ตอนที่ 14 ติว

1106 คำ
“โทษแต่คนอื่นไม่ดูตัวเองเลยนะลูกฟูก เราก็ไปต่อร้องต่อเถียงกับโชไม่ใช่หรอ" เจ้าขาบอกกับลูกฟูกที่ยังเอาแต่โทษโชทั้งๆที่ตัวเองก็ผิดไม่แพ้กัน “นี่เจ้าขาเธอรักเราบ้างมั้ยเนี่ย เข้าข้างแต่ไอโชกัน" ลูกฟูกแล้วทำหน้าตาบึ้ง “โอ๋ๆไม่งอนน๊าา ก็มันเรื่องจริงนี่น๊าา" เจ้าขาพูดพร้อมกับกอดลูกฟูก “งอน!!" ลูกฟูกพูดพร้อมกับหันหน้าหนีเจ้าขา “โอ๋ๆไม่งอนน๊า ง้อๆๆๆ" เจ้าขาพูดแล้วยกนิ้วก้อยขึ้นมา ลูกฟูกที่เห็นอย่างนั้นก็หันไปมองเจ้าขาที่ทำหน้าอ้อนๆใส่ก่อนจะทำเป็นไม่สนใจต่อ “ยังไม่หายงอนอีกหรอ" “..." “อืองั้นเดี๋ยวเราเลี้ยงหนมเอามั้ย" ลูกฟูกที่ได้ยินอย่างนั้นก็หันมามองเจ้าขาก่อนจะพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ “เราไม่ใช่เด็กแล้วนะเจ้าขาที่จะเอาขนมมาล่อเราอ่ะ" “แล้วเอามั้ย" “ก็ต้องเอาสิ!" เจ้าขาที่ได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับอมยิ้มเลยทีเดียว “แต่เราก็ยังไม่หายงอนหรอกนะ แค่ขนมอย่างเดียวเราไม่ยอมหายง่ายๆหรอก!" ทั้งเจ้าขา คูลและโชที่ได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับเลิกคิ้วก่อนเจ้าขาจะถามขึ้น “แล้วทำไงถึงจะหายละ" ลูกฟูกได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับอมยิ้มก่อนจะพูดขึ้น “ไปเที่ยวกับเราสิ" “เที่ยว? เที่ยวไหน" เจ้าขาถามอย่าง งงๆ “คลับ" “คลับ?" “อื้อ" เจ้าขาถึงกับหันไปมองหน้าคูลกับโชที่ยังทำหน้าตาเฉยชา ราวกับไม่สนใจ “เอ่อ...." “ไปถึงน๊าาา" คำพูดของลูกฟูกทำเอาเจ้าขาคิดหนักไม่น้อยเลย “คือ....เราว่า" “ไปถึงน๊าาา เราไม่ได้ไปคลับกันก็หลายอาทิตย์แล้วนะ" ลูกฟูกพูดแล้วทำท่าทางอ้อนวอน “เราขอถามแม่ก่อนได้มั้ย" “ได้สิ เดี๋ยวเราช่วยขอเอง" เจ้าขาพยักหน้าให้ลูกฟูกเพื่อบ่งบอกว่าโอเค ทั้งๆที่ให้ใจไม่โอเคสุดๆ! “งั้นเราไปขอกันเลยมั้ย" ลูกฟูกถามพร้อมกับลุกขึ้นแล้วจับแขนเจ้าขาให้ลุกตาม “เดี๋ยวๆๆๆๆ" “อะไรอีกละเจ้าขา" “ค่อยถามก็ได้นี่มันเพิ่งจะ9โมงเอง รอแม่ทำขนมให้เสร็จก่อนก็ได้มั้ง ยังไงเราก็ไม่ได้ไปตอนเช้าๆแบบนี้อยู่แล้วนี้" “จริงด้วย งั้นเรามาติวกันเถอะ" ลูกฟูกพูดแล้วทุกคนก็นั่งติวหนังสือกันต่อ เวลา 12:00 น. “หิวกันรึยัง" ฉันถามเพื่อนๆเพราะนี่ก็ผ่านเวลามาเนิดนานแล้วที่ยังติวกันอยู่จนมันเริ่มเที่ยงแล้วเธอก็กลัวว่าเพื่อนๆจะหิว “หิวแล้ว" ลูกฟูกบอกกับฉัน ก่อนคูลกับโชจะพยักหน้าให้ฉัน “งั้นเดี๋ยวฉันไปให้แม่ทำอาหารให้นะ" “อือๆๆ เราอยากลองกินฝีมือรสมือแม่เจ้าขาเหมือนกัน" ฉันยิ้มให้ลูกฟูกก่อนจะเดินไปหาแม่ที่ครัว ห้องครัว “ทำอะไรอยู่หรอคะ" ฉันถามแม่ที่ดูเหมือนกำลังจะทำอะไรสักอย่าง “แม่ว่าจะลองทำขนมใหม่ๆดูน่ะ เผื่อลูกค้าเบื่อขนมเดิมๆ" “ไม่ต้องทำแล้วจ้ะแม่" ฉันพูดแล้วหยิบที่ทำขนมออกจากมือแม่ แล้วเอาไปวางที่อื่น “อ่าว ลูกจะเอาไปไหน" “เลิกทำขนมก่อนเถอะนะจ๊ะ" แม่มองมาที่ฉันด้วยสายตาดุๆ แต่ฉันไม่กลัวสายตาดุๆของแม่หรอกนะ ฉันมองว่ามันเป็นสายตาที่น่ารักๆด้วยซ้ำ “แล้วไม่ไปติวหนังสือรึไงถึงได้มากวนแม่" “ติวจ้ะ แต่หนูหิวอ่ะแม่ช่วยทำอาหารให้พวกหนูหน่อยสิ" ฉันพูดพร้อมกับใช้สายตาออดอ้อน “อือๆ เดี๋ยวทำให้กิน" ฉันได้ยินอยากนั้นก็ยิ้มออกมา “แม่ใครนี่น่ารักที่สุดเลย" “ทำมาเป็นปากหวาน" “คิคิ" ระหว่างที่แม่ทำอาหารก็มีฉันเป็นลูกมือให้ระหว่างทำ 10 นาทีผ่านไป “โห่ น่ากินจัง" เสียงของลูกฟูกชื่นชมอาหารที่อยู่บนโต๊ะ “น่ากินก็กินเยอะๆนะจ๊ะ ไม่พอบอกน้าได้นะ น้าจะได้ทำเพิ่มให้" จิราพรบอกกับลูกฟูก คูล โช “แค่นี้ก็เยอะมากพอละค่ะ" “จ้ะกินกันให้อร่อยนะ แม่ไปดูเคาน์เตอร์ก่อนนะ" จิราพรบอกกับทั้งสามคนก่อนจะหันมาพูดกับเจ้าขา “ค่ะ" จิราพรลูบหัวเจ้าขาก่อนจะเดินไปที่เคาน์เตอร์ที่มี สายฟ้ากับสายลมกำลังทำน้ำกับตักเค้กอยู่ หลังจากจิราพรเดินไปที่เคาน์เตอร์ทุกคนๆก็นั่งกินอาหารกันไปคุยกับไปอย่างมีความสุข กินอาหารกันเสร็จต่างคนก็ต่างกลับไปทำธุระที่ต้องไปทำ เหลือแต่ลูกฟูกที่ยังอยู่และก็เอาแต่จ้องมอง สายฟ้ากับสายลม “นี่จ้องขนาดนั้นไม่กินพี่ฟ้ากับพี่ลมเลยล่ะ" ฉันบอกกับลูกฟูกที่จ้อมพี่ฟ้ากับพี่ลมราวกับจะจับกิน “จับกินได้ฉันคงจับกินแล้วล่ะ" พูดจบลูกฟูกก็ทำหน้าตาอ่อนๆใส่สายฟ้ากับสายลมต่อ “นี่พอเลย" ฉันพูดพร้อมกับเปลี่ยนจากที่ยืนอยู่ข้างๆก็เปลี่ยนข้างหน้าแทนเพื่อที่จะได้เห็นแค่ตัวฉัน “โธ่อย่าเพิ่งดับฝันฉันจะได้มั้ยเจ้าขา คนกำลังฟินเลย" ลูกฟูกพูดพร้อมกับทำหน้าตาบึ้งทึ่ง “แล้วนี่แกไม่ไปทำงานทำการรึไง" “ไม่ฉันรอขอน้าจันทร์ก่อน" “ขอ?" “อือ" “ขอไร?" “เอ้า นี่แกลืมรึไงว่าเรามีนัดกันไปเที่ยว" เที่ยว? เที่ยวอีกแล้วหรอคราวก่อนก็เมาจนไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวอะไร ครั้งนี้ไปอีกจะไม่เป็นแบบนั้นอีกหรอเรา ฉันจะบอกไม่ไปก็ไม่ได้เดี๋ยวคนแถวนี้ก็งอนฉันอีก เฮ้อ~~ “สงสัยฉันคงลืมน่ะ" “ขี้ลืมตลอดเลยนะเรา" ฉันยิ้มพร้อมกับพยักหน้าใส่ลูกฟูก “แล้วนี่น้าจันทร์อยู่ไหนหรอ" ถามอย่างนี้อย่าบอกนะว่าจะไปขอแล้วนะ ไม่นะ ไม่ฉันไม่อยากไปสุดๆ ฉันต้องนัดกับแม่ฉันก่อน “เอ่อ....คงไปซื้อของมั้ง" ที่จริงฉันก็ไม่รู้หรอกว่าแม่ไปไหน แต่ก็พูดๆไปก่อน “หรอ" ลูกฟูกทำท่าสงสัย “อื้อ" “อืม งั้นฉันนั่งรอน้าจันทร์ที่นี้แหละ" มีใครยังรออยู่มั้ยค่า ขอกำลังใจหน่อยจิ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม