไม่ให้ไปหรอเธอเลยมาพูดแบบนี้?"
“ไม่ล่ะ ไม่เกี่ยวกับแม่ฉันเลย ฉันไม่อยากไปเองละ ถ้าถามว่าแม่ฉันให้ไปมั้ย แม่ฉันให้ไปแต่เป็นฉันเองล่ะที่ไม่อยากไป"
ลูกฟูกมองหน้าฉันอย่างหงอยๆก่อนจะถอยหายใจออกมา
“เฮ้อ~~ ฉันว่าละว่ายังไงแกก็ไม่ไป"
คำพูดของลูกฟูกทำเอาฉัน งง เลย
“นี่เธอรู้หรอ?"
“อื้มม"
ลูกฟูกตอบพร้อมพยักหน้า คำตอบของลูกฟูกทำเอาฉันดีใจเลยทีเดียว หวังว่าลูกฟูกจะเข้าใจฉันนะ
“งั้นแสดงว่าฉันไม่ไปก็ไม่เป็นไรใช่มั้ย?" ฉันถามลูกฟูกที่ทำหน้าตาเหมือนไม่จอย
“อื้อ มันเป็นสิทธิ์ของแกหนิ จะไปไม่ไปมันก็คงไม่เกี่ยวกับฉัน"
โอ้โหคำพูดคำจาทำเอาฉันรู้สึกผิดเลยแฮะ
“งั้นฉันกลับก่อนนะ" ลูกฟูกพูดพร้อมกับยิ้มเบาๆ
คำพูดของลูกฟูกเมื่อกี้ทำเอาฉันรู้สึกผิดที่ไม่ไปกับเพื่อนๆ แต่มันก็สิทธิ์ของเรานี่ คงไม่เป็นไรหรอก
“เฮ้อ~~ ไปแค่4คนมันก็เหงาๆเนาะถ้าไป5คน คงจะดีกว่านี้"
นี่ไงดึงดราม่าซะจนได้
“เฮ้อ~ แต่ก็นะ คนมันไม่อยากไปจะไปบังคับก็ไม่ได้อีก"
โห ที่ตัวเองกำลังพูดออยู่นี่ก็ถือว่าบังคับนะ แต่เป็นแบบทางอ้อม
“เฮ้อ~~ ไปดีกว่า" พูดจบลูกฟูกก็เปิดประตู แต่เจ้าขาก็เรียกไว้ก่อน
“เดี๋ยวลูกฟูก!!"
ลูกฟูกที่ได้ยินเสียงเรียกก็ยิ้มออกมาอย่างกับชนะ ก่อนจะหันไปหาเจ้าขาด้วยท่าทางตึงๆ
“ว่าไงหรอเจ้าขา"
“กลับดีๆนะ"
“โห เจ้าขาดึงดราม่าขนาดนี้ก็ยังไม่ไปอีกหรอ"
“หยอกๆๆ"
“เฮ้ย แสดงว่าเจ้าขาจะไปหรอ" ลูกฟูกพูดอย่างดีใจ
“อื้อ"
“เย้ๆๆๆๆๆ" ลูกฟูกวิ่งไปหาเจ้าขาและกระโดดอย่างดีใจ
“อันนี้ก็หยอก"
“อ้าวเจ้าขา!!!"
“หยอกๆๆ"
“ไม่ต้องมาหยอกเลยถ้าจะไม่ไปจริงๆ" พูดจบลูกฟูกก็เดินไปที่ประตูเพื่อกลับบ้าน เจ้าขาที่เห็นอย่างนั้นก็วิ่งตามลูกฟูก
“โอ๋ๆๆ ลูกฟูก"
“..."
