ตอนที่ 5 ไม่เข้าเรียน
1011 คำ
“ไปกัน" ลูกฟูกบอกกับเจ้าขา
“อ่าว แล้วคูลกับโชล่ะ"
“อ๋อ เดี๋ยวมันสองคนตามมาน่ะ"
เจ้าขามองลูกฟูกอย่างงุนงง แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก ก่อนทั้งสองจะเดินไปห้องเรียน
ทางด้าน:ซีนาย
ซีนายที่นั่งอยู่กับปลายฝนก็ได้ยินเสียงคนเรียกเขา
“ไอนาย" เสียงของคูลเรียกซีนาย เจ้าของชื่อก็หันไปมองคนเรียก
“อ่าว พวกมึงมากันแล้วหรอวะ"
“เออ" คูลตอบซีนาย
“แล้วนี่พวกมึงมีไรวะ" ซีนายถามคูลกับโชอย่างสงสัย
“มึงไม่ไปเรียน?"
“ไม่อะ" ซีนายตอบคูลอย่างไม่สนใจ
“มาเพื่อ?"
“มาเฝ้า"
“ใคร"
“เ สื อ ก" ซียายบอกคูลอย่างไม่สบอารมณ์เพราะคูลนั้นมาถามเรื่องของเขา
“ไอสัส กูถามดีๆ"
“เออ เดี๋ยวเข้า"
“อืม" พูดจบคูลก็กำลังจะหันหลัง แต่ซีนายก็พูดขึ้น
“ถามแค่นี้?"
“อืม"
“แล้ว...." ซีนายกำลังจะถามถึงเจ้าขาแต่เพราะมีปลายฝนอยู่ด้วยทำให้เขานั้นเลือกที่จะไม่ถาม เพราะความเงียบโชจึงถามซีนาย
“มึงจะถามอะไรไอนาย"
“ป่าว"
“เออ ๆ อย่าลืมเข้านะมึง"
“อืม"
หลังจากซีนายพูดจบคูลกับโชก็เดินออกจากตรงนั้น
“เพื่อนมาตามหรอ" ปลายฝนถามซีนาย
“ครับ"
“แล้วไม่ไปเรียนหรอ"
“ยังครับ รอพี่ปลายฝนไปเรียนก่อน" ซีนายพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้ ทำเอาปลายฝนเขินไม่หยุด
ห้องเรียน
“คูลกับโชยังไม่มาอีกหรอ" เจ้าจาถามลูกฟูก
“อือ"
ไม่นานนักคูลกับโชก็เดินเข้าห้อง
“กว่าจะมาเนอะ" ลูกฟูกถามทั้งสอง
“แวะเข้าห้องน้ำด้วยเลยมาช้า"
“อ๋อ"
ส่วนเจ้าขาก็มองหาซีนาย พอเธอไม่เห็นจึงถามคูลกับโช
“แล้วนี่สรุปซีนายไม่มาหรอ คูล โช"
คูลกับโชที่ได้ยินอย่างนั้นก็เลิ่กลั่ก
“เอ่อ...." โชกำลังจะพูดขึ้น แต่ลูกฟูกก็ดันพูดก่อน
“เดี๋ยวมันก็มาแก อย่าไปสนใจมันเลยชีวิตมันปล่อยมันไปเถอะ"
“แต่ถ้าปล่อย ซีนายก็จะดูแย่ตั้งแต่ต้นเลยนะ"
“ชั่งมันเถอะ เราเรียนกันเถอะเดี๋ยวอาจารย์ด่า"
“อือ" หลังจากลูกฟูกพูดจบ เจ้าขาก็เลิกสนใจแล้วหันไปตั้งใจเรียน
ตอนเที่ยง
“เย้ กว่าจะจบคลาสเหนื่อยแทบแย่" เสียงของลูกฟูกพูด
“เว่อร์ล่ะยัยลูกเน่า"
“ จิ๊ " ลูกฟูกจิ๊ปากใส่โชแล้วมองโชอย่างไม่พอใจ
คูลและเจ้าขามองทั้งสองอย่างเหน็ดเหนื่อย
ก่อนที่ทั้ง4คนจะไปที่โรงอาหาร
โรงอาหาร
หลังจากมาถึงทั้ง4คนก็เดินไปหาที่นั่งก่อนจะเดินไปสั่งอาหารกัน หลังจากได้อาหารเสร็จทั้ง4คนก็เดินไปนั่งที่โต๊ะ
ระหว่างนั่งกินข้าว ก็มีเสียงของซีนาย
“เฮ้ย มากินข้าวกันแล้วหรอว่ะ" ซีนายถามทั้ง4คน
“แล้วมึงเห็นพวกกูแดกอะไรครับคุณซีนาย" คูลถามซีนายอย่างไม่จริงจัง
“เห็นแดกตี น" ซีนายตอบคูลก่อนจะนั่งลงข้างๆเจ้าขา
“ไอสัสนาย!"
แปะ! เสียงตบหัวดังขึ้น
“โอ๊ย มึงตอบกูทำไมเนี่ยไอโช" คูลถามโชอย่างไม่พอใจ
“เสียงดังไอสัส คนมองเต็มเลย" คูลมองไปรอบๆโรงอาหารก่อนจะนั่งกินข้าวอยู่เฉยๆ
ระหว่างที่ทั้งสองทะเลาะกัน ซีนายก็มองเจ้ากับลูกฟูกที่กำลังกินข้าวกันอยู่แต่ส่วนใหญ่เขาจะสนใจเจ้าขามากกว่า เขารอที่เจ้าขาจะทักเขาแต่เจ้าขากลับไม่ทักเขาเลย เมื่อเป็นอย่างนั้นเขาจึงพูดขึ้นมา
“อร่อยป่ะ" ซีนายพูดกระซิบข้างๆหูของเจ้าขาทำให้ได้ยินแค่สองคน เจ้าขาเงยหน้ามามองซีนายก่อนจะตอบ
“อือ อร่อยดี" เจ้าขาตอบพร้อมกับยิ้มให้
“อืม กินเยอะๆล่ะ"
“อือ แล้วซีนายไม่กินหรอ" เจ้าขาถามซีนาย แต่ยังไม่ทันที่ซีนายจะตอบก็มีเสียงปลายฝนเรียกซีนายเสียก่อน
“ซีนาย"
ซีนายหันไปมองเต้าของเสียงที่เรียกเขา ก่อนเขาจะยิ้มให้แล้วหันมาพูดกับเพื่อนๆ
“เฮ้ยกูไปก่อนนะพวกมึง"
“เออ" โชตอบซีนาย
“ไปก่อนนะ" ซีนายหันมาบอกเจ้าขา ก่อนจะเดินไปหาปลายฝนที่ยืนรออยู่ เจ้าขานั่งมองทั้งสองที่จับมือกันแล้วเดินออกไปอย่างมีความสุข
เธอดีใจที่เห็นซีนายมีความสุข ถึงเธอจะเจ็บแต่แค่คนที่เธอรักมีความสุข เธอก็ยินดี
ลูกฟูกจับไหล่ของเจ้าขาพร้อมกับยิ้มให้อย่างให้กำลังใจ เจ้าขามองเพื่อนๆก่อนจะหันมานั่งกินข้าว หลังจากกินข้าวเสร็จทุกคนก็ไปเข้าเรียนต่อส่วนซีนายก็ไม่เข้าเช่นเดิม
ตอนบ่าย 3โมง
หลังจากที่เรียนเสร็จเจ้าขาก็รีบมุ่งหร้ามาที่ร้านขนมของแม่ตัวเอง
ร้านขนมหวาน
“สวัสดีค่ะพี่ลม พี่ฟ้า" เจ้าขาทักทายรุ่นพี่ในร้าน
“สวัสดีครับน้องเจ้าขาคนสวย" ลมหรือสายลมพูดทักทายกับเจ้าขา
“ปากหวานไม่เปลี่ยนเลยนะคะพี่ลม" เจ้าขาพูดอย่างติดเล่น เพราะเธอรู้จักกับสายลมตั้งแต่แม่เธอเปิดร้านแรกๆ
“ทำดาครับ" สายลมมักจะหยอกล้อกับเจ้าขาบ่อยๆ ต่างจากสายฟ้า พี่ชายฝาแฝดของเขา สายฟ้าจะเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูดจาสักเท่าไร
ฮ่า ๆ ๆ เจ้าขาหัวเราะกับคำพูดของสายลม ก่อนจะหันมาพูดกับสายฟ้าที่นิ่งเฉย
“พี่ฟ้าไม่ค่อยพูดอีกแล้วนะคะ" เจ้าขาพูดอย่างงอมๆ เพราะเวลาที่เธอมาส่วนมากสายฟ้าจะไม่ค่อยพูดทักทายกับเธอเลย
“..." สายฟ้ามองเห็นเจ้าขาแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
“เจ้าขางอนพี่ฟ้าแล้ว โป้ง!" เจ้าขาพูดพร้อมกับหันหน้าไปทางอื่น แต่ก็ไม่ได้ผลที่จะทำให้สายฟ้าพูดออกมา
- ผู้เขียน