“เราไปก็ได้"
“..." ลูกฟูกได้ยินอย่างนั้นก็หันมามองเจ้าขาอย่างหน้าตาตึงๆ เจ้าขาที่เห็นลูกฟูกหันมาก็ทำหน้าอ้อนเพื่อบ่งบอกว่าจริงๆ
“อือๆๆ งั้น1ทุ่มเราจะมารับเจ้าขา"
“1ทุ่มเลยหรอ"
“อือ"
“มันไม่เร็วหรอ เราว่า2ทุ่มดีมั้ยกำลังพอดีๆ"
“ไม่หรอก 1ทุ่มเราจะมารับไปแต่งตัว ส่วน2ทุ่มเราก็ไปคลับกันไง"
“ห๊ะ รับไปแต่ง...." เจ้าขายังพูดไม่ทันจบ ลูกฟูกก็พูดขึ้นมาก่อน
“ไม่มีห๊ะ เราไปละ บ๊าย" พูดจบลูกฟูกก็เดินออกไปจากร้านทำเอาเจ้าขาถึงกับคิดหนักเลย
“นี่เราคิดถูกมั้ยเนี่ยที่จะไปคลับเนี่ย" พูดจบเจ้าขาก็เดินไปนั่งทำบัญชี ก่อนจิราพรจะกลับมาช่วยทำและก็ถึงเวลากลับ
·
·
·
บ้านจิราพร
6 โมงเย็น
“แม่! แม่! แม่จ๋า" เสียงของเจ้าขาเรียกจิราพร
“ว่าไงลูก" จิราพรที่ได้ยินเสียงลูกสาวเรียกเธอ ก็ตกใจเล็กหน่อย
“วันนี้หนูขอไปเที่ยวคลับกับเพื่อนๆนะจ๊ะ" จิราพรที่ได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับโล่งอก เพราะเธอคิดว่ามีเรื่องใหญ่ให้เธอเครียด
“อือ จะไปก็ไปเถอะลูก ดื่มหนักหรือมันเริ่มดึกแล้วก็หาที่พักนะลูก คราวที่แล้วกว่าจะกลับมาก็ดึกมาเลยนะ"
“ค่า คราวนี้จะไม่กลับดึกแน่นอน สัญญาค่ะ"
“จ๊ะ"
หลังจากที่เจ้าขาขออนุญาตจิราพรเสร็จ เธอก็ไปแต่งตัว เป็นเสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ปกติ จนถึงเวลานัดลูกฟูกก็มารับเจ้าขาไปแต่งตัวตามที่บอก
คอนโด B
“เข้ามาก่อนสิเจ้าขา"
หลังจากได้รับอนุญาตจากเจ้าของห้องฉันก็เดินเข้ามา คำแรกที่อยากจะพูดมากๆเลย คือ โอ้โห ห้องกว้างและใหญ่มากๆ สวรรค์คนรวยจริงๆเลยแฮะ
“อ่ะ นี่เอาไปเปลี่ยนสิ ฉันจะได้แต่งหน้าทำผมให้" ลูกฟูกพูดและยื่นชุดเดรสสีขาวมาให้
“เอ่อ..."
“เอาไปเถอะน๊า ฉันเลือกให้แกเองกับมือเลยนะ" ลูกฟูกพูดและทำหน้าอ้อนๆ
“อือๆๆ" ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินไปเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำตามที่ลูกฟูกบอก
“โห สวยมากเลยเจ้าขา ฉันว่าแล้วชุดนี้มันต้องเข้ากับแก ผิวขาวราวกับนม แถมนุ่มอีก ไม่เข้าจะแปลกมากเลย"
“เว่อร์ ไม่ขนาดนั้นสักหน่อย" ฉันพูดอย่างเขินๆ โดนชมขนาดนี้ไม่เขินก็บ้าละ
“ฮ่าๆ ป่ะเราไปแต่งหน้าทำผมกันดีกว่า" พูดจบลูกฟูกก็พาฉันไปที่โต๊ะแต่งหน้าและทำการแต่งหน้าทำผมให้เข้ากับลุค
“โหสวยมากเลยอ่ะเจ้าขา"
ได้ยินคำชมอีกแล้ว เขินนะเนี่ย
“ลูกฟูกก็สวยเหมือนกัน"
“ชมกันแบบนี้ก็เขินแน่เลย"
“คิคิ"
“เราไปกันเถอะ ไอพวกนั้นคงรอจนรากงอกแล้วล่ะ"
ฉันพยักหน้าตกลงและเราทั้งสองคนก็เดินทางไปที่คลับที่นัดกันไว้
มาแล้วค่า มีใครยังรออยู่มั๊ยค่ะ ช่วงแรกๆก็อาจจะเจอพอ.น้อยนะคะ แค่อย่าเพิ่งว่ากันนะคะ เนื้อหาอาจจะยังไม่เดินเยอะเท่าไหร่ ต้องใจเย็นๆนะคะ ไรท์กำลังรีบขยับเนื้อหา เพราะฉะนั้นใจเย็นๆกันก่อนน๊า
- ผู้เขียน
